تولید ابرهای بارانزا با استفاده از لیزر
تولید باران از مهم ترین و رایج ترین روش ها این روزها برای صنعت مهم کشاورزی است. همه ما به خوبی می دانیم که کشاورزی چقدر مهم است و باید بارن کافی برای تولید محصولات داشته باشیم. با پرشین وی همراه باشید تا درباره تولید ابرهای باران زا به کمک لیزر بیشتر بخوانید.
تولید ابرهای باران زا
فیزیکدانان ادعا کردهاند که با استفاده از لیزرها به روشی بهتر برای پاسخ به نیاز بشر به باران دست یافتهاند.
به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این فیزیکدانان موفق شدهاند با استفاده از لیزرها ابرهای کوچک تولید کنند.
دانشمندان پس از تولید این ابرها در آزمایشگاه سعی کردهاند که آنها را در آسمان کشور آلمان رها کنند.
دانشمندان از مدتها پیش روشهای مختلفی را برای تقویت بارش باران در مواقع ضرورت آزمایش کردهاند.
از جمله آنها یک گروه تحقیقاتی سوئیسی هستند که هم اکنون دریافتهاند لیزرها میتوانند بارش باران را در واقع نیاز
ترغیب کنند.
مجله علمی نیوسایتسیت به نقل از ژروم کاسپاریان در دانشگاه ژنو آورده است: اثر گذاری و کارایی این تکنیک هنوز
موضوعی بحث برانگیز است.
کاسپاریان سرپرستی این تیم تحقیقاتی را عهده دار بوده است.
این محققان برای اولین بار موفق شدهاند با استفاده از این تکنیک ابرها را هم در آزمایشگاه و هم در
آسمان برلین تشکیل دهند.
تولید ابرهای باران زا با لیزر
کاسپاریان تصریح کرد: پالسها و تکانه های لیزری با بیرون کشیدن الکترونها از اتم ها در هوا ابرها را تولید
میکنند که در واقع شکل گیری رادیکالهای هیدروکسیل را ترغیب میکند.
این تیم تحقیقاتی سپس ابرها را تا ارتفاع ۶۰ متری در آسمان برلین متمرکز کردند.
وقتی لیزر به این ابرها شلیک شود، قطرات آب تولید میشود.
هر چند این پدیده با چشم غیر مسلح قابل رویت نیست، اما با ابزاری خاص به خوبی دیده میشود.
باروری ابرهای بارانزا
اکتشافات اولیه بارورکردن ابرها در دهه ۱۹۴۰ با موادی مانند یدید نقره صورت گرفت است.
باروری ابرها، روشی مرسوم برای تعدیل آب و هوا وتاثیر گذاشتن روی میزان بارش ابرهاست.
برای ایجاد ابرهای بارانزا، باید شرایط لازم برای تولید بلورهای یخ در ابرها ایجاد
شود که این کار را با اضافه کردن برخی ترکیبهای کیمیایی مثل یدید نقره، یا
یخ خشک به ابرها انجام میدهند تا ابر آماده باران شود. این ترکیب کیمیایی زمانی به ابرها رسانیده میشوند که ابری با شرایط مساعد یعنی طول بیش از پنج کیلومتر و قُطر مشخصی در راه باشد. برای رساندن این مواد به ابرها دو راه وجود دارد؛
اولی پرواز طیارههای ویژه که بالاتر از ارتفاع ابر و با پخش کردن یدید نقره درون ابر انجام میشود. راه دوم، باروری ابرها از روی زمین است که ذرات ترکیب کیمیایی از زمین توسط جنراتورهای زمینی در هوا پراکنده میشوند. باد آنها را به ابر رسانده باعث بارش باران میشود.
ایسنا ـ خبرنامه