استاد ایرج میرزا و مرثیه عاشورا

استاد ایرج میرزا

رسم است هر که داغ جوان دیدهدوستان رأفت برند حالت آن داغ ‌دیده را یک دوست زیر بازوی او گیرد
از وفاوان یک ز چهره پاک کند اشک دیده را آن دیگری بر او بفشاند گلاب قندتا تقویت شود دل
محنت ‌کشیده را یک چند دعوتش به گل و بوستان کنندتا برکنندش از دل، خار خلیده را جمعی دگر برای
تسلای او دهندشرح سیاه ‌کاری چرخ خمیده را القصه هر کس به طریقی ز روی مهرتسکین دهد مصیبت بر وی
رسیده را آیا که داد تسلیت خاطر

حسین

چون دید نعش اکبر در خون تنیده را آیا که غمگساری‌ و
اندوه بری نمودلیلای داغ‌ دیده‌ی محنت ‌کشیده را بعد از پدر دل پسر آماج تیغ شدآتش زدند لانه‌ی مرغ پریده
را

شعر ایرج میرزا