شعر دو کاج از محبت جواد محبت

شعر دوکاج

در کنار خطوط سیم پیامخارج از ده دو کاج روئیدند

سالیان دراز رهگذران آن دو راچون دو دوست
می دیدندیکی از روز های سرد پاییزیزیر رگبار و تازیانه بادیکی از کاج ها به خود لرزیدخم شد و روی
دیگری افتادگفت ای آشنا ببخش مراخوب درحال من تامل کنریشه هایم زخاک بیرون استچند روزی مرا تحمل کن
کاج
همسایه گفت با تندیمردم آزار از تو بیزارمدور شو دست از سرم بردارمن کجا طاقت تورا دارمبینوا راسپس تکانی دادیار
بی رحم و بی مروت اوسیم ها پاره گشت و کاج افتادبر زمین نقش بست قامت اومرکز ارتباط دید آن
روزانتقال پیام ممکن نیستگشت عازم گروه پی جوییتا ببیند که عیب کار از چیست سیمبانان پس از مرمت سیم راه
تکرار بر خطر بستندیعنی آن کاج سنگدل را نیز با تبر تکه تکه بشکستند .

شعر و فرهنگ