کلیسای جامع سیه نا در ایتالیا+عکس

کشور ایتالیا یک کشور مشهور می باشد که در قاره اروپا واقع شده است. این کشور اروپایی قدمت زیادی دارد و سرزمینی پر از آثار معماری جذاب و زیبا ، غذا های لذیذ و خوشمزه و دنیایی پر از تنوع و شور و هیجان می باشد. کلیسای جامع سیه نا در ایتالیا قرار دارد. این کلیسا در شهر سیه نای ایتالیا واقع شده است. این کلیسا از نظر قدمت و زیبایی شهرت بسیاری دارد. برای آشنایی با کلیسای جامع سیه نا در ایتالیا با پرشین وی همراه باشید.

خصوصیات کلیسای جامع سیه نا در ایتالیا

کلیسای جامع سیه نا ، یک کلیسای قرون وسطی در شهر سیه نای ایتالیا است که در حال حاضر، به سانتا ماریا آسونتا
(Santa Maria Asunta) اختصاص داده شده است.
کلیسای جامع سیه نا، در اصل بین سال‌های ۱۲۱۵ و ۱۲۶۳ طراحی شده و بر روی سایت ساختمان قبلی ساخته
و تکمیل شد.

این کلیسا با داشتن دو جناح، گنبد و برج ناقوسی خود، به شکل یک صلیب طراحی شده است.
گنبد آن بر یک پایه شش ضلعی که دارای ستون است قرار گرفته است. فانوس بالای گنبد، بعدها توسط جیان
لورنزو برنینی اضافه شد.

سالن کلیسا، توسط دو گنبد نیم دایره، از دو راهروی آن جدا شده است.

قسمت داخلی و خارجی، با
سنگ مرمر سفید و سبز-سیاهی که در ردیف‌های پی در پی استفاده شده‌اند کار شده است. سیاه و سفید، رنگ‌های
نمادین سیه نا هستند و طبق باور عمومی، از رنگ اسب‌های سیاه و سفید بنیان‌گذار افسانه‌ای شهر، سنیوس و آسچیوس،
الهام گرفته شده‌اند.

کلیسای جامع سیه نا در ایتالیا

کلیسای جامع سیه نا، که در مقیاس بزرگ بوده و با تزئینات دقیقی در داخل و خارج زینت داده
شده است، یکی از بهترین نمونه‌های معماری گوتیک ایتالیایی است.

نحوه طراحی و معماری کلیسای جامع سیه نا

طراحی برج کلیسا که به صورت منحصر به فردی
با خطوط راه‌راه سیاه و سفید طراحی شده است، از سال ۱۳۱۳ شروع شده و نشان‌دهنده سبک تمدن رومی است.
برج ناقوس بلند و مربع شکل این کلیسا، در هر طبقه طاق‌های بیشتری از طبقات زیرین داشته و زیبایی آن
با سقفی هرمی شکل به اوج می‌رسد.

بازویی جنوبی کلیسا، در ورودی ای دارد که با نام درب عفو و بخشش (Porto del Perdono) شناخته می‌شود و
یک مدالیون نیم‌تنه مجسمه باکره و نوزاد که توسط دوناتلو ساخته شده است، در بالای آن قرار گرفته است.

نمای غرب، در سال ۱۲۸۵ ، با همراهی جیووانی پیسانو به عنوان معمار ارشد آغاز شد.
او سطح پایین تر را تا سال ۱۲۹۷ تکمیل کرد و در آن سال، او به طور ناگهانی، به خاطر
تفاوت‌های خلاقیتی با Opera del Duomo، کار بر روی کلیسا را ترک کرد. کامینو دی کرسنتینو جای وی را گرفته
و از سال ۱۲۹۹ تا ۱۳۱۷ به کار بر روی کلیسا ادامه داد.

در سال ۱۳۱۷، Opera دستور داد که تمام تمرکز کار به انتهای شرقی کلیسا قرار گیرد.

در نهایت، در سال ۱۳۷۶، با الهامی که از طراحی کلیسای جامع ارویتو (Orvieto) گرفته شد، توجه ساخت مجدداً به
نمای خارجی کلیسای جامع سیه نا معطوف شد.نمای داخلی کلیسای سیه نا، به دلیل ستون‌های راه‌راه سیاه و سفید و
دکوراسیون پر آب و تاب در هر سطح آن، نسبتاً گیج کننده است.

در سراسر این کلیسا، شاهکارهای هنری و چیزهای بسیار دیگری برای دیدن وجود دارد.

قرنیزی که در طول شبستان کار شده است با نیم‌تنه‌های پاپ‌ها، که ساخت آن‌ها از سال ۱۴۹۵ در کارگاه جیووانی
دی استفانو آغاز شد، تزئین شده است(dot) تنها چهار یا پنج قالب برای ساخت مجسمه‌های پاپ‌ها استفاده شده و
به همین دلیل بسیاری از آن‌ها یکسان هستند.در زیر آن‌ها ۳۶ مجسمه از امپراتوران روم و بیزانس قرار دارند که
از کنستانتین شروع شده و به تئودوسیوس ختم می‌شوند.

چه کسانی در ساخت کلیسای جامع سیه نا دخالت داشتند؟

چندین هنرمند مهم سیانایی به ساخت این پروژه کمک کردند
که از جمله آن‌ها می‌توان به دومنیکو دی بارتولو، ماتئو دی جیووانی، پینتوریچیو و به خصوص بکافومی که بین سال‌های
۱۵۱۷ تا ۱۵۴۷، ۳۵ صحنه از کتاب مقدس را طراحی کرد، می‌توان نام برد.
کتابخانه در حدود ۱۴۹۲ و با الهام از افتتاح کتابخانه واتیکان، تحت دستور پاپ سیکستوس چهارم (Sixtus IV) در
سال ۱۴۷۵ ساخته شد.

خوب است بدانید : کلیسای سن پیترو در شهر رم ایتالیا

این کلیسا که در مجاورت واتیکان در مرکز شهر رم پایتخت کشور ایتالیا قرار دارد، حدود ۲۰۰ هزار متر مربع وسعت دارد.
حجاری‌ها و مجسمه‌های بالای سقف کلیسای سن پیر اثر میکل آنژ هنرمند مشهور ایتالیایی است.
این کلیسا که بزرگترین کلیسای جهان نیز است، محل دفن سن پیترو؛ یکی از حواریون حضرت مسیح ‌است و مقبره او در وسط محوطه داخلی این کلیسا قرار دارد.
سایر پاپ‌ها از جمله پاپ ژان پل دوم هم در زیرزمین این کلیسای بزرگ و مجلل دفن شده‌اند.

نقشه هوایی ساختمان‌های کلیسای سن پیترو به شکل یک کلید طراحی شده که نماد کلید بهشت محسوب می‌شود و مجسمه‌های حواریون مسیح نیز به شکل نیم دایره‌ای در اطراف در ورودی این کلیسا نصب شده‌است.
بنای کلیسای سن پیترو در رم به مدت یک قرنٔ تمام در دست ساخت بوده است. ابتدا در دوره رنسانس با طرح برامانته، سپس با طرح تازه میکل آنژ به صورت پلان متمرکز و ایستا ساخته شد.

کلیسای سن پیترو در ایتالیا

در سال ۱۶۰۷ پاپ توسعه کلیسا را به کارلو مادرنو واگذار کرد و او ۳ بلوک را به صحن کلیسا افزود. سپس با ساخت یک نمای کشیده با سنتوری بر فراز ورودی که مورد انتقاد فراوان هم قرار گرفت چشم از جهان فرو بست.
سرانجام تکمیل کار بر عهده جووانی برنینی گذارده شد و یکی از شاهکارهای معماری شهری باروک پدید آمد. وی با برپایی یک سایه بان بزرگ «خیمه مقدس» در زیر گنبد که دارای ۴ ستون مارپیچ مرمرین بود تندیس ۴ فرشته را بر بر فراز آنها بوجود آورد.

کلیسای سن پیترو

سریر قدیس پطرس، بخش زیادی از زندگی پربار برنینی را به خود اختصاص داد، این نماد تجسمی از آمیزش پیکرتراشی با معماری همراه با نقاشی و نورپردازی است و نمایانگر پیروزی مسیحیت بر جهان می‌باشد.
طراحی میدان شکوهمند روبه‌روی کلیسای سن پیترو به گونه‌ای ظریف و موثر از پهنای نمای ساختمان مادرنو می‌کاهد و کلیسا با ۲ یال ذوزنقه‌ای همگرا به میدان بیضی شکل که با دو ردیف دوتایی ستون به شیوه توسکان ساخته شده، ستون بزرگی را که از مصر آورده شده در مرکز و فواره‌های ساخت مادرنو را در دو کانون خود قرار داد.
به این ترتیب برنینی ساختمان دوره رنسانس که به صورت منفرد و مستقل ایستاده بود را به طرح گسترده در پیوند با محیط پیرامونی و معماری پویای باروک تبدیل کرد.

wiki.5040.ir و تبیان