وریس بافی هنر دیرینه عشایر چهارمحال و بختیاری

وریس بافی هنر دیرینه عشایر

وریس بافی هنر دیرینه عشایر ,وریس نوارهای پهن به عرض پنج تا ۱۵ سانتی متر هستند، که کار اصلی آن
ها بار حیوانات و همچنین برای استقرار بهون یا سیاه چادر مورد استفاده قرار می گیرد.

پشم مهم ترین مواد اولیه برای بافت وریس است

منطقه چهارمحال و بختیاری -روش بافت وریس به صورت کارتی بافی یا دوال بافی است، بدین صورت که دار
به طول دلخواه را بر روی زمین چله کشی کرده و همزمان از صفحات چهارگوش چرمی یا فلزی که دوال
نام دارد، نخ های تار را عبور می دهند.
بافنده پس از انجام مراحل فوق بافت را آغاز می کند و در این بافته دوال ها کار دهانه بافت
را انجام می دهند و هرچقدر بافت وریس عریض تر و ریزتر باشد تعداد دوال ها بیشتر خواهد بود.

وریس بافی هنر دیرینه عشایر

پس از عبوردادن نخ ها از لابه لای تارها با استفاده از وسیله ساده ای
به نام دفه، تار و پود را به یکدیگر جفت می کنند.
در بافت وریس معمولا از نقوش هندسی، ماری و جانوری استفاده می شود.
رنگ های بکار رفته در وریس معمولا از تنوع پنج رنگ تشکیل شده که رنگ های اصلی رنگ قالب بافت
وریس را انجام می دهند.
پشم مهم ترین مواد اولیه برای بافت وریس و صنایع دستی عشایر است و وریس در زمره صنایع دستی عشایری است که در استان بیشتر در شهرستان‌های کوهرنگ و کیار تولید و بیشتر جنبه خودمصرفی دارد.
ایسنا