توحی شیرازی | شعر زیبای بازی زلف تو امشب

توحی شیرازی از شاعران ناکامی می باشد که در اوج جوانی به دلیل بیماری زندگی را وداع می گوید وی فرزند وصال شیرازی می باشد که از شاعران نامی ایران در قرن سیزده هجری می باشد که همه فرزندانش دسنی در شاعری و هنر زیبای خوشنویسی داشته اند از این شاعر ایرانی شعر زیبای بازی زلف تو امشب را می خوانید در ادامه با همراه شوید تا مختصری از زندگی این شاعر صاحب نام ایرانی را با هم مرور کنیم

توحی شیرازی

میرزا محمد اسماعیل (۱۲۳۹- ۱۲۸۶ ه‍.ق) پنجمین فرزند وصال شیرازی است که توحید تخلص می‌کرد. او در ۱۲۳۹ متولد و با مرض وبا در ۱۲۸۶ در حالی که فرزندی از خود به جای نگذاشت، بدرود حیات گفت. دیوان او را برادرش عبدالوهاب شیرازی که متخلص به یزدانی است با زحمت بسیار جمع کرده که افزون بر ۲۵۰۰ بیت دارد.

افزون بر پدر، پنج برادر او نیز از خوشنویسان و شاعران صاحب‌نام سده سیزدهم هجری هستند. میرزا اسماعیل توحید در خوشنویسی خط نسخ صاحب‌نام شده است.

بازی زلف تو امشب به سر شانه ز چیست؟

خانه بر هم زدن این دل دیوانه ز چیست؟

گر نه آشفتگی این دل مسکین طلبی

الفت زلف پریشان تو با شانه ز چیست؟

هرکسی از لب لعلت سخنی میگوید

چون ندیده ست کسی اینهمه افسانه ز چیست؟

حالت سوخته را سوخته دل داند و بس

شمع دانست که جان دادن پروانه ز چیست

دوش در میکده حسرت زده میگردیدم

پیر پرسید که این گریه ی مستانه ز چیست؟

گفتم: از هست در این خانه کسی روی نمای

ور کسی نیست بنا کردن این خانه ز چیست؟

گفت: جامی ز می ناب به “توحید” بده

تا بداند که نهان ماندن جانانه ز چیست

خوب است بدانید :زندگینامه وصال شیرازی و شش پسر شاعرش

محمدشفیع شیرازی(۱۱۹۷-۱۲۶۲ ه‍.ق/ ۱۷۸۳-۱۸۴۶ م) فرزند محمد اسماعیل، ملقب به میرزا کوچک متخلص بهوصال و کنیه‌اش ابومحمد و ابواحمد، از شعرا، ادیبان و خوشنویسان معروف شیرازی در سده سیزدهم هجری بود.او گاهی آثار خوشنویسی خود را با امضاء “میرزا کوچک” و گاهی با نام “وصال شیرازی” رقم می‌زد.

فرزندان

وصال شیرازی شش پسر داشت: وقار، حکیم، داوری، فرهنگ، توحید، یزدانی. که جملگی شاعر و خوشنویس بودند و از مشاهیر سده سیزده هجری به‌شمار می‌آیند.

– وقار شیرازی با نام میرزا احمد متخلص به وقار بزرگترین فرزند وصال است که در ۱۲۳۲ه‍.ق متولد و در ۱۲۸۹ه‍.ق وفات یافت، دیوان شعری به فارسی به نامبهرام و بهروز که در بمبئی چاپ شده از او باقی‌مانده است.

اشعار توحی شیرازی شاعر ایرانی

– محمود شیرازی متخلص به حکیم فرزند دوم وصال که شاعری خوشنویس بوده و در سال ۱۲۳۴ ه‍.ق در شیراز به‌دنیا آمد. محمود حکیم در سال ۱۲۶۶ ه‍.ق با احمد وقار، برادر بزرگترش، به هندوستان سفر کرد و در آنجا “دیوان حافظ” را به خط خود نوشت که یک سال بعد در بمبئی به چاپ رسید و پس از چندی به شیراز بازگشت و در ۱۲۷۴ وفات یافت. از او دیوان شعری باقی است و در خط نستعلیق نام‌آور شد.

– فرهنگ شیرازی که نام او میرزا ابو القاسم و متخلص به فرهنگ است. در سال ۱۲۴۲ متولد و در ۱۳۰۹ درگذشته است. او در نگارش و زیبایی خطوط هفتگانه به پدرش اقتداء کرده است. وی شاعری است که به فارسی وعربی شعر دارد.

تولد و مرگ او در شیراز بوده و شاگرد پدر و برادر بزرگترش میرزا احمد وقار بوده است که از
او فن شعر و ادب را فراگرفته است؛همچنین ریاضیات و جفر و رمل و زبان فرانسه هم درس گرفته بود،
او با صاحبان فن و شعرا معاصرش پیوندهای مستحکمی داشت.

آثار او عبارتند از : ترجمه البارع فی احکام النجوم ( فارسی در علم نجوم)؛ دیوانی ( فارسی ـ عربی در شعر) که حدود ده هزار بیت دارد؛ ذخر السفاهه علی طب البلاهه ( سکنجبینیه، فارسی / متفرقات )؛ رساله‌ای در خانواده وصال؛ شرح حدایق السحر؛ فرهنگ فرهنگ ( فارسی ـ عربی ـ ترکی / لغت )

توحی شیرازی پسر وصال شیرازی شاعر نامدار ایرانی

– داوری شیرازی متخلص به داوری که اسم او محمد است و در ۱۲۳۸ در شیراز متولد
و در ۱۲۸۴ وفات کرده است. میرزا محمد داوری از خوشنویسان و شاعران قرن سیزدهم هجری
و چهارمین فرزند وصال شیرازی بود. و دیوان داوری شیرازی از آن اوست.

– توحید شیرازی که اسم او میرزا محمد اسماعیل و متخلص به توحید است. او پنجمین فرزند وصال است در ۱۲۳۶ متولد و در ۱۲۸۶ه‍.ق با مرض وبا در حالی که فرزندی از خود به جای نگذاشت درگذشت. او دیوانی هم دارد دیوان او را برادرش که متخلص به یزدانی است با زحمت بسیار جمع کرده تا به ۲۵۰۰ بیت رسید.

– یزدانی شیرازی که نام او عبدالوهاب و متخلص به یزدانی است. او کوچکترین فرزند وصال شیرازی است که مانند
پدر و برادرانش هم خطاط بوده و هم به فنون آشنا و هم به فارسی و عربی شعر می‌گفته است

خط او بر روی کتیبههای مقبره شاه چراغ در شیراز و نیز حرم علی بن موسی‌الرضا موجود است. دیوان او شامل هزار و پانصد بیت است. وی در ۱۳۲۸ درگذشته و نزد برادرش فرهنگ به خاک سپرده شد.

شعر و هنر , گویدا