شب یلدا و شعری زیبا درباره این شب از منصور مقدم
شب یلدا (منصور مقدم )
چه شبهای درازی دارد این فصل یقین زلف سیاه گسیـــوی یلدادراین فصل زمستان یکدلی به محبت دوستی سیمـــــای یلدا
شب یلـــــدا عجب نیکو فتادهبه ماه دی که آید بوبـــی یلدادر ایام گذشته کـــرسی عشقبپا بـــــود از شب والای یلدابه روی
کرسی و سینی فراوان عیان بود از صفا صد خوی یلدالحاف و منقل و آتش بــه خانهنشسته دور هــم همسوی
یلدازبرف و داستان راه مـــــاندهسخنها رفتــــه از سرمای یلدازسنجدآش کشک وقصه گفتنبسی دریــــای قصه پای یلداز نو رسمی بپا از
بهــــر فرداصفا و خرمــــــی فردای یلدامبارک باد فصل بــرف وباران به یٌمن نعمت دیمــــــای یلدامقدم شکـــر ایزد کن به عالمز
حاصل پر ثمـــر دارای
یلدا
سلام ای فصل سرد و برف و بارانخوش آمد گویمت فصل زمستاناگـــــــر چه زحمتی را
نیز داریولکــن رحمت آری باغ وبستان
پاتوق