گشت و گذار در بهشت گردشگری خراسان روستای اسفیدان
ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم شما عزیزان را با یکی از
روستاهای بسیار زیبا در خراسان شمالی آشنا کنیم
این روستای زیبای پلکانی به عنوان یکی از زیباترین روستای ایران شناخته شده
است روستای اسفیدان آب و هوای بسیار دلپذیری را دارد در ادامه
با این روستا بیشتر آشنا خواهیم کرد
روستای اسفیدان
روستای اسفیدان یکی از روستاهای پلکانی ایران است که در خراسان شمالی قرار
دارد.
این روستا در سال ۱۳۸۵ بهعنوان زیباترین روستای ایران انتخاب شد.
با ما همراه باشید تا این روستا را بهتر و بیشتر بشناسید.
« اسفیدان » روستایی گردشگری در استان خراسان شمالی است.
روستای اسفیدان در ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی بجنورد واقع شده است و از مناطق نمونه گردشگری استان خراسان شمالی
است که در میان درهای سرسبز قرار گرفته است و پیرامون آن را کوههای مرتفعی پوشانده است و از جنوب
غربی به کوه آققیه و از شمال غربی به کوه اسب و از جنوب غربی به تنگه دهیر مزه منتهی
میشود.
این روستا به دلیل ساختار پلکانی خود شباهتی هم به روستای ماسوله لاهیجان دارد.
در گذشته برنامههایی برای تبدیل اسفیدان به یک منطقه مهم گردشگری در دست اجرا بود، اما بعداً رو به فراموشی
نهاد.
از جمله این برنامهها ساخت تله کابین و رستوران بزرگ اسفیدان بود.
زیباییهای روستای اسفیدان
روستای اسفیدان جزو مناطق نمونه گردشگری خراسان شمالی محسوب میشود و با دارا بودن جاذبههای گردشگری فراوانی نظیر آبشارهای زیبا،
چشمههای خروشان، غارها و برجهای شگفتانگیز، وجود چند امامزاده، وجود انواع درختان میوه، رودخانه با آب فراوان، ارتفاعات جنگلی با
پوشش گیاهی و غیره مقصد بسیاری از گردشگران است.
«درخت صندل» سمبل روستای اسفیدان است.
بنا به گفته کهنسالان روستا از این نوع درخت حدود ۱۷ اصله در روستا وجود داشته که به علت واقع
شدن در مسیر کوچه و عدم آگاهی از اهمیت آن، بیشتر آنها را قطع کردهاند و فقط ۲ اصله با
تنهای حدود ۲/۶۵ متر باقی مانده است.
دره و چشمه هَینوَرد (هین نبرد)
در ضلع شمال غرب روستای اسفیدان، درهای عمیق و طولانی به نام هَینوَرد وجود دارد که به فاصله تقریبی نیم
ساعت از روستا در کمرکش کوهی صخرهای، یک چشمه زلال به همین نام خارج میشود و آب آن باغات اطراف
را آبیاری میکند.
دره و آبشار بهارگاه
در جنوب غرب روستای اسفیدان درهای دیگر با نام «بهارگاه» با چشمههای متعدد و آبشار دیدنی و سرسبزی خاص خود
وجود دارد که هر تازهواردی را به خود جذب میکند.
در ابتدای دره سمت چپ، زمینی تپه ماهوری به نام (موسو) حدود ۴۰ هکتار وجود دارد که چند سال پیش
به علت رانش شدید، تمام باغات و خانهها و درختان کهنسال آن در دل خاک فرو رفت.
قلعههای اسفیدان
در غرب روستای اسفیدان دیواری صخرهای نمایان است که به آن «تاش قلعه (یعنی قلعه سنگی)» میگویند.
بر روی این قلعه، دیوارهای سنگی و سفال ساده نخودی و قرمز و سفالهای منقش به رنگهای مختلف دیده میشود.
بر فراز کوههای اطراف روستای اسفیدان، آثار برجهای سنگی قدیمی مشاهده میشود که مصالح به کار رفته در آنها سنگ
و ساروج است.
معروفترین آنها یکی برج «قاری مالاق» و دیگری برج «قارقه» (کلاغ) در شمال غرب روستا است که پایههای آن هنوز
باقی مانده است.
غارهای اسفیدان
در ضلع شمال غربی روستا بر بالای صخره چشمه «هَینوَر» کوهی به نام «خزانه» وجود دارد که در بالای آن
غار«خزانه راهه» واقع شده است.
به گفته مردم، غاری است دستساز که در انتهای آن چاهی وجود دارد که در قدیم بهعنوان پناهگاه استفاده میکردهاند.
غار دیگری بنام «ییجت» یا «معصوم» وجود دارد که دارای استلاگتیت و استلاگمیت است.
صخره عجیب در مسیر اول وجود دارد (ده ریز) که هر بینندهای را به خودش جذب میکند؛ این صخره بزرگ
شبیه سر آدمیزاد است.
بیشتر بدانید از زیباییهای روستای اسفیدان
روستای اسفیدان جزو مناطق نمونه گردشگری خراسان شمالی محسوب میشود
و با دارا بودن جاذبههای گردشگری فراوانی نظیر آبشارهای زیبا، چشمههای خروشان،
غارها و برجهای شگفتانگیز، وجود چند امامزاده، وجود انواع درختان میوه، رودخانه
با آب فراوان، ارتفاعات جنگلی با پوشش گیاهی و غیره مقصد بسیاری از گردشگران است.
صندل سفید؛ سمبل روستای اسفیدان
«درخت صندل» سمبل روستای اسفیدان است. بنا به گفته کهنسالان روستا
از این نوع درخت حدود ۱۷ اصله در روستا وجود داشته که به علت واقع شدن
در مسیر کوچه و عدم آگاهی از اهمیت آن، بیشتر آنها را قطع کردهاند و فقط ۲ اصله با تنهای حدود ۲/۶۵ متر باقی مانده است.
دره و چشمه هَینوَرد (هین نبرد)
در ضلع شمال غرب روستای اسفیدان، درهای عمیق و طولانی به نام هَینوَرد
وجود دارد که به فاصله تقریبی نیم ساعت از روستا در کمرکش کوهی صخرهای،
یک چشمه زلال به همین نام خارج میشود و آب آن باغات اطراف را آبیاری میکند.
دره و آبشار بهارگاه
در جنوب غرب روستای اسفیدان درهای دیگر با نام «بهارگاه» با چشمههای
متعدد و آبشار دیدنی و سرسبزی خاص خود وجود دارد که هر تازهواردی را
به خود جذب میکند. در ابتدای دره سمت چپ، زمینی تپه ماهوری به نام
(موسو) حدود ۴۰ هکتار وجود دارد که چند سال پیش به علت رانش شدید، تمام باغات و خانهها و درختان کهنسال آن در دل خاک فرو رفت.
قلعههای اسفیدان
در غرب روستای اسفیدان دیواری صخرهای نمایان است که به آن «تاش قلعه
(یعنی قلعه سنگی)» میگویند. بر روی این قلعه، دیوارهای سنگی و سفال ساده نخودی و قرمز و سفالهای منقش به رنگهای مختلف دیده میشود.
برجهای اسفیدان
بر فراز کوههای اطراف روستای اسفیدان، آثار برجهای سنگی قدیمی مشاهده
میشود که مصالح به کار رفته در آنها سنگ و ساروج است. معروفترین آنها
یکی برج «قاری مالاق» و دیگری برج «قارقه» (کلاغ) در شمال غرب روستا است که پایههای آن هنوز باقی مانده است.
غارهای اسفیدان
در ضلع شمال غربی روستا بر بالای صخره چشمه «هَینوَر» کوهی به نام «خزانه»
وجود دارد که در بالای آن غار«خزانه راهه» واقع شده است. به گفته مردم،
غاری است دستساز که در انتهای آن چاهی وجود دارد که در قدیم بهعنوان پناهگاه استفاده میکردهاند.
غار دیگری بنام «ییجت» یا «معصوم» وجود دارد که دارای استلاگتیت و استلاگمیت
است. صخره عجیب در مسیر اول وجود دارد (ده ریز) که هر بینندهای را به خودش جذب میکند؛ این صخره بزرگ شبیه سر آدمیزاد است.
بنای امامزاده محمد بن باقر بن موسی بن جعفر
در روستای اسفیدان بنای امامزاده محمد بن باقر بن موسی بن جعفر قرار دارد
که بنایی قدیمی با گنبدی کوتاه است که به گفته اهالی روستا از تاریخ دفن
این امامزاده بیش از هزار سال میگذرد، اما بر اساس اظهارنظر کارشناسان
اداره میراث فرهنگی خراسان شمالی، بنای اولیه آرامگاه در قرن ششم هجری ایجاد شده است.
درگذشته نه چندان دور، در اطراف بنای امامزاده اتاقهایی برای اقامت زائران وجود داشت که اینک نشانی از آن نیست.
به علت اینکه روستای اسفیدان در درهای عمیق بنا شده و کوههای سنگی
مرتفعی آن را در برگرفتهاند؛ در نگاه اول برای هر بینندهای این تصور پیش
میآید که با کمترین لرزش زمین احتمال سقوط صخرهها و تختهسنگهای
عظیم بر روی آبادی وجود دارد و هر لحظه منازل و سکنه اسفیدان مورد
تهدید ریزش این کوه هاهستند؛ اما مردم اسفیدان بر این باورند که وجود امامزاده باعث شده در طی قرنها آسیبی از جانب کوه به آنها نرسد.
اقتصاد روستا
شغل اصلی مردم این روستا بیشتر باغداری و زراعت است. همچنین
پرورش دام نیز از جمله مشاغل مردم این مکان است که از میان دامها
بیشتر اهالی به پرورش گوسفند، بز، ماکیان و گاو علاقه بیشتری نشان
میدهند. همچنین زنبورداری و پرورش ماهی نیز در این روستا انجام میشود.
بافت فرشهای گل ابریشم طرح نائین و چادر شب دوزی نیز از صنایع دستی رایج در این منطقه است.
دالاهو / kojaro