مهدی اخوان ثالث و شعر زیبای فریاد

مهدی اخوان ثالث

خانه ام آتش گرفته ست ، آتشی جانسوزهر طرف می سوزد این آتش

پرده ها و فرشها را ، تارشان
با پودمن به هر سو می دوم گریان

در لهیب آتش پر دودوز میان خنده هایم تلخ

و خروش گریه
ام ناشاداز دورن خسته ی سوزانمی کنم فریاد ، ای فریاد ! ی فریاد

خانه ام آتش گرفته ست ،
آتشی بی رحمهمچنان می سوزد این آتش

نقشهایی را که من بستم به خون دل بر سر و چشم در
و دیوار

در شب رسوای بی ساحلوای بر من ، سوزد و سوزد

غنچه هایی را که پروردم به دشواریدر
دهان گود گلدانها

روزهای سخت

بیماری

از فراز بامهاشان ، شاد

دشمنانم موذیانه خنده های فتحشان بر لببر من آتش به
جان ناظر

در پناه این مشبک شبمن به هر سو می دوم

گریان ازین بیدادمی کنم فریاد ، ای فریاد
! ای فریاد

وای بر من، همچنان می‌سوزد این آتشآنچه دارم یادگار و دفتر و دیوان

و آنچه دارد منظر
و ایوانمن به دستان پر از تاول

این طرف را می کنم خاموشوز لهیب آن روم از هوش

ز آندگر
سو شعله برخیزد، به گردش دودتا سحرگاهان، که می داند که بود من شود نابود

خفته اند این مهربان همسایگانم
شاد در بسترصبح از من مانده بر جا مشت خاکستر

وای، آیا هیچ سر بر می‌کنند از خوابمهربان همسایگانم از
پی امداد ؟

سوزدم این آتش بیدادگر بنیادمی‌کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد

سرای شعر