مهریه زنی که قبل از نزدیکی طلاق گرفته

مهریه

الف: مهرالمسّمی در مورد طلاق: هرگاه مهریه در عقد نکاح تعیین شده باشد، آن‎را مهرالمسّمی گویند این اصطلاح از فقه
اسلامی گرفته شده و در ماده (۱۱۰۰ قانون مدنی) به‎کار رفته مواد مختلف قانون مدنی،[۱]می‎توان گفت: مهرالمسّمی عبارت از مال
معینی است که با عنوان مهر با توافق زوجین تعیین می‎شود.[۲]

زن به‎مجرد عقد مالک تمام مهریه می‎شود.
اما مالکیت او نسبت به نصف مهر متزلزل است، در صورتی مستقر می‎شود که نزدیکی واقع شود.
در صورت وقوع طلاق قبل از نزدیکی، زن تنها مالک نصف مهریه می‎باشد.
قانون مدنی در این زمینه مقرر می‎دارد: «هرگاه شوهر قبل از نزدیکی زن خود را طلاق دهد، زن مستحق نصف
مهر خواهد بود و اگر شوهر بیش از نصف مهریه را قبلاً داده باشد، حق دارد مازاد نصف را
عیناً یا مثلاً یا قیمتاً استرداد کند»[۳] این حکم منشأ قرآنی دارد.[۴]

ب: طلاق قبل از نزدیکی و مهر نامعین:
در صورتی‎که مهر نامعین باشد و طلاق قبل از نزدیکی واقع شود قانون می‎گوید: «هرگاه مهر در عقد ذکر نشده
باشد و شوهر قبل از نزدیکی و تعیین مهر زن خود را طلاق دهد زن مستحق مهرالمتعه است»[۵] اگر متعه
در لغت بهره‎مند شدن و لذت ‎بردن است.
این اصطلاح از آیه شریفه‌ قرآن کریم گرفته شده است.[۶] مهرالمتعه در اصطلاح حقوقی، مالی است که شوهر در صورت
وقوع طلاق قبل از نزدیکی و پیش از تعیین مهر، به تناست وضع اقتصادی خود به زن می‎دهد.
«برای تعیین مهرالمتعه حال مرد از حیث غنا و فقر ملاحظه می‎شود».[۷]

خلاصه آن‎که، زنی که قبل از نزدیکی طلاق
می‎گیرد، دو حالت دارد: اگر مهرش معین است و در عقد ذکر شده باشد، او فقط مالک نصف مهر است.
واگر مهرش معین نباشد مالک مهرالمتعه و به تعبیر قرآن «متاع» می‎باشد.

اندیشه قم