مهران غفوریان مجری اعجوبه ها کپی از برنامه خارجی را توجیه کرد!!
برنامه اعحجوبه ها با اجرای مهران غفوریان شب های شنبه و یکشنبه از شبکه سوم سیما پخش می شود که کپی بودن ان از یک برنامه خارجی انتقادهای زیادی در پی داشته است. توضیحات مهران غفوریان مجری اعجوبه ها درباره کپی بودن برنامه اش از یک برنامه خارجی را در ادامه در پرشین وی می توانید بخوانید
مهران غفوریان مجری اعجوبه ها
برنامه «اعجوبهها» که با اجرای مهران غفوریان، شبهای شنبه و یکشنبه از شبکه سه سیما پخش میشود
، کپی یک برنامه مشابه خارجی به نام little big shots با اجرای استیو هاروی است.
مهران غفوریان در قسمت دوم برنامه «اعجوبهها» درباره این کپیکاری گفت: «دیشب که قسمت اول «اعجوبهها»
پخش شد، بعضیها گفتند که این برنامه شبیه یک برنامه خارجی است و مبل و بالشهای روی آن و دکور برنامه
هم دقیقا مثل برنامه خارجی است. البته کسی با من کاری نداشت و من شبیه کسی نبودم.»
او در توجیه این تقلید مو به مو گفت: «بله شبیه آن برنامه هستیم اما فرقهای اساسی و مهمی هم داریم. از جمله یک تیم مشاور کودک همراه ماست و تلاش میکنیم این برنامه مزه و بو و طعم ایرانی پیدا کند و منطبق بر فرهنگ ایرانی باشد. ما از ته دلمان میخواهیم همه بچههای اعجوبه و بانمک و شیرین کشورمان را در این برنامه داشته باشیم و معرفی کنیم.»
برنامه «اعجوبهها» با اجرای مهران غفوریان شبهای شنبه و یکشنبه هفته، بعد از بخش خبری ساعت ۲۲ از شبکه سه سیما پخش میشود.
چرا برنامه تازه مهران غفوریان جذاب نیست؟
خبر پخش برنامه «اعجوبهها» با حضور کودکان، نوید یک اتفاق تازه در تلویزیون و برنامهای هیجانانگیز با اتفاقات
غیرقابل پیشبینی که اقتضای حضور رده سنی ۳-۱۳ سال است، میداد، اما دو قسمت از آن روی آنتن رفته و به اندازهای که انتظار داشتیم، جذاب نبوده است.
البته که حضور کودکان و پرداختن به تواناییهای آنها به خودی خود اتفاق خوبی است ولی برنامه ضعفهایی
دارد که باعث شده «اعجوبهها» سروصدایی به پا نکند.
نقاط ضعف مهران غفوریان مجری اعجوبه ها
مهران غفوریان به عنوان مجری، هم نقاط قوت دارد و هم نقاط ضعف. او شخصیت شوخطبعی دارد و استفاده
از این وجه شخصیتش چه در ارتباط با شرکتکنندگان و چه در ارتباط با تماشاگران، باعث شده مخاطب شاهد
لحظات بامزهای در برنامه باشد. غفوریان در ارتباط برقرار کردن با کودکان هم موفق است و گفتوگوی خوبی
میان آنها شکل میگیرد، اما از طرفی او تجربه اجرا ندارد و در این زمینه لنگ میزند. مثلاً سوالاتی را که
از کودکان میکند، به ذهن نسپرده و از روی تختهشاسی که در دست دارد میخواند یا فن بیان خوب را که لازمه یک مجری است، ندارد.
مهارتهای غیرقابل نمایش در استودیو
اگر «اعجوبهها» محدود به تواناییها و استعدادهایی میشد که قابلیت اجرا در استودیوی برنامه را داشتند
و مخاطبان شاهد اجراهای صحنهای شرکتکنندگان بودند، مسابقه میتوانست جذابتر از چیزی که میبینیم
شود. طبیعتاً کودکی که در زمینه فوتبال یا کوهنوردی مهارت خاصی دارد، قابلیت زیادی برای نمایش مهارت
خود در استودیو ندارد و این به هیجانی که «اعجوبهها» میتوانست داشته باشد لطمه
زده و برنامه را بیشتر به یک برنامه گفتوگومحور تبدیل کرده است.
اگرچه که گفتوگوی بامزه و صادقانه با کودکان بخشی از همین جذابیت است، اما مسلماً همه چیز نیست.
گفتوگو کافی نیست با توجه به آن چه در این دو قسمت دیدیم، بخش زیادی از برنامه به گفتوگوی مهران
غفوریان با شرکتکنندگان درباره توانایی و استعدادشان میگذرد و جای خالی اجرای آنها کاملاً حس
میشود.
گفتیم مهارت بعضی از کودکان طوری است که امکان اجرا در استودیو ندارند و خب تکلیفشان
مشخص است، اما در «اعجوبهها» حتی از کودکانی که میتوانند اجرای صحنهای داشته باشند، هم
اجرای خاصی نمیبینیم. هرچند در قسمتی که یک شنبهشب پخش شد، بعد از پایان گفتوگو
با کودک پارکورکار، بخشهایی از اجرای او را در عرض کمتر از یک دقیقه دیدیم اما از این که
شرکتکنندگان برنامه خاصی برای چند دقیقه اجرا داشته باشند، خبری نیست.
خبر آنلاین و خراسان