آموزش طریقه کاشت سبزی خوردن
شاید بسیاری از ما علاقه داشته باشیم که سبزی خوردن را خودمان بکاریم ولی نحوه کاشت و مراقبت از ان را ندانیم. کاشتن سبزی خوردن و برداشت آن کار بسیار دلنشینی است. راهنمای کاشت سبزی خوردن در خانه و آپارتمان را در پرشین وی بخوانید.
طریقه کاشت سبزی خوردن
راهنمایی که در ادامه می خوانید اطلاعات و آگاهی های مناسبی از چند نوع سبزی خوردنی را پیش رویتان می گذارد
تا بتوانید حتی در بالکن منزل نیز چند نوع سبزیجات بکارید و پس از مدتی محصول خانگی خود را برداشت
و مصرف کنید. اگر منزلی بزرگتر دارید که باغچهای هم در آن است، البته محصولی بیشتر خواهید داشت.
۱) پیازچه
پیازچه، گیاهی دائمی است. ولی در خانه و مزرعه به عنوان گیاه یک ساله یا دوساله کاشته
می شود. محل اصلی و بومی این گیاه کاملا روشن نیست ولی عده ای معتقد هستند که
از سیبری، یا اروپای شرقی به نقاط دیگر جهان منتقل شده است.
روش کاشت سبزی پیازچه :
بذر این گیاه را با توجه به آب و هوای محل، از اوایل اسفند ماه تا اواخر خرداد ماه می کارند.
به این منظور بایستی ابتداء زمین را کاملا آماده ساخت و با کود کافی تقویت نمود.
پس از آن که بذر را در زمین پاشیدند روی آنها را با کمی خاک برگ پوسیده و یا خاک نرم می پوشانند.
این گیاه به دو صورت خطی و دستپاش کاشته می شود.
در طریقه دستپاش، وجین کردن و بیرون آوردن علفهای هرز مشکل خواهد بود.
در این روش بایستی با خارج ساختن تعداد زیادی از پیازچه های سبز شده کشت را تُنُک
( خلوت ) نمود به همین دلیل مقادیر زیادی از محصول تلف می گردد.
نحوه کاشت سبزی خوردن
در طریقه کاشت خطی ( ردیفکاری ) وجین کردن زمین آسان می گردد و خارج ساختن
علف های هرز به سادگی صورت می پذیرد. همچنین برای خرد کردن سِلِه زمین ( سله شکنی )
و نرم کردن خاک مشکلی پیش نخواهد آمد. در طریقه خطی، بایستی سعی شود که
فاصله خطوط از یکدیگر ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر باشد و بذرها به فاصله ۵ سانتیمتر از یکدیگر روی خطوط قرار گیرد.
بوتههای دوساله پیازچه که به گل می نشینند، پس از آن که گلها کامل شدند،
بذرها در داخل غلافی سبز رنگ در نوک ساقه میانی بوجود می آیند این ساقه ها
را پس از رسیدن و قبل از آن که خشک شوند قطع نموده در محل سایه و خشک که هواگیر باشد خشک می کنند.
سپس آنها را تکان داده بذرها را جدا می سازند و از خاک و خاشاک جدا نموده در ظرف مناسبی مانند کیسه و یا قوطی نگهداری می کنند.
روش کاشت سبزی نعناع :
ریشه نعناع را به قطعات چند سانتیمتری تقسیم نموده و در نقاط مختلف به خصوص در کنار باغچه می کارند.
این ریشهها، پس از سبز شدن بسرعت ریشه دوانیده و ساقههای جدید را بوجود می آورند.
نعناع را بهر طریقی که بکارند نتیجه نهایی به صورت نامنظم و کَرتی خواهد بود، چون ریشهها به اطراف می دوند و ساقه می دهند.
روش کاشت سبزی ترخون :
ترخون را بوسیله ریشه تکثیر می کنند.
به این ترتیب که اوایل بهار ریشهها را از زمین خارج ساخته و قطعه قطعه می کنند .
هر قطعه را در نقطهای جداگانه به صورت خطی و یا متفرق می کارند .معمولا چون
ریشه گسترش پیدا می کند ، فاصله بین ریشهها را در زمان کاشت بین ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر در نظر می گیرند.
پس از کاشت ریشه ها آبیاری زمین ضرورت دارد.
برداشت این گیاه با توجه به وضع هوا و درجه حرارت از یک ماه بعد از کاشت صورت می گیرد.
در نقاط معتدل و گرم محصول طرخون زودتر از سایر سبزیها به دست می آید و به عنوان سبزی نوبر مصرف می شود.
معمولا ریشههای این گیاه که در یک محل کاشته شده باشد پس از ۳ سال محصول کمتری
خواهد داد. لذا بایستی مجددآ نسبت به خارج ساختن ریشه ها و دوباره کاری آنها اقدام شود.
در موقع کاشت بایستی سعی شود که ریشه های کهنه و پوسیده را جدا کرده از
زمین خارج ساخت و ریشه های جوان را انتخاب نموده و کاشت.
آبیاری این گیاه به فاصله هر ۵ روز ضرورت دارد.
روش کاشت سبزی ریحان :
ریحان را به دو صورت دستپاش در زمین های کَرت بندی شده می کارند و چون در زمان برداشت با ساقه به بازار ارائه
می گردد، لذا آن را با ساقه از بوته جدا می کنند، یا آنکه با ریشه از خاک خارج ساخته، ریشهها را قطع نموده به بازار ارائه می دهند.
مراقبت اساسی در کاشت ریحان، حفظ رطوبت و آبیاری بموقع زمین می باشد.
برای تهیه بذر ریحان ساقههای بوته گیاه را نمی چینند تا به گل بنشیند و پس از آن که گلها رسیدند
و دانه بسته شد و بوتهها کاملا شادابی خود را از دست دادند به آرامی ساقههای گل دار را قطع
کرده و در محل سایه و خشک روی پارچه و یا نایلون می خوابانند.
زمانی که ساقهها کاملا خشک شدند آنها را تکان داده و بذرها را از خاک و خَس و
خاشاک جدا می نمایند و در ظرف مناسبی نگهداری می کنند.
درباره خواص و اثرات دارویی ریحان بیشتر بدانید
* ریحان دارای خواص آرام بخشی است.
* مقوی معده و روده و تقویت کننده ی قلب است.
* ضد اسهال، بادشکن و ضد عفونی کننده ی دهان و دستگاه گوارش است.
* ریحان ضد گریپ و آنژین، ضد تشنجات دردناک، ضد التهاب و ضد اسپاسم است.
* خواب آوری و ضد سردرد و میگرن از دیگر خواص میگرن است.
* ریحان ملین، تونیک، مقوی و محرک اشتها است.
* کمک به هضم غذا و شیر افزا بودن از دیگر خواص ریحان است.
* ریحان مدر است.
جام جم آنلاین ـ تبیان