خواص دارویی آویشن
آویشن گیاهی بسیار خوش عطر و با طعمی بسیار متفاوت است. اما این گیاه خوش عطر بسیار مفید است و خواص درمانی و دارویی فراوانی دارد که با دم شده آن می توان از آن بهره مند شد . با پرشین وی همراه باشید تا درباره خواص دارویی آویشن بیشتر بدانید.
معرفی خواص دارویی آویشن
نام علمی آویشن به احتمال زیاد از واژه های یونانی ریشه گرفته و به معنای جرئت و یا از عبارتی
که مفهوم آن پاگیزکی یا ضد عفونی کردن است .
در عصر شوالیه گری روی جامه شوالیه ها تصویر آویشن گلدوزی می کردند تا به آنها جرئت و شهامت ببخشدعده ای آویشن را برای پاکیزگی هوا در داخل ساختمان می سوزانند و تصور می کردند که به این ترتیب
از بیماری طاعون محفوظ می مانند .
خواص دارویی : آویشن گیاهی ضد عفونی شناخته شده است .
محلول شستشوی دهان که حاوی آویشن باشد در درمان عفونت لثه موثر است و به همین دلیل برای تهیه برخی
از دهانشویه ها و خمیردندان نیز به کار می رود .
آویشن در درمان بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم تاثیرات مفیدی دارد و برای معالجه سرفه و
گلودرد استفاده می شوند .
بررسی خواص دارویی آویشن
جوشانده این گیاه در درمان پیچش روده و اسهال موثر است و روزگاری برای دفع انگلهای روده به خصوص کرم
قلابدار تجویز می شد .
آویشن همجنین ضد تشنج و ضدصرع و برای تقویت بینایی مفید و ضد گرفتگی عضلات است .
آویشن عامل تصفیه کننده خوبی است و در درمان بیخوابی تاثیر دارد .
اگر ۵ تا ۱۰ گرم آویشن را در یک لیتر آبجوش دم کرده و با کمی عسل به بیماران مبتلا
به تنگی نفس و ناراحتی کلیه و مثانه و درد مفاصل و سیاتیک در رفع بیماری آن ها موثر واقع
خواهد شد .
برای جلوگیری از ریزش مو ، بیست گرم آویشن را در یک لیتر آب بجوشانید و آن را هر جند
روز یک بار به سر بمالید .
توجه : در خوردن آویشن نباید زیاده روی کرد ؛ زبرا باعث دفع آلبومین از طریق ادرار می شود .
بد نیست بدانید اویشن از دیدگاه طب سنتی
آویشن (صعتر) در آخر دوم گرم و خشک و بعضی در اول سوم گفته اند و گرمی و خشکی جبلی آن زیاد است.
و چون شب وقت خواب یک مثقال آن را بخورند و بخوابند و مداومت بر آن نمایند ذهن را تقویت بخشد و رنگ رو را نیکو گرداند.
مربای آن با شکر و یا عسل و دو مثقال آن در دفع سموم و امراض قوی الاثر است.
آشامیدن دو مثقال آن با عسل جهت گزیدن عقرب و سایر حشرات مفید است.
مخرج اقسام کرم معده و حب القرع است. همچنین در خواص آن کلمۀ «با قوت تریاقیت» ذکر شده.
تناول با پنیر تازه جهت تسمین، جویدن جهت تقویت چشم و آب آن جهت رفع بیاض، چکاندن در گوش جهت رفع ثقل سامعه و با شیر جهت تسکین وجع آن، آشامیدن جوشانده با مقدار مساوی عناب جهت تصفیه خون مفید است.
محلل ریاح، مشهی غذا، مبهی، منقی ریه، معده، جگر و امعاء از رطوبات و بلغم.
مسکن وجع دندان، مسکن ورک، مسکن وجع مثانه و رحم، مدر بول و حیض.
خوردن آن با آب انجیر جهت ربو و سرفه نافع است و با انجیر خشک عرق آورد و رنگ رو را نیکو گرداند.
تبیانـ عصر ایران