اژدهای کومودو خزنده غول پیکر از خانواده Varanidae
برخورد با آخرین اژدها
آخرین اژدها , نام اژدها، ما را به یاد هیولایی افسانه ای با بال هایی بزرگ و دهانی پر از گدازه های از آتش می اندازد
که در کتاب های اسطوره ای مانند حماسه زیگفرید و فیلم هایی چون طوفان اژدها (Dragon Storm)به نمایش گذاشته شده اند.
اما در سال ۱۹۱۲ بود که دانشمندان غربی به همراه دریانوردانی که در مجمع الجزایر اندونزی به اکتشافات جغرافیایی مشغول بودند،
به جانوری متفاوت برخورد کردند.این جانور که یک خزنده غول پیکر از خانواده Varanidae به شمار می رفت،
بی شباهت به یک اژدها نبود و در آن زمان او را به خاطر پیدا کردن این خزنده در جزیره «کومودو»،
به نام اژدهای کومودو نامیدند.البته افراد بومی آن را به نام های متفاوت Ora و یا Buayadarat که
به معنی کروکودیل خشکی است و یا به نام مونیتور غول آسا (Biawakraksasa)می شناسند.
خانواده «وارانیده»معروف به مارمولک های Monitor شامل ۳۱ گونه بوده
و همچنین اژدهای کومودو با نام علمی Varanus Komodoensis جزء بزرگترین مارمولک های زنده دنیا به شمار می آید.
این جانور به طول حداکثر ۳ متر و وزنی حدود ۷۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم، در جزیره کومودو و جزایر رینکا (Rinca)، فلورس (Flores)و
گیلی(Gilli)از مجمع الجزایر اندونزی یافت می شوند.در این جزایر، جانوارن گوشتخوار بزرگ زندگی نمی کنند
و اژدهای کومودو با توجه به اینکه از لحاظ فیزیولوژیکی دارای متابولیسم پایینی بوده،
توانسته رشد تکاملی جسمی زیادی داشته و در اکوسیستمی که در آن زندگی می کند غالب باشد.
آخرین اژدها هیولای افسانه ای
اکثر جانوران این مناطق، جزء منوی غذایی این خزنده به شمار می آیند.
هرچند به نظر می رسد غذای اصلی اژدهای کومودو را لاشه جانوران تشکیل بدهند،
ولی آنها با شکار کردن مستقیم و کمین کردن به صورت استتاری نیز غذای خود را تهیه می کنند.
از عادات غذایی دیگر آنها، همجنس خواری یا کانی بالیسم (Canibalism)است.
این جانوران هم نوع های کوچکتر از خود را نیز می خورند.
فصل جفت گیری آنها بین ماه می و آگوست بوده و تخم گذاری در ماه سپتامبر صورت می گیرد
.ماده ها حدود ۲۰ تخم در لانه های متروک پرندگان به نام مگاپود می گذارند.
ماده ها حدود ۷ تا ۸ ماه از تخم ها محافظت به عمل می آورند تا در ماه آوریل
(حدود فروردین ماه) نوزادان از تخم بیرون بیایند، زیرا در این فصل حشرات که غذای اصلی نوزادان به شمار می آیند، فراوان هستند.
کومودوهای جوان تا مدتی به خاطر آسیب پذیر بودن، روی درختان اقامت می گزینند
تا علاوه بر دوری از گوشتخواران، از کومودوهای بالغ که عادت به همجنس خواری دارند، به دور باشند.
طبق تحقیقات به عمل آمده فسیل شناسی، اژدهای کومودو را می توان به خزنده غول آسایی به نام مگالانیا نسبت داد
که در اعصار گذشته (Pleistocen)زندگی می کردند.این خزندگان که شکار خود
را توسط دندان های سمی خود از پای در می آورند، درحقیقت دارای سمی مهلک به نام آرسنال هستند.
آشنایی با آخرین اژدها
کومودوها در دهان خود نوعی باکتری دارند که پس از گزیده شدن جانور شکار شده،
باعث عفونت و خونریزی شدید شده و حیوان را از پای در می آورد و لذا اینطور به نظر می رسد که این جانور لاشه خوار است.
برخلاف کروکودیل ها که آرواره هایی بسیار قوی جهت کشتن شکار دارند،
این اژدها آرواره های ضعیف تری دارد و فقط نیش سمی آنهاست
که باعث پایین آمدن سریع فشار خون در شکار گشته و در نهایت جانور شکار شده در اثر شوک ناشی از خونریزی زیاد می میرد.
درحال حاضر اژدهای کومودو تحت حمایت دولت اندونزی قرار گرفته
و در این جزایر و در مناطق حفاظت شده و پارک ملی کومودو نگهداری می شود.
نشریه نوآور