تولد داریوش مهرجویی در ۸۰ سالگی | مردم عزادارند، مصیبت‌زده‌ایم!!

داریوش مهرجویی کارگردان معروف سینمای ایران متولد ۱۷ آذر ماه سال ۱۳۱۸ است و امروز یکشنبه ۱۷ آذر ماه سال ۹۸ مصادف است با روز تولد داریوش مهرجویی و او ۸۰ ساله شده است ولی به جای جشن گرفتن در این روز ترجیح داده است که در کنار مردم و همدرد انها باشد . به مناسبت سالروز تولد داریوش مهرجویی در ۸۰ سالگی صحبت های این کارگردان سینمای ایران را در ادامه در پرشین وی می توانید بخوانید.

سالروز تولد داریوش مهرجویی

هفده آذر سالروز تولد داریوش مهرجویی، کارگردان سینمای ایران است. مهرجویی امسال ۸۰ ساله شده است.
او در این روز در صحبتی کوتاه گفت: «از مصیبتی که بر مردم گذشته ناراحت و غمگینم، مردم عزادارند
و وضعیت معیشتی و اقتصادی مناسبی ندارند، در چنین شرایطی تولد گرفتن معنی ندارد. ترجیح می‌
دهم به جای خنده‌های زورکی و دروغین و فخرفروشی به مردم، در کنار مردم باشم».

داریوش مهرجویی

داریوش مهرجویی در روز تولد ۸۰ سالگی‌اش گفت : در شرایط فعلی تولد گرفتن معنا ندارد، به جای
خنده‌های دروغین و فخر فروشی به مردم ترجیح می‌دهم در کنارشان باشم.

نیم‌قرن با مهرجویی و جایی که امسال خالی‌ست

داریوش مهرجویی یکی از بنیانگذاران موج نو سینمای ایران، امروز ۱۷ آذرماه ۸۰ ساله می‌شود؛
در حالی که جای تازه‌ترین ثمره‌اش در ویترین امسال سینمای کشور خالی است.

مهرجویی که روزگاری به آمریکا رفت تا در دانشگاه فقط سینما بخواند، رشته اصلی‌اش را به فلسفه
با گرایش سینما تغییر داد و در دهه ۱۳۴۰ شروع به فیلمسازی کرد تا سال ۴۸ که یکی از آثار
ماندگار سینمای ایران یعنی «گاو» را ساخت؛ فیلمی که تولیدش سختی‌های خود را داشت و ت
هیه‌کننده‌های زیادی آن را رد می‌کردند، چون آن روزها دور، دورِ فیلم‌هایی مثل «گنج قارون» با رقص و آواز بود.

به مناسبت تولد داریوش مهرجویی

او در همان سال‌های قبل از انقلاب چند فیلم دیگر از جمله «دایره مینا» را ساخت و چند سال
بعد از انقلاب هم با «اجاره نشین‌ها» یکی از بهترین فیلم‌های کمدی سینما را ثبت کرد.

مهرجویی در سال ۶۸ تصمیم به ساخت فیلمی می‌گیرد که هیچ تهیه‌کننده‌ای حاضر به همکاری
برای تولید آن نمی‌شود، چون آن را در فروش موفق نمی‌دانند ولی مهرجویی که دوست داشت
آنچه را در سر دارد بسازد برای اولین بار خودش تهیه‌کنندگی یک فیلم را برعهده می‌گیرد و این
طور می‌شود که «هامون»، یکی از به یادماندنی‌ترین فیلم‌های مهرجویی و سینمای ایران می‌شود.

داریوش مهرجویی

«بانو»، «سارا»، «پری»، «لیلا»، «بمانی»، «درخت گلابی» و «مهمان مامان» دیگر کارها
مهم و شاخص این فیلمساز در دهه‌ ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ بودند تا اینکه سال ۸۵ «سنتوری»
ساخته شد؛ فیلمی که در جشنواره فجر تحسین‌برانگیز بود و جایزه هم گرفت، اما شبِ اکران
عمومی‌اش توقیف شد. این توقیف که ضربه سختی برای مهرجویی بود، سه ماه بعد به قاچاق دی‌وی‌دی فیلم ختم شد و حاشیه‌های پیش آمده بر سر همین ماجرا باعث مرگ یا به قول خود مهرجویی دق‌مرگ شدن سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده فیلمش «فرامرز فرازمند» هم شد.

کارنامه هنری داریوش مهرجویی

او که در تمام این سال‌ها مشغول نوشتن و ترجمه هم بوده، پس از «سنتوری» به‌سراغ ساخت
فیلم‌هایی رفت که دیگر مثل قبل علاقه‌مندان و مخاطبانش را راضی نمی‌کرد؛ فیلم‌هایی که اگرچه شاید با دغدغه شخصی و اجتماعی مهرجویی ساخته شدند اما انتظار طرفداران مهرجویی را برآورده نکردند و این تصور را پیش آوردند که شاید دوران اوج او هم با تاراج «سنتوری» به پایان رسیده است.

اما مهرجویی که چند سالی بود می‌خواست قصه‌ای دیگر از «سنتوری» بسازد، در آستانه نهمین دهه زندگی‌اش فیلمی ساخته که بعضی همکارانش آن را متفاوت از فیلم‌های چند سال اخیر او می‌دانند؛ «لامینور» فیلمی که خیلی‌ها منتظر رونمایی آن در جشنواره سی‌وهشتم فجر بودند و هستند ولی مهرجویی هیچ فرمی برای نمایش آن در جشنواره پر نکرده چون می‌گویند: دلخور است، دلخور از حاشیه‌هایی که برای سرمایه‌گذاری فیلمش ایجاد شد و حتی دلخور از اینکه انگار نبودنش در جشنواره فیلم فجر برای هیچ مسئول سینمایی مهم نبود.

او که در دهه‌های ۷۰ و ۹۰ میلادی یعنی زمانی که سینماگران ایرانی به اندازه امروز موفقیت‌های خارجی نداشتند، جوایز زیاد و مهمی را از جشنواره‌های بین‌المللی مثل برلین و ونیز دریافت کرده، این روزها سرگرم تدوین فیلمش است تا آن را به اکران عمومی برساند؛ ولی شاید هم جایی خارج از بخش اصلی برای نمایش تازه‌ترین اثر این فیلمساز ۸۰ ساله ایران در جشنواره فجر باز شود.

ایلنا و ایسنا