آبان (۱۸) نوامبر؛ روز جهانی بیماری مزمن انسدادی ریه / آیا بیماری مزمن انسدادی ریه قابل درمان است؟

روز جهانی بیماری مزمن انسدادی ریه

علائم « بمار » شامل تنگی نفس، سرفه و خلط بویژه خلط صبحگاهی است که می تواند با بسیاری از
بیماری های تنفسی دیگر اشتباه شود و از این رو تخمین دقیق این بیماری در سطح جهانی با اشکال
مواجه است.

بیماری «بمار» معضل بهداشتی جدی در سطح جهانی است زیرا که علاوه بر شیوع بالا، مرگ و میر قابل توجه
نیز به همراه دارد.
بر اساس مطالعات مختلف و توافق کلی، ۳۲۸ میلیون نفر شامل ۱۶۸ میلیون مرد و ۱۶۰ میلیون زن مبتلا به
این بیماری هستند.
سالانه نزدیک به ۳ میلیون نفر در اثر «بمار» فوت می شوند.

بیماری‌ مزمن انسداد ریوی (بمار) چیست؟

بیماری مزمن انسدادی ریه یا COPD که به نام‌های دیگری همچون بیماری مزمن انسدادی شُش یا بمار نیز معروف
است،شامل بیماری‌هایی است که مجاری هوایی بزرگ و کوچک ریه را درگیر می‌کند این بیماری به مرور زمان بدتر می‌شود.
اصلی‌ترین نشانه‌های این بیماری شامل مواردی همچون تنگی نفس، سرفه و ایجاد خلط سینه است.

علامت‌ها و نشانه‌های بیماری مزمن انسدادی ریه

معمول‌ترین نشانه‌های بیماری COPD تولید خلط سینه، دشواری تنفس و ایجاد سرفه است.
این نشانه‌ها به مدتی طولانی همراه بیمار خواهند بود.
هنوز مشخص نیست که انواع مختلفی از بیماری COPD وجود دارد یا خیر.
در حالی که در گذشته، این بیماری به دو نوع آمفیزم و برونشیت مزمن تقسیم می‌شد، اما آمفیزم تنها توصیف
تغییرات ریوی است و خودش بیماری به حساب نمی‌آید و برونشیت مزمن نیز توصیف نشانه‌ای است که می‌تواند همراه با
COPD ظاهر شود و یا این که نشود.

عامل اصلی پیدایش بیماری مزمن انسدادی ریه (بمار)

عامل اصلی پیدایش «بمار» استعمال دخانیات است البته غیر از افراد سیگاری و قلیانی، کسانی که در معرض دود
مواد دخانی قرار می گیرند نیز دچار این بیماری می شوند.
بدلیل افزایش مواد دخانی بویژه قلیان نزد دختران و خانم ها شیوع این بیماری در مردان و زنان تقریباً به
طور برابر اتفاق می افتد.
بعد از دخانیات آلودگی هوا داخل و خارج منزل- استفاده از سوخت های جامد زیست توده(BIOMASS) برای گرمایش و پخت
و پز، قرار گرفتن در معرض آلاینده های شغلی و بخارات شیمیایی و صنعتی، گرد و خاک و ریزگردها، فاکتورهای
دیگر دخیل در ایجاد «بمار» به شمار می روند.

مهم‌ترین عوارض بیماری COPD چیست؟

یکی از مهم‌ترین عوارض بیماری، افت اکسیژن خون است.
از آنجا که سیستم قلب، ریه و عضلات در ارتباط مستقیم هستند و مجموع فعالیت این سیستم‌ها باعث حرکت اسکلت
بدن و انجام عمل تنفس می‌شود این فعالیت‌ها باعث می‌شود تا فشار‌های مختلفی برقلب وارد و سمت راست قلب دچار
بزرگی شود.
اگر این عمل در طولانی‌مدت ادامه داشته باشد، حتی اگر فرد تحت درمان ویژه باشد، دچار نارسایی قلب خواهد شد
که مهم‌ترین علامت آن، تورم اندام‌های تحتانی، تنگی نفس شدید و دل‌دردهای شدید بر اثر بزرگ‌شدن کبد است.

آیا بیماری مزمن انسدادی ریه قابل درمان است؟
برای بیمارانی که در تماس مستقیم با سیگار هستند از نظر
درمانی نمی‌توان کار زیادی کرد و سلامت آنها برگشت‌پذیر نیست، اما اگر این افراد سیگارشان را کنار بگذارند و شغلشان
را عوض کنند، قادر خواهند بود، وضع خودشان را ثابت نگه دارند.
البته چنانچه بیماری پیشروی ‌کند، نیاز به اکسیژن‌درمانی و دارودرمانی است.
اقدامات دارودرمانی فقط شکایات ظاهری بیمار را بهتر می‌کند اما بیمار را به حالت اول برنمی‌گرداند.
در مرحله اکسیژن‌درمانی می‌توانیم مانع بزرگ‌شدن قلب شویم، به همین دلیل پیشگیری از بیماری بسیار مهم‌تر از درمان آن تلقی
می‌شود.

پیشگیری از بیماری مزمن انسدادی ریه
می‌توان از طریق کاهش سیگار و بهبود کیفیت هوا از به وجود آمدن
اکثر موارد COPD جلوگیری کرد.واکسیناسیون آنفولانزا سالانه در افراد دارای COPD باعث کاهش شدت بیماری، بستری شدن و مرگ می‌شود.
واکسیناسیون پنوموکوک نیز ممکن است مفید باشد.

ایرنا