بارداری و تغییرات عضلانی
مشاهده : 152

جاذبه ستون فقرات کشیده شوند و این امر زمینه را برای ایجاد فشار مستقیم بر روی مفصل ساکروایلیاک فراهم میکند.یک
فرد غیر باردار سعی میکند به کمک عضلات و لیگامانهایش راست بایستد.اما یک زن باردار نمیتواند روی لیگامانهای نرم و
کش آمدهاش تکیه کند.بنابراین عضلات پشت، بار بیشتری نسبت به عضلات شکم بر عهده میگیرند و در نتیجه کوتاه و
ضخیم میشوند.بعضی از زنان عضلات شکمی ضعیفی دارند که نمیتوانند از رحم سنگین و ستون مهرهای کمری حمایت کند.هر چه
رحم بزرگتر میشود، انحنای پشت از این هم بیشتر شده و عضلات شکمی نیز ضعیفتر میشوند.عضلات شکمی در طول بارداری
دارای حالتی گولزننده هستند.آنها در ظاهر آماده و قوی هستند چون وقتی روی رحم بزرگ شده کشیده شوند، سفت به
نظر میآیند.اما در حقیقت این عضلات آن قدر ضعیف میشوند که حتی نمیتوانند به درستی از ستون فقرات و لگن
خاصره در این وضعیت حمایت کنند.بنابراین به زنان باردار باید آگاهی و آموزش کافی در مورد لزوم تقویت عضلات شکم
و لگن در طول بارداری داده شود.ضمن اینکه در زنان باردار بدلیل نیاز متناوب به فرایندهای تحمل وزن و تغییرات
مرکز ثقل، برخی تغییرات خودبخودی در مکانیک بدن روی میدهد.به عنوان مثال برای جبران تحمل وزن ناشی از افزایش رشد
جنین، خمکنندههای ران و بازکنندههای زانو سعی میکنند که وضعیت بدنی را در راستای صحیح نگه دارند و این امر
باعث به هم خوردن تعادل عضلانی میگردد.تسلط عضلات خمکننده ران و بازکننده زانو باعث میشود که زاویه ساکرال افزایش پیدا
کند و در منطقه پایین کمر، رویه مفصلی و زوائد مفصلی شدیداً فشرده شده و در نتیجه باعث افزایش قوس
مهرههای کمر میشودparsianforum.com
مطالب مرتبط: