روستای قلعه قافه مینودشت

اشتراک:

مینودشت از شهرهای تاریخی استان گلستان در شمال ایران است که در مجاورت جاده تهران-مشهد قرار دارد. در ادامه مطلب با روستای قلعه قافه بیشتر آشنا خواهیم شد

ما در این مطلب قصد داریم شما عزیزان را با یکی از زیباترین جاذبه های گردشگری استان گلستان
آشنا کنیم حتما کسانی که به استان زیبای گلستان سفر کرده اند نام مینودشت را شنیده اند این
شهر زیبا روستای بسیار زیبا و خاصی به نام روستای قلعه قافه نام دارد که بسیار خاص و خیره کننده است
در ادامه مطلب از پرشین وی قصد داریم شما را با این روستای زیبای تاریخی آشنا کنیم

روستای قلعه قافه

قلعه قافه یکی از روستاهای کوهستانی بابافت سنتی ومتراکم است.
وازجمله روستاهایی است که تحت عنوان« روستای هدف گردشگری»
شناخته شده است.بافت سنتی و پیچیده آن به لحاظ میراث فرهنگی یکی از بافت های روستایی ممتاز دراستان گلستان است،که دارای قدمت
چند صدساله است،که مورد بازدید ایرانگردان قرارمی گیرد این روستا دارای جاذبه های گردشگری متعدد ومتنوع شامل غار،آبشار،چشمه و جنگل
های زیبا وبدیع ویک زیارتگاه بنام«سکینه خاتون»است.

قلعه قافه ازتوابع دهستان قلعه قافه بخش مرکزی شهرستان مینودشت،که با شهر مینودشت ۳۵کیلومتر فاصله دارد.

قلعه قافه یکی از روستاهای کوهستانی بابافت سنتی و متراکم است

بیشتر بدانید از تاریخچه مینودشت

مینودشت در ابتدا یک روستا بوده است. رضا شاه پهلوی دوره سربازی خود را در
مینودشت سپری کرده است. رضا خان پهلوی بعد از پادشاه شدن به حاجیلر
(مینودشت) رفت، موقع بازگشت به تهران فرمان داد حاجیلر را به مینودشت
تغییر دهند. اقوامی نظیر ساسانی، مازنی و کتولی از اقوام اولیه بودند که
در سالیان دور نخستین مردمانی بودند که در این منطقه می‌زیسته‌اند.

روستای قلعه قافه

جغرافیا

این شهرستان با وسعت ۷۰۰ کیلومتر مربع ۲/۴ درصد از خاک استان گلستان
مختص خود کرده است. ارتفاع مینودشت از سطح دریا ۹۰۱ متر بوده و در ۹۸
کیلومتری گرگان و در مجاورت جاده تهران-مشهد‌ واقع شده است.

همسایگان این شهر از جنوب استان سمنان و خراسان، از شرق شهر گالیکش،
از غرب شهرستان آزادشهر و از شمال شهرستان گنبدکاووس است. مینودشت در دنباله دامنه کوه‌های البرز شرقی قرار دارد.

روستای قلعه قافه

دو قسمت کوهستانی و جلگه‌ای، ناهمواری‌های این شهرستان‌ را تشکیل می‌دهد:
قسمت کوهستانی آن دنباله کوه‌های البرز شرقی بوده و از شرق به وسیله ارتفاعات
پارک ملی گلستان به ارتفاعات بجنورد وصل می‌شود. قسمت جلگه‌ای فقط در
مرکز و ضلع غربی ، کم مساحت بوده و بسیار حاصلخیز است. در پیرامون این
شهرستان قسمتی از پارک ملی گلستان واقع شده و شامل جنگل‌های انبوه و متراکم است.

اقلیم مینودشت روستای قلعه قافه

مینودشت از آب و هوای معتدل و مرطوب برخوردار است. بیشترین دما ۵/۴۳
درجه سانتی‌گراد و کم‌ترین دما ۵/۵ درجه سانتی‌گراد و میانگین درجه حرارت سالیانه ۹/۱۷ درجه سانتی‌گراد است.

ریزش باران به دلیل وجود ارتفاعات در شرق و جنوب و وزش بادهای سرد شمالی
و مرطوب شمال غرب و همچنین در نقاط کوهستانی تا ارتفاعات متوسط بیشتر است.
نواحی کم ارتفاع و جلگه‌ای از آب و هوای معتدل و نیمه مرطوب برخودار است.
بیشتر مردم شهر در بخش جلگه‌اى زندگی می‌کنند. رودخانه‌های چهل چای
و نرم آب تامین کننده آب مورد نیاز مینودشت است.

روستای قلعه قافه

مردم‌شناسی مینودشت

جمعیت مینودشت در حدود ۳۲ هزار نفر برآورد شده است. اقوام محلی ساکن
نظیر کتولی، قزلباش، تات و مازندرانی و مهاجران قدیمی از جمله آذری،
(سیستانی، خراسانی و شاهرودی) از ساکنان این شهر هستند. مردم مینودشت به زبان فارسی و ترکی صحبت می‌کنند.

شهرستان مینودشت محل زندگی قوم قزلباش می باشد بنابراین بیشترمردم
این شهر ترک بوده و در انتهای اسم فامیلی آن‌ها «لی» مثل قره سفلی، قزلسفلی، ممشلی، سنجه ونلی، و …وجود دارد.

پوشش ترک های قزل باش

زنان اصیل قزلباش از زمان‌های دور لباس مزین به سکه و یراق از جنس ابریشم
سرخ به تن می‌کنند که هنر دست توانایشان و ثمره تلاش و همتشان است که تعدادی از آن‌ها را شرح می‌دهیم.

کوینک: زنان پیراهن قرمزرنگ از جنس ابریشم دست‌باف می‌پوشند دور مچ،
یقه و چاک پیراهن را با الیاف ابریشم الوان نواردوزی می‌کنند، به این نوارهای
رنگین دستباف «جهک» می‌گویند. جهک مانند پارچه ابریشم در کارگاهی به
نام چالا بافته می‌شود یقه پیراهن گرد، آستین‌بلند که با جهک تزیین‌شده و انتهای پیراهن به رنگ سبز ریشه دوزی شده است.

روستای قلعه قافه

کلته: دختران تا قبل از ازدواج کلاهی به نام کلته بر سر می‌گذارند

یاقلق: دستمال ابریشمی ‌پرنقش‌ونگاری با دنباله چین‌دار و بلند روی آن به سر می‌گذارند و آن را دور گردن می‌پیچند.

دامن پرچین، دامنی پرچین از جنس ابریشم اغلب به رنگ قرمز آستردار که ده
سانتی‌متر انتهای دامن جهک دوزی می‌شود این شلیته زیبای ابریشمی ‌با نوار دست‌بافی در کنار جمع می‌شود.

یاخالق: پیش جامه‌ای است برای تزیین روی پیراهن که به گردن آویخته می‌شود
و به طور کلی، دون (ردای بلند)، چاکمن (بالاپوش)، ایچمک یا پوستین، کونیک
(نوعی پیراهن)، بالاق (نوعی شلوار) و کلاه پوشش مردان ترکمن را تشکیل می‌دهد.

قیرمیز کونیک (نوعی پیراهن ابریشمی)، چابیت (بالاپوش)‌ و شلوار پوشش زنان ترکمن
را شامل می‌شود. دختران ترکمن از بوریک یا عرق چین که با زینت‌آلات نقره آراسته می‌شود،‌
قوپا، جواهری دست‌ساز از منجوق‌های رنگین، قویماق، نوعی گردنبند استفاده می‌کنند.