لحظه به لحظه با مرگ قذافی در دنیای رسانه + عکس

 

کلیپ ویدیویی دیگر و عکس‌هایی بسیار خونین‌تر از این دو کلیپ در طول روز از رسانه‌های مختلف پخش شد. یکی از رعبناک‌ترین تصاویر، عکس‌هایی بود که العربیه پخش کرد و راه رفتن قذافی خونین و گیج به سمت اتوموبیلی را نشان می‌داد، در ادامه فریادهای او به گوش می‌رسید که با انقلابیون درگیر شد، در این تصویر هم روشن نبود قذافی چه موقع و پس از چه میزان درگیری کشته شد.

 

الجزیره تصویر خود را پنجشنبه ساعت ۸:۴۶ صبح (به وقت شرق آمریکا) پخش کرد. شبکه‌های دیگر صبر نکردند تا مرگ دیکتاتور بطور رسمی اعلام شود و این تصویر را مخابره کردند.

 

وولف بیلتزر، از شبکه سی‌ان‌ان گفت: «وقتی فکرش را کنی می‌بینی تصویر خیلی وحشتناکی است… او را زنده گرفتند و حالا مرده.»

 

اسامه سعید، سخنگوی الجزیره گفت این شبکه حدود دو ساعت پس از دهان به دهان گشتن خبر مرگ قذافی به این کلیپ دست پیدا کرد. تونی برتلی، خبرنگار سی‌ان‌ان در سرت، لیبی این کلیپ را برای شبکه فرستاده بود.

 

سعید گفت: «او آنجا بوده و مردم این طرف و آن طرف می‌دویدند. مردم می‌خواستند تصاویرشان را به خبرنگارها بدهند.»

 

 

تهیه‌کنندگان الجزیره مطمئن بودند که این کلیپ تصویر قذافی را نشان می‌دهند چون از ساعاتی پیش از گوشه و کنار خبر می‌رسید که قذافی کشته شده.

 

پیش از نمایش کلیپ از شبکه الجزیره، خبرگزاری آسوشیتدپرس عکس‌هایی از جسد قذافی پخش کرد. این عکس‌ها از کلیپ الجزیره استخراج شده بود. خبرگزاری کلیپ را به دقت بررسی کرد چون دستکاری کلیپ‌های ویدیویی کار ساده‌ای است. آنها مطمئن شدند کلیپ قذافی را نشان می‌دهد.

 

 

شبکه‌های خبری کابلی آمریکایی مثل سی‌ان‌ان، فاکس نیوز و ام‌اس‌ان‌بی‌سی به سرعت کلیپ ویدیویی الجزیره را پخش کردند. سعید در این مورد گفت شبکه عربی هیچ مشکلی با پخش کلیپ ویدیویی ندارد فقط به این شرط که منبع ذکر شود. او گفت برخی شبکه‌های خبری رقیب با اجازه و برخی بدون اجازه کلیپ را پخش کردند.

 

شبکه‌های دیگر نیز برنامه‌های روزانه خود را قطع کردند و کلیپ ویدیویی الجزیره را به همراه ویژه برنامه مرگ قذافی پخش کردند. شبکه ای‌بی‌سی این کلیپ را تا ساعت دو بعدازظهر (به وقت شرق آمریکا) پخش نکرد، این شبکه کلیپ را به همراه بیانیه باراک اوباما درمورد مرگ دیکتاتور پخش کرد. جرج استفنوپولوس، مجری این شبکه زمان پخش عکس‌های قذافی هشدار داد: «عکس‌ها خونین و وحشتناک هستند.»

 

ان‌بی‌سی کلیپ ویدیویی نشان داد که در آن قذافی به سمت ماشینی برده می‌شد و بعد از مدت کوتاهی جسد قذافی را در گزارشی ویژه نشان داد. این شبکه برای پخش تصاویر به دقت آن را بررسی و تدوین کرده بودند تا خونین نباشد.

 

 

با این وجود بسیاری درمورد نمایش آخرین لحظات زندگی دیکتاتور لیبی از تلویزیون دچار شک بودند و این کار را درست نمی‌دانستند.

 

کارلوس گالیندو-الویرا، متخصص رسانه گفت: «همین که بدانیم دنیا از شر این دیکتاتور راحت شده، کافیست. حالا مردم لیبی می‌توانند به جلو بروند. دنیا با نمایش تصویر خونین مرگ او به جای بهتری بدل نمی شود.»

 

از طرفی برخی هم معتقد هستند نمایش ندادن تصویر جنازه قذافی به معنای سانسور کردن تاریخ بوده.

 

تعدادی از سایت‌های اینترنتی پیش از نمایش عکس قذافی از کاربر خود پرسیده بودند آیا تمایل دارند عکس‌ها را (که خشن هستند) ببینند یا خیر. مثلا سایت نیویورک تایمز عکسی از یک مبارز اهل لیبی را عکس اول گزارش تصویری مرگ قذافی گذاشته بود. کاربر پس از کلیک روی این عکس ابتدا باید عکس‌های مختلفی از قذافی در دوران زندگی‌اش را می‌دید و بعد به عکسی سیاه می‌دید که رویش هشدار نوشته شده بود، با کلیک روی این عکس کاربر می‌توانست تصویر جنازه قذافی را ببیند.

 

بی‌بی‌سی سه عکس از قذافی زنده و دو عکس از خوشحالی مردم را به نمایش گذاشت و ام‌اس‌ان‌بی‌سی چهار عکس به نمایش گذاشته بود که هیچکدام جنازه قذافی را نشان نمی‌داد اما لینکی به فایل ویدیویی او با هشدار خونین بودن تصاویر روی صفحه خود گذاشته بود.

 

اما شبکه العربیه در صفحه اول خود عکسی بزرگ از چهره جنازه خونین دیکتاتور گذاشته بود و بدون هشدار به کاربر این عکس به عکس خونین دیگری از جنازه تبدیل می‌شد.

 

بدین ترتیب رسانه‌ها با ترکیبی از احتیاط و هشدار مرگ دیکتاتور لیبی را به تصویر کشیدند.