کسایی | شعر زیبای زلف معشوق

کسایی

کمند زلف را ماند چو برهم بافتن گیردسپاه زنگ را ماند چو بر هم تاختن گیردمعقرب زلف مشکینش معلق بر
رخ روشنچنان چون عنبرین عقرب که زهره در دهن گیردگهی همچون شبه باشد که بر خورشید برپاشی

گهی همچون شبی
باشد که در روزی وطن گیردچو ساکن باشد از جنبش ، مثال قد او داردچو دیگر بار خم گیرد نشان
قد ِ من گیردگهی از گل سلب سازد گهی از مه رقم داردگهی رسم صنم آرد گهی طبع سمن گیردخم
زلفش یکی دام است چون خورشید و مه گیردسر زلفش یکی شست است کو سیمین ذَقَن گیرد

گنجور