روز جهانی تلویزیون در ۲۱ نوامبر

تلویزیون یکی از رسانه های مورد استفاده عموم مردم در سرتاسر دنیا می باشد و مخاطب های گسترده ای از گروه های مختلف سنی را در اختیار دارد به همین دلیل مجمع عمومی سازمان ملل ۲۱ نوامبر را روز جهانی تلویزیون نامیده اند

روز جهانی تلویزیون

تلویزیون به تأثیر‌گذار‌ترین رسانه در عصر ما مبدل شده است. تلویزیون عرصه‌ای برای نمایش تصاویر، فرم‌ها و سبک‌هایی است که انسان را احاطه کرده است. تلویزیون، مردمی‌ترین و پرمخاطب‌ترین مدیوم برای ارتباطات و اطلاع‌رسانی است.

نامگذاری روز جهانی تلویزیون

مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۶م، بیست ‌و یکم نوامبر را به‌‏عنوان «روز جهانی تلویزیون» تعیین کرد. سازمان ملل متحد هدف از چنین اقدامی را ترغیب کشورها به تبادل برنامه‌های تلویزیونی به‌ویژه برنامه‌هایی اعلام کرد که برای گسترش صلح، توسعه‌ی اجتماعی و اقتصادی و تقویت مسائل فرهنگی جامعه ساخته می‌شود.

مخترع تلویزیون

تلویزیون، سامانه‌ای ارتباطی برای پخش و دریافت تصاویر متحرک و صداها از مسافتی دور است. همچنین دستگاه گیرنده در این سامانه، تلویزیون نام دارد. امروزه در ایران، به مجموعه فراهم کننده و پخش کننده برنامه‌های تلویزیونی، سیما گفته می‌شود.

از جان لوگی برد دانشمند و مخترع اسکاتلندی به عنوان مخترع تلویزیون یاد می‌شود، گرچه دانشمندان و مخترعان بسیار دیگری مانند پائول نیپکو، بوریس روزینگ، ولادیمیر زورکین و فیلو فارنزورث از اواخر سده ۱۹ میلادی در توسعه و تکمیل فناوری تلویزیون نقش موثر داشته‌اند.

علت نامگذاری روز جهانی تلویزیون

تاریخچه ورود تلویزیون به ایران

تا قبل از سال ۱۳۳۷ هنوز چیزی به نام تلویزیون به خانه مردم ایران راه پیدا نکرده بود. تا آن زمان این رادیو بود که بدون حضور رقیبی جدی برای خودش یکه‎تازی می‌کرد، اما از سال ۱۳۳۷ داستان متفاوت شد. از آن سال بود که دیگر سر و کله دستگاه شگفت‌انگیزی که بعد‌ها به آن لقب جعبه جادو دادند، پیدا شد.

البته گویا قبل از سال ۱۳۳۷ هم برای راه‌اندازی تلویزیون تلاش‌هایی شده بود اما آن تلاش‌ها در ‌‌نهایت به سرانجامی نرسیدند: «فکر راه‎اندازی تلویزیون در ایران به سال ۱۳۳۵ بر می‌گردد.

جوانی به نام آقای کازرونی، اهل اصفهان که از یک خانواده ثروتمند بود و در خارج کشور،
کارگردانی سینما خوانده بود به این فکر افتاد که در ایران تلویزیون تاسیس کند و از این طریق یک منبع
درآمد مطمئنی را برای خود ایجاد کند. حتی با شرکت‌های خارجی‌ای که فرستنده‌های تلویزیونی
تولید می‌کردند وارد مذاکره شد اما این صحبت‌ها به نتیجه نرسید و توافقی انجام نشد…»

اهداف روز جهانی تلویزیون

انگار قرار بود سند این کار به نام و به کام فردی دیگر زده شود. آن فرد «حبیب‌الله ثابت پاسال» بود؛ بازرگانی که با پیش‌دستی، زود‌تر از بقیه آستین‌هایش را بالا زد و توانست تاسیس تلویزیون در ایران را به نام خود ثبت کند.

حبیب‌الله ثابت پاسال، سرمایه‌دار بخش خصوصی، تأسیس یک فرستنده تلویزیونی را به دولت وقت پیشنهاد داد و دولت نیز پیشنهاد او را پذیرفت و برای آن که کار جنبه قانونی داشته باشد، مجلس شورای ملی در تیر ماه سال ۱۳۳۷، ماده‌ای با چهار تبصره به تصویب رساند که به موجب آن، اجازه داده شد فرستنده تلویزیونی در تهران زیر پوشش وزارت پست و تلگراف و تلفن ایجاد شود.

این فرستنده تا پنج سال از پرداخت مالیات معاف بود وتمام برنامه‌های آن از مقررات اداره کل انتشارات پیروی می‌کرد.

سرانجام نخستین فرستنده تلویزیون ایران در ساعت ۵ بعد از ظهر جمعه ۱۱ مهر ماه سال ۱۳۳۷، اولین برنامه خود را پخش کرد.

ایدئولوژى حاکم بر تلویزیون و روز جهانی تلویزیون

تلویزیون به عنوان وسیله اى براى شکل دادن افکار عمومى، با زیر پوشش قرار دادن معضلات اجتماعى و مسائل مربوط به سیاست داخلى و خارجى و همچنین با عرضه برنامه هاى تفریحى و نمایشى اش، نقش خود را مى نمایاند، بدون توجه به نوع برنامه اى که از آن پخش مى شود; مجله هاى خبرى، موسیقى ها، مسابقه هاى تلویزیونى، نمایش مجموعه ها و مانند آن.

این وسیله ارتباطى در هر حال، ملزم به ارائه یک پیام ایدئولوژیک است. تعدّد و گوناگونى روش ها و فنونى
که به وسیله برنامه سازان به کار گرفته مى شود در واقع بیانگر مجموعه اى از اصول و گرایش هاى
ایدئولوژیک حاکم بر تلویزیون و یا به تعبیر دیگر، مبیّن آن وظایف اصلى است که در زمینه ایدئولوژى
از سوى طبقه حاکم بر تلویزیون تعیین مى شود. این ایدئولوژى منعکس کننده وضع ملّى،
فرهنگى و سیاسى خاص هر کشور است.

تلویزیون، به عنوا تأثیر‌گذار‌ترین رسانه

بسیاری از صاحب‌نظران معتقدند امروزه تلویزیون عضوی از خانواده است و برخی آن را بیگانه‌ای می‌دانند که خود را بر خانواده تحمیل کرده است. بهر ترتیب اکنون در سراسر گیتی، تلویزیون در کانون خانواده حضوری پررنگ و مؤثر دارد، روابط اعضای خانواده تحت تأثیر آن دگرگون و کارکردهای خانواده دچار تغییر و تحول جدی شده است.

این رسانه در مواردی رقیب والدین و در مواردی یاریگر و همراه آنان است. گاه کارکردهای نهادهای رسمی را به چالش می‌کشد و گاه در نقش نهادی میانجی و واسط، به هم‌افزایی کارکردها کمک شایانی می‌کند.

به هر حال تلویزیون به تأثیر‌گذار‌ترین رسانه در عصر ما مبدل شده است. تلویزیون عرصه‌ای برای نمایش تصاویر،
فرم‌ها و سبک‌هایی است که انسان را احاطه کرده است. تلویزیون، مردمی‌ترین و پرمخاطب‌ترین
مدیوم برای ارتباطات و اطلاع‌رسانی است چرا که به‌راحتی مطالب را به مخاطبان
از هر گروه سنی و قشری که باشند، ارائه می‌دهند.

گردهمایی ها به مناسبت روز جهانی تلویزیون

تماشای تلویزیون و دریافت اطلاعات از طریق این رسانه به سواد نیاز ندارد و به‌‏همین دلیل، این رسانه در کشورهای
عقب‌مانده و در حال توسعه بیش‌‏تر کاربرد دارد. تلویزیون، نقش مهمی در انتشار اطلاعات
و دانستنی‌ها ایفا می‌کند و وسیله‌ای قدرتمند برای شکل‌دهی به شرایط و خواسته‌های بشری محسوب می‌شود.

به‌‏واسطه‌‏ی چنین ویژگی‌‏هایی، یونسکو مأمور شده است که از فعالیت شبکه‌های تلویزیونی مستقل و هم‌چنین تولید برنامه‌هایی که به صلح، توسعه‌ی اجتماعی و اقتصادی و تقویت مسائل فرهنگی جامعه منجر می‌شود، حمایت به‌‏عمل آورد.

از این‌‏رو، همه‌‏ساله هم‌‏زمان با این روز، گردهمایی روز جهانی تلویزیون در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار می‌شود.
در این گردهمایی، صاحبان شبکه‌های تلویزیونی و اهالی رسانه از سراسر دنیا دور هم جمع می‌شوند.

خوب است بدانید : ۱۱ دسامبر روز جهانی کودک و تلویزیون

امروزه وسایل ارتباط جمعی، نقش مهم و تعیین کننده‏ای در روابط بین جوامع و گروه‏های موجود در آن‏ها دارند و به میزان زیادی در هدایت و جهت‏ دهی افکار عمومی سهیم هستند.

در این میان، تلویزیون به عنوان رسانه‏ ای دیداری و شنیداری، با حضور بلامنازع خود در خانه ‏ها،
بیشترین تاثیر را روی خانواده‏ ها به ویژه کودکان و نوجوانان می‏‌گذارد. با ورود تلویزیون به خانه،
خانواده بُعد جدیدی یافته، آن را از محلی صرفاً برای استراحت، صرف غذا و… خارج کرده
و به سازمانی تبدیل نموده که می‏‌توان در آن آموخت، جهان را تماشا کرد و نیازهای فرهنگی را برآورده ساخت.

در این میان، کودکان تأثیر بیشتری از تلویزیون می‏‌گیرند و این رسانه مهم و با نفوذ می‏تواند آگاهی‏‌های متنوعی را به کودکان منتقل سازد. افزایش آگاهی کودکان در زمینه‌‏های گوناگون، تشویق کودکان به کارهای خوب با نمایش دادن مهربانی، سخاوت و…،

گسترش برنامه‏‌های آموزشی، ایجاد دوستی و محبت، ترویج و آموزش ارزش‏های اجتماعی و دینی، معرفی روش‏‌های
دوست‏ یابی و حفظ دوستی، ایجاد حس مسئولیت در کودکان، جلوگیری از رفتار خودخواهانه کودکان با به تصویر کشیدن
رفتارهای جامعه گرایانه و غیره، از جمله کارکردهای مثبت تلویزیون است که همه روزه در حال انجام می ‏باشد.

روز جهانی تلویزیون و کودک

در کنار این موارد مثبت، کارکردهای منفی این رسانه همگانی نیز در خور تأمل و تفکر است. روز جهانی کودک و تلویزیون، تلاشی است برای پیوند دادن مثبت بین کودکان جهان با این جعبه جادویی و زمینه‏ای برای ارتباط بیشتر این دو با هم.

مسؤولان و تهیه‏‌کنندگان تلویزیون، همیشه باید درنظر داشته باشند که برنامه‏‌هایی که ویژه کودکان
ساخته می‏‌شود، به صورت الگو در بین مخاطبان مطرح خواهد شد و ممکن است تأثیرات فراوانی بر جای نهد.
از این‌‏رو، کوشش در جهت تأثیر مثبت نهادن در کودکان با ساخت برنامه‌‏های آموزنده، امری ضروری و اجتناب‌‏ناپذیر است.
که باید توجهی جدی به آن مبذول داشت.

تبیان , تاریخ ایرانی , خبرگزاری صدا و سیما