۱۰راننده برتر ایران !

رضا پازند، قهرمان سال گذشته سرعت در کلاس آزاد، وضع این روزهای رشته اتومبیلرانی در کشورمان را اینگونه توصیف میکند؛ در سالهای اخیر اوضاع این رشته موتوراسپورت در کشور چندان مناسب نیست. گران شدن بنزین، بالا رفتن نرخ ارز و طبیعتاً افزایش قیمت لوازم مصرفی اتومبیلهای مسابقهای، روند برگزاری منظم مسابقات را تحت تأثیر قرار داده است. اما هنوز هم هستند رانندگانی که با تکنیک بالای رانندگی خود، تنور این مسابقات را داغ نگه میدارند. رانندگانی که بیشتر آنها از نبود امکانات گلایه دارند و معتقدند که اگر در کشورمان امکانات کافی وجود داشت، سرنوشت بسیاری از رانندگان امروزی جور دیگری رقم میخورد. شاید کوروش محمدخانی بهترین مثال این موضوع در سالهای اخیر باشد. او که اصلیتی خراسانی دارد، به دلیل نبود امکانات در کشورمان سالها پیش تصمیم گرفت اتومبیلرانی که ورزش مورد علاقهاش بود را در کشور انگلیس دنبال کند. تواناییهای او در اتومبیلرانی تا اندازهای بود که پس از حضور در ردههای فورمولافورد و فورمولارنو امروزه در بین بیست راننده برتر جهان دیده میشود. استعدادهای بیشماری در کشورمان هستند که میتوانند در حد و اندازههای کوروش محمدخانی ظاهر شوند. اما نبود امکانات و مقدمات لازم، شرایط را برای بسیاری از آنها به گونهای رقم زده که تنها از پشت فنسهای پیست نصفه و نیمه آزادی، به تماشای رانندگی رانندگان محبوب خود مینشینند. رانندگانی که با مهارت و فن رانندگی خود در تاریخ اتومبیلرانی کشورمان ماندگار شدند.
شرط انتخاب ۱۰راننده برتر در ۱۰سال اخیر نیازمند مرور جزء به جزء دوران حرفهای رانندگان بود و مشورت با بزرگان این رشته را میطلبید. برای پیشگیری از هرگونه حرف و حدیث احتمالی ۲۰راننده موفق برای نظرسنجی انتخاب شدند تا موفقترینهای اتومبیلرانی کشورمان، برترینهای این رشته را معرفی کنند. نظرسنجی به این صورت بود که هر راننده به صورت کتبی دو لیست ۵نفره از رانندگان برتر ۵ و ۱۰سال اخیر براساس اولویت خود را تهیه میکرد. ترتیب امتیازات هر کدام هم به ترتیب از راننده شماره یک تا راننده شماره پنج بهصورت ۱۰، ۸، ۶، ۴، ۲ و ۱ امتیاز بود. البته این روش طبیعتاً باعث اعمال سلیقه رانندگان میشد. برای جلوگیری از این کار، لیست ۱۰ راننده قهرمان سرعت در ۱۰سال اخیر از فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی تهیه و آن هم ملاک و معیاری برای امتیازدهی شد تا این نظرسنجی شکلی جامع و رسمی به خود بگیرد. به این صورت که هر راننده در ازای دریافت هر جام قهرمانی سال، ۵۰ امتیاز به مجموع امتیازاتش اضافه شد. البته حضور نداشتن پیشکسوتانی نظیر ادیک پطروسیان، سیدجواد موسوی و علی نظری در این لیست و مشاهده اسطورههایی مانند مرحوم سعید اعرابیان، محمدعلی مرندیان، میرعمید کمپانی و بهرام فلاحی در ردههای پائینتر به این دلیل است که یا در ۱۰سال اخیر فعالیتی نداشتهاند، یا حضورشان در مسابقات سرعت بسیار کمرنگ بوده است. ذکر این نکته لازم است که اگر صرفاً به نظرسنجی رانندگان اکتفا میشد، به ترتیب مرحوم سعید اعرابیان (۱۰۲ امتیاز)، بهرام فلاحی (۵۷ امتیاز)، محمدعلی مرندیان (۵۶ امتیاز)، میرعمید کمپانی (۴۵ امتیاز)، حسین کازرانی (۴۰ امتیاز)، علیرضا طباطبایی (۳۳ امتیاز)، رضا موسوی (۳۲ امتیاز)، رضا پازند (۲۹ امتیاز)، غلامرضا جنیدی (۲۸ امتیاز) و فرامرز پورناصر (۲۷ امتیاز) ۱۰راننده برتر این لیست را شکل میدادند.
رضا پازند /۱۷۹ امتیاز
رضا پازند را همه دوستداران کلاس آزاد با بامو قرمز رنگش میشناسند. رانندهای که به اعتقاد بسیاری، از فنیترین افرادی است که تاکنون قدم به این رشته گذاشته و افتخارش این است که تا به حال هیچ مسابقهای را به دلیل ایراد فنی نیمه تمام نگذاشته است. حضور همیشگی پازند در خط اول استارت و زمانهای فوقالعادهاش در پیست سرعت آزادی از او یک قهرمان همیشگی در این کلاس ساخته است.
سال ۱۳۷۷ نخستین بار پشت فرمان یک پراید استاندارد، رانندگی در پیست را تجربه کرد. این تجربه به مرور به کلاسهای ۱۴۰۰جیتی و ۱۶۰۰جیتی رسید و امروز رضا پازند ۳۳ ساله با دریافت بیش از ۳۲ کاپ قهرمانی تبدیل به یکی از برترین رانندگان کشور شده است. پازند که از سال ۱۳۸۸ تاکنون بهطور پیاپی در کلاس آزاد به عنوان قهرمان سال شناخته شده است، با اتمام آخرین مسابقه سال گذشته زمزمههایی برای بازنشستگیاش شنیده میشد. اما در گفتوگویی که با او داشتیم این مطلب را تکذیب کرد. رضا پازند که این روزها شغل اصلی خود یعنی ساختمانسازی را دنبال میکند، معتقد است: «این روزها با گرانشدن لوازم ماشینهای مسابقه هزینهها بسیار بالا رفته است. برای مثال لاستیک اسلیکی که سالهای گذشته با ۲.۵ یا ۳ میلیون تومان میتوانستیم بخریم، هماکنون زیر ۶ میلیون تومان پیدا نمیشود! در این گرانی باز هم شماری از دوستان اصرار دارند از موتورهای پرحجمتر و با سیلندرهای بالاتر در کلاس آزاد استفاده کنند که همین مورد باعث افزایش هزینه شده و رانندگان جوانتر را از حضور در این کلاس منصرف میکند. اما من امسال هم با همان بامو E30 ششسیلندرام در کلاس آزاد مسابقه میدهم. جا دارد از زحمات مراد بذرافشان که سالها مسئول تیونینگ اتومبیلهایم بوده و هست تشکر کنم.»
نادر جعفری/۱۱۷ امتیاز
هنوز هم بسیاری از دوستداران رشته اتومبیلرانی در کشورمان زمانی که اسم نادر جعفری را میشنوند، پراید سقفکوتاه او را در کلاس آزاد به خاطر میآورند. پرایدی که با جثه کوچکش برای بسیاری از باموهای مطرح سالهای دور خط و نشان میکشید. نادر جعفری که دو هفته گذشته چهلمین سال تولدش را جشن گرفت، آخرین قهرمانی خود در کلاس آزاد را در سال ۱۳۸۲ به دست آورده است.
دریافت بیش از ۱۰۰ جام قهرمانی از مسئولان ورزشی فدراسیون و دو قهرمانی سال در کلاس آزاد افتخاراتی است که در طول ۲۱ سال حضورش در رقابتهای اتومبیلرانی کسب کرده است. نادر جعفری هم مانند رضا پازند از افزایش هزینهها ناراضی است و در صحبت کوتاهی که با او داشتیم این نظر را داشت که «بالا رفتن قیمت دلار خواسته یا ناخواسته روی ورزش اتومبیلرانی تأثیر گذاشته است. گیربکسی که قبلاً با ۱۰ یا ۱۵ میلیون تومان میتوانستید بخرید، در شرایط فعلی قیمتی کمتر از ۲۰ یا ۳۰ میلیون تومان نخواهد داشت. من خوشحال نیستم که ماشین کلاس آزادم هماکنون ۱۲۰ یا ۱۵۰میلیون تومان قیمت دارد؛ چراکه با این اوضاع در چند سال آینده کسی برای رقابت در این کلاس نمیماند. امروزه دریفت و درگ کمهزینهترین رشتههای اتومبیلرانی هستند که اتفاقاً طرفداران بیشماری در کشورمان دارند. بزرگترین افتخارم این است که با یک ماشین ۴سیلندر در کلاسی قهرمان شدم که همه به ۶سیلندر بودنشان میبالیدند.»
هرمز کلهر/۱۱۷ امتیاز
فریادهای شورولت مونزا و ریوی ۶سیلندر (موتور هیوندا آزرا) هرمز کلهر هنوز در گوش بسیاری از طرفدارانش است. او را بیشتر با نام علی میشناسند و ۱۵سال تمام با پیکان جوانان، شورولت مونزا، پراید و ریو در مسابقات سرعت مختلف حضور داشته است. از همان ابتدا خود مسئول تعمیر و آمادهسازی اتومبیلهایش برای مسابقات بوده و این را یک مزیت میداند؛ چراکه همیشه حتی مطرحترین رانندگان جهان هم نمیتوانند به شکل صحیحی عیوب اتومبیل را به مکانیک منتقل کنند. اما او هیچ وقت با چنین مشکلی رو به رو نبوده است. هرمز کلهر این روزها ۴۱ساله است و دیگر بیشتر از این که در پیستها دیده شود، در رقابتهای رالی حضور دارد. زمانی که میخواهد از حضور دوباره در کلاس آزاد حرف بزند کمی تأمل میکند و اینطور ادامه میدهد که «برای کلاس آزاد چند تا ماشین جمع کردم. نیسان 053Z یکی از آنهاست، اما بدون اسپانسر شرکت نمیکنم. هزینهها خیلی بالاست…» کلهر، یکی از ماهرترین رانندگان و مکانیکهایی است که در مسابقات کشوری حضور دارد.نزدیک به ۸۰ کاپ قهرمانی در کلکسیون خود دارد و هنوز هم به کار تیونینگ اتومبیلها مشغول است. ذکر این نکته لازم است که دلیل حضور هرمز کلهر در رده سوم، با وجود امتیاز یکسان با نفر دوم این است که نادر جعفری در طول ۱۰سال اخیر موفق به کسب قهرمانیهای سال بیشتری شده و طبق مدارک فدراسیون، چه از جهت سابقه حضور در مسابقات و چه از لحاظ تعداد قهرمانیها در رده بالاتری قرار میگیرد.
مهرداد همتیان / ۱۱۲ امتیاز
نام مهرداد همتیان در اتومبیلرانی کشور یادآور یک چیز است، بامو ۲۰۰۲ Shark آبی و قرمز کلاس آزاد! هیچ فرد علاقهمند به اتومبیلرانی در کشورمان را نمیتوان یافت که از آن بامو منحصربهفرد که گفته میشد حتی موتورش هم سفارشی بود، خاطراتی نداشته باشد.
حضور مهرداد همتیان در کلاس آزاد به معنای یک جمعه خاطرهانگیز برای طرفدارانش بود که میتوانست همه تماشاگران را از جا بلند کند. همتیان ۲۲ سال قبل اتومبیلرانی را بهطور جدی زیر نظر کریم ناظری شروع کرد. از همان سال اولی که در مسابقات شرکت کرد، موفق به کسب قهرمانیهای پیدرپی شد.
بهطوری که در سالها حضورش در کلاس آزاد بارها در رده اول از خط پایان عبور کرد و با کسب دو عنوان قهرمانی سال (۸۶ و ۸۷) در تاریخ این رقابتها ماندگار شد. قدیمیترها هنوز هم مسابقهای را که در آن همتیان با گیربکس معیوب استارت زد و در حالی که بیش از ۳۰ ثانیه از سایرین عقب بود توانست در پایان رقابت اول شود فراموش نکردهاند.
مرحوم سعید اعرابیان /۱۰۲ امتیاز
همانطور که پیشتر هم اشاره کردیم، اگر ملاک انتخاب برترین راننده کشور در این نظرسنجی تنها رأی رانندگان بود، مرحوم سعید اعرابیان در رده اول این فهرست حضور داشت. اعرابیان اسطوره بیچون و چرای تاریخ اتومبیلرانی کشورمان است. اسطورهای که هنوز هم سبک رانندگیاش برای همه رانندگان معیار یک رانندگی بینقص است.
گرچه او در ۱۰ سال اخیر به غیر از چند مرتبهای که در کلاس پروتون دیده شد حضور چندان مستمری در رقابتهای سرعت نداشت، اما یکی از سرسختترین رقبای کلاس ۱۶۰۰ در رالیها بود. آنهایی که در سالهای دور جمعهها سری به پیست سرعت آزادی میزدند، بامو سری۶ (نسل اول) و فورد اسکورت مسابقهای او را به یاد دارند که همواره جلوتر از لوتوس رضا جدیری و ۲۰۰۲های عمید کمپانی و مهرداد همتیان وارد پیچ اول میشد. سعید اعرابیان که همیشه خانواده و هوادارانش نخستین روز عید نوروز؛ زادروزش را جشن میگرفتند، دو سال قبل در جریان یک سانحه رانندگی جان خود را از دست داد. او همواره به این اصل معتقد بود که «هر چیزی ابتدا و انتهایی دارد، حتی دنیای قهرمانی. مهم کسب تجربه از مسابقات برای زندگی است.»
محمد فراهانی /۷۰ امتیاز
اوایل دهه ۷۰ سه راننده از کرج وارد رقابتهای اتومبیلرانی شدند. نادر جعفری، محسن جعفری و محمد فراهانی. فراهانی در سالهای اول حضورش در مسابقات پشت فرمان بامو ۲۰۰۲ مینشست که بعدها آن را با یک پراید موتور B6 (موتور فورد) عوض کرد. هر دوی این اتومبیلها حاصل تلاشهای نادر جعفری بود که در آمادهسازی آنها نقش مهمی داشت. اما فراهانی برای حضور در ردههای بالاتر، اتومبیلی قدرتمندتر لازم داشت که بامو ۲۰۰۲ با موتور M3 بهترین گزینه بود. تمامی امور فنی این اتومبیل برعهده علیرضا طباطبایی و علیرضا احتیاطکار بود و فراهانی با کسب عنوان قهرمانی سال در ۱۳۸۳ زحمت آنها را به بار نشاند. او که اکنون ۴۳ ساله است در سمت مدیرعاملی کمپانی خود یعنی «میثاق» هنوز هم به کار تیونینگ اتومبیلها مشغول است.
بهرام فلاحی / ۵۷ امتیاز
بهرام فلاحی که اکنون ۵۴ساله است، از مشهورترین و تکنیکیترین رانندگانی بود که در تاریخ رقابتهای ریس و رالی حضور داشته است. نام او بیشتر با خاطرات برگزاری باشکوه رالی پکن پاریس و کلکسیون اتومبیلهایش مشهور است. در دورانی که کشورمان نخستین رالی بینالمللی را تجربه میکرد، بهرام فلاحی به همراه حسین خداپرست، پاستور مقصودی، منصور صرافان و زندهیاد رحمتالله طاهری نقش مهمی در معرفی تواناییهای کشورمان در رشته اتومبیلرانی داشت. او که از سال ۵۸ در رقابتهای اتومبیلرانی حضور داشت، تا قبل از سال ۸۶ با اتومبیلهای آلفارومئو آلفتا، پیکان، فورد۲۰۰۰اسکورت، فورد کاثورس، گالانت VR4، اپلهای آسترا و وکترا و مزدا ۳۲۳ (با تیم گروه بهمن) موفق به کسب ۴ جام قهرمانی کشور و یک عنوان نایبقهرمانی شده است. او که وضع رقابت فعلی در اتومبیلرانی کشور را مناسب نمیداند، طی گفتوگویی که داشتیم معتقد بود: «رانندههای فعلی باید رفتار رانندگان ۱۵ سال پیش را الگو قرار بدهند. در آن سالها رقابت بین رانندگان در عین دوستی بسیار جدی بود، اما امروزه اتومبیلرانی ما جنگ پول و خط و نشان کشیدن است… » بهرام فلاحی که سالها در صنعت نساجی کشور حضور داشت، این روزها با وجود بازنشستگیاش در کار معدن فعالیت میکند.
محمدعلی مرندیان / ۵۶ امتیاز
تکنیکیترین، فنیترین و ماهرترین راننده حاضر در کشورمان را به جرأت میتوان محمدعلی مرندیان معرفی کرد. گرچه این اواخر دیگر به فکر مسابقه دادن نیست و بیشتر به کار آموزش و ارتقای رانندگی جوانان در شهر ورزش بوستان ولایت میپردازد، اما قدیمیترها هنوز رانندگی حسابشده و دقیقش را چه در ریس و چه در رالی فراموش نکردهاند. اگر به دوران طلایی رقابتهای اتومبیلرانی یعنی دهه ۷۰ برگردیم، رقابت فوقالعاده محمدعلی مرندیان، سیدجواد موسوی و عمید کمپانی شاید دیگر هیچ وقت میان رانندگان فعلی کلاس آزاد تکرار نشود. همه چیز با شورولت مونزای هرمز کلهر شروع شد که برای حضور محمدعلی مرندیان در کلاس آزاد آماده شده بود. وقتی رقابت بین مونزای مرندیان و بامو E30 موسوی شروع شد، هیچ کس تصور این را نمیکرد که بعد از سالها اتومبیل دیگری به جز بامو جواد موسوی در رده اول از خط پایان بگذرد. او که به غیر از مسابقات سرعت در رقابتهای کارتینگ، موتورسواری و رالی هم دارای مقامهای اولی بیشماری است، جزو معدود رانندگانی در کشورمان به شمار میرود که در رقابتهای بینالمللی هم حضوری موفق داشته است.
میرعَمید کمپانی / ۴۵ امتیاز
میرعمید کمپانی به دلیل سبک رانندگی فوقالعادهاش رؤیاییترین نام تاریخ اتومبیلرانی کشورمان است. مردی که هجدهمین عضو فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی کشورمان بود و سالها با بامو ۲۰۰۲ سیاه رنگش عرصه را برای سایر رقیبان تنگ کرد. کمپانی از جمله رانندگانی است که در کارتینگ، ریس و موتورکراس قهرمانیهای بسیاری دارد. در سال ۱۳۶۸ برای نخستینبار در یک رقابت اتومبیلرانی هیلکلایم (تپهنوردی) با یک بنز 350SL کوپه مدل ۱۹۷۴م شرکت کرد. این حضور بعدها با یک فولکسواگن گلف تداوم یافت که در واقع اتومبیل روزمره کمپانی هم به شمار میرفت. او با همان گلف، هم در خیابانهای شهر حرکت میکرد و هم در کلاس ۱۶۰۰سیسی برای کسب عنوان قهرمانی به مبارزه میپرداخت. اما داستان بامو ۲۰۰۲ سیاه رنگ کمپانی به زمانی باز میگردد که او بنز کوپه خود را به محمود لاهرودی میفروشد و بامو را از او میخرد. با زحمتهای علیرضا احتیاطکار، این بامو تبدیل به یکی از بیرقیبترین اتومبیلهای کلاس آزاد شد. ۲ قهرمانی کشور و کسب بیش از ۸۰کاپ قهرمانی، نتیجه ۱۲سال حضور عمید کمپانی در رقابتهای اتومبیلرانی بود. تنها اسپانسری که لوگوی آن روی اتومبیل کمپانی قرار گرفت، شرکت ابزارمهدی بود که به گفته وی مبلغ ۵/۳ میلیون تومان را برای اسپانسری پرداخت کرده بود. البته آن بامو۲۰۰۲ واقعاً اتومبیل کمخرجی بود و تنها سالی یک دست تایر عوض میکرد! در طول دورانی که کمپانی با آن بامو در پیست آزادی دیده میشد، تنها ۴پیستون موتورش تعویض شد.
این اتومبیل خاطرهانگیز اکنون در اختیار علیرضا طباطبایی است و هنوز با همان شمایل اولیه نگهداری میشود. آخرین مسابقهای که او در آن شرکت کرد، ۲۲ اسفند سال ۱۳۸۰ بود که در پایان آن رقابت هیجانانگیز سیدجواد موسوی اول، عمید کمپانی دوم و نادر جعفری در رده سوم سکوی قهرمانی ایستادند. عمید کمپانی هنوز هم اسطوره بسیاری از رانندگانی است که امروزه در پیست اتومبیلرانی آزادی به رقابت میپردازند.اسطورهای که این روزها چهل و هشتمین سال زندگی خود را میگذراند و تنها نماینده لوازم اسکی BURTON در ایران و امارات است.
حسین کازرانی / ۴۰ امتیاز
مرد ۶۵ سالهای که این روزها در دفتر کمپانی سفالسازی خود در شهرک غرب فارغ از هیاهوی دنیای اتومبیلرانی زندگی میکند، زمانی یکی از استثناییترین رانندگان جامعه اتومبیلرانی کشورمان بود. حسین کازرانی با این که دیگر در میادین اتومبیلرانی دیده نمیشود، اما خاطرات او در رالی جندق در بیابانهای طبس زمانی که یک ساعت زودتر از سایر رقبایش به خط پایان رسید هنوز هم زنده است. حسین کازرانی سال ۱۳۴۵ اتومبیلرانی را آغاز کرد. آن روزها شکل برگزاری این رشته در کشورمان متفاوت بود و مسابقات عموماً دور استادیوم آزادی و در فرودگاه قلعهمرغی برگزار میشد. او بعد از انقلاب هم با پیکان جوانان، پیکان کار و بامو مشهور E21 آلپینای سفیدرنگش در پیستها دیده میشد. حسین کازرانی با سبک رانندگی جسور و منحصربفردش مشهور است و در طول دوران اتومبیلرانی حرفهای خود آنقدر موفق ظاهر شد که بتواند نظر کمپانی بریجستون را برای اسپانسری خود جلب کند. نتیجه سالها حضور کازرانی در میادین اتومبیلرانی، کسب بیش از ۴۰ عنوان قهرمانی بود. وی در ۱۰ سال اخیر در هیچ مسابقهای شرکت نکرده و با اینکه در نظرسنجی تأکید شده بود که رانندگان فعال در ۱۰ سال اخیر مد نظر قرار بگیرند اما با رأی کارشناسان اتومبیلرانی وی در این مکان قرار گرفت.
شبکه ایران