با بنای تاریخی باغ عمارت صمیمی رامهرمز آشنا شوید
باغ عمارت صمیمی رامهرمز کجاست
باغ عمارت صمیمی رامهرمز , عمارت و باغ صمیمی یکی از آثار تاریخی به جای مانده از دوران قاجار در شهر رامهرمز است که در فهرست آثار ملی ایران نیز ثبت شده است.
شهر رامهرمز یکی از ش هرهای استان خوزستان در جنوب غربی کشورمان است. این شهر که دارای جمعیتی بالغ بر صد و بیست هزار نفر است، با مرکز استان یعنی شهر اهواز حدود ۱۰۰ کیلومتر فاصله دارد. در مورد معنی نام آن اینگونه اشاره شده است که چون هرمز پادشاه وقت ساسانی دچار آشفتگی شد و در هنگام رفتن به این شهر شفا یافت، نام این منطقه را «رام هرمز» نامیدهاند. آثار باستانی فراوانی که در این شهر و اطراف آن وجود دارند، نشانگر قدمت بالای این شهر است. در این مقاله شما را با یکی از این آثار فراوان تاریخی آشنا می سازیم.
معرفی
عمارت و باغ تاریخی صمیمی که « باغ امیر سپهدار » نیز نامیده میشود،
از یادگارهای دوران قاجار در شهر رامهرمز و استان خوزستان است.
این عمارت در واقع محل سکونت و همچنین حکومت حاکم شهر بوده است.
در ساخت این عمارت و باغ، از باغهای فرنگی آن زمان هم الهام گرفته شده است.
مشخصات مجموعه باغ عمارت صمیمی رامهرمز
باغ صمیمی یک عمارت اندرونی و یک فضای ورودی برای استقرار و سکونت نگهبانان و سایر خدمه و همچنین مهمانان باغ دارد. در اطراف باغ برج باروهایی برای حفاظت از این مجموعه ساخته شده است.
عمارت اندرونی که همان کوشک میانی است،
به صورت دو طبقه شامل همکف و زیرزمین ساخته شده است.
این کوشک میانی در دوران پهلوی، محل زندگی صاحب وقت باغ بود.
اگر وارد طبقه همکف شویم، سرسرا، چهار اتاق و یک سفرهخانه با سقفهای گنبدی به چشم میخورند. زیرزمین بنا نیز متشکل از دو اتاق و یک سرسرا است. همچنین این عمارت به بادگیر هم مجهز است. بادگیرهایی که برای خنک کردن فضای داخلی بناها در مناطق گرم ایران در گذشته استفاده میشدهاند و شاید شاخصترین نمونه آنها را بتوان در باغ دولت آباد یزد یافت.
ثبت در آثار ملی
عمارت صمیمی رامهرمز در سال ۱۳۸۰ به شماره ثبت ۹۹۵۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و هماکنون نیز مالکیت این بنای تاریخی در اختیار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خوزستان است.
تاریخچه
در کتاب «تاریخ بختیاری» نوشته «ابوالفتح اوژن بختیاری» در مورد ساخت.
این بنا مطالبی ذکر شده که در اینجا بخشهایی از آن را آوردهایم:
پس از فوت اسفندیار خان سردار اسعد در سال ۱۳۲۱ هجری قمری، آقایان محمد حسین خان سپهدار و حاج علیقلیخان، ضمن مراجعت از اروپا رهسپار دارالخلافه تهران شدند و در آنجا لقب سردار مفخمی را از مظفرالدین شاه دریافت کردند.
ایشان پس از مدت کوتاهی اقامت به زادگاه خویش مراجعت نمودند و محمدحسین خان به سمت ایلخانی و نجفقلی خان برادر بزرگتر وی به سمت ایلگری تعیین و مشغول به کار شدند و در همان زمان با توجه به این که جناب سپهدار علاقه مفرطی به رامهرمز داشت،
همگردی