سعدی و شعر زیبای مرا رازیست اندر دل…

سعدی

مرا رازیست اندر دل…
دلم تا عشقباز آمد دراو جز غم نمی بینمدلی بی غم کجا جویم که درعالم نمی بینمدمی با همدمی خرم
ز جانم بر نمی آیددمم با جان برآید چون که یک همدم نمی بینممرا رازیست اندر دل به خون دیده
پروردهولیکن با که گویم باز چون محـــــــرم نمی بینم قناعت می کنم با درد چون درمان نمی یابمتحمل می کنم
با زخم چون مرهـــــــم نمی بینمخوشا و خرما آن دل که هست از عشق بیگانه که من تا آشــــــــــنا
گشـــــــتم دل خرم نمی بینمنم چشم آبروی من ببرد از بس که می گریمچرا گریم کـــــــز آن حاصل برون از
نم نمی بینمکنون دم درکش ای ” سعدی ” که کار از دست بیرون شدبه امــــــــید دمی با دوســـــت وان
دم هم نمی بینم

شعر پارسی