بیماری های کلیه در دوران بارداری و عوارض آن !

دوران بارداری ، دوران بسیار حساسی است که ممکن است در این دوران مادر به انواع
بیماری ها مبتلا گردد، ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم به بررسی بیماری های کلیه
در دوران بارداری و عوارض آن بپردازیم ، بیماری کلیوی در بارداری ، باعث افزایش آسیب دیدگی کلیه می شود
تا انتهای این مطلب همراه ما باشید

بیماری کلیوی در بارداری

تحقیقات نشان داده که در یک سوم زنانی که سطح کراتینین سرم آن ها بیش از ۲ میلی گرم باشد،
سرعت کاهش عملکرد کلیه در طول حاملگی تشدید می شود.تشدید هیپرتانسیون
(فشار خون بالا) ناشی از اختلال عملکرد کلیه همراه با پره اکلامپسی حاصله از نگرانی های زنان مبتلا
به بیماری های کلیوی مختلف می باشد.

عملکرد کلیه در بارداری

حاملگی باعث افزایش آسیب دیدگی کلیه می شود و اختلال دایمی عملکرد کلیه را تسریع می کند.تحقیقات نشان داده که
در یک سوم زنانی که سطح کراتینین سرم آن ها بیش از ۲ میلی گرم باشد، سرعت کاهش عملکرد کلیه
در طول حاملگی تشدید می شود.

بهترین عامل تشخیص

بهترین عامل پیشگویی کننده میزان کراتینین سرم است.مصرف برخی داروها به دلیل آسیب رساندن به جنین باید قطع شده و
فشار خون بالا با داروهای بی خطر دیگر کنترل شود.

خطرات برای جنین عبارتند از:

اختلال هم زمان عملکرد عروقی، محدودیت رشد، زایمان زودرس و افزایش مرگ و میر
حول و حوش زایمان.

بیشتر بدانید از چه چیزی باعث عفونت کلیه در دوران بارداری می شود

احتمال بروز عفونت کلیه در زنان باردار به دلیل تغییرات مکانیکی و هورمونی در بدن می تواند افزایش پیدا کند. زنان در سه ماهه دوم و سوم بارداری بیشتر در معرض پیلونفریت حاد قرار دارند. تا ۴۰ درصد از زنان مبتلا به باکتریوری درمان نشده، به پیلونفریت در دوران بارداری دچار می شوند. این عفونت معمولا توسط باکتری های اشریشیا کلی (E. coli) ایجاد می شود که از مجاری ادراری به مثانه و سپس کلیه ها می روند. باکتری های دیگری که می توانند باعث عفونت دستگاه ادراری شوند، شامل کلبسیلا پنومونیه، پروتئوس میرابیلیس، یا استافیلوکوک است.

بیماری کلیوی در بارداری

عوامل زیر ممکن است خطر عفونت کلیه در دوران بارداری را افزایش دهد

شکم باردار متورم ممکن است در رعایت بهداشت دچار مشکل شود. همچنین، عفونت ها به دلیل کوتاه بودن مجرای ادرار که نزدیک به مقعد است، در بدن زن راحت تر از بدن مرد پخش می شوند. این امر منجر به انتقال آسان باکتری ها از قسمت رکتوم در دهانه مقعد به مجرای ادراری می شود.

بزرگ شدن کلیه: غلظت بالای هورمون پروژسترون ترشح شده در دوران بارداری باعث اتساع مجاری ادرار، کند شدن جریان ادرار می شود که منجر به تجمع آن در مثانه می شود. باعث بزرگ شدن کلیه ها شده و زمان زیادی را برای تکثیر باکتری ها و ایجاد عفونت فراهم می کند.

علائم عفونت مجاری ادراری و کلیه در بارداری

فشرده شدن مجرای ادرار و مثانه: رحم در حال رشد فشار زیادی به مجرای ادرار و مثانه وارد می کند و دفع جریان ادرار را مشکل می کند.

افزایش pH ادرار و گلیکوزوری (قند اضافی در ادرار) باعث افزایش رشد باکتری ها در دوران بارداری می شود.

دفع استروژن از طریق ادرار در بارداری افزایش می یابد. ثابت شده است که این مساله باعث افزایش رشد باکتری های اشریشیا کلی (E. coli) می شود.

علائم عفونت کلیه در دوران بارداری چیست؟

عفونت کلیه به دو نوع پیلونفریت حاد و پیلونفریت مزمن دسته بندی می شود، که هر کدام علائم متفاوتی دارند. پیلونفریت حاد در دوران بارداری شایع است.

علائم و نشانه های پیلونفریت حاد

تبی که معمولا بیشتر از ۳۸ درجه سانتی گراد است

لرز

درد پهلو (در ناحیه بالای شکم، طرفین یا پشت دنده ها)

بی اشتهایی (کاهش اشتها)

حالت تهوع یا استفراغ

ادرار چرک مانند (ادرار ابری، حاوی چرک)

هیپوترمی (مورد نادر کاهش دمای بدن)

بیماری کلیوی در بارداری

بیماری کلیوی در بارداری

دلایل عفونت کلیه و مثانه در دوران بارداری و روش های درمان

برخی از زنان ممکن است دارای علائم دستگاه ادراری تحتانی یا سابقه داشتن آن باشند، که به شرح زیر است:

دیسوریا (ادرار دردناک همراه با سوزش)

دفع ادرار فوری (نیاز ناگهانی به دفع ادرار)

تکرر ادرار (نیاز به دفع ادرار مکرر)

در صورت شک یا عدم اطمینان از احتمال وجود عفونت های کلیوی یا سایر عفونت های
ادراری، توصیه می شود که به دنبال کمک های فوری پزشکی باشید. تشخیص و درمان به موقع، می تواند خطر عوارض تهدید کننده زندگی پیلونفریت حاد را کاهش دهد.

عوارض عفونت کلیه در دوران بارداری

عفونت کلیه در صورت عدم درمان در دوران بارداری، می تواند باعث عوارض جدی برای مادر و جنین شود.

سپسیس مادر و شوک سپتیک: این اختلال زمانی رخ می دهد که واکنش های
شیمیایی بدن باعث عوامل بیماری زا نامتعادل می شوند و ممکن است منجر به شوک سپتیک شود، که آسیب دیدگی اعضای بدن و فشار خون پایین است.

زخم کلیه یا کلیه ها که می تواند منجر به بیماری های مزمن کلیه و نارسایی کلیه شود.

فشار خون بالا و پره اکلامپسی (فشار خون بالا با آسیب اندام)

کوریوآمینیوتیت یا آمنیونیت

دلایل درد کلیه در دوران بارداری

سقط جنین یا تولد نوزاد با بیماری مادرزداری: این حالت در مراحل اولیه بارداری رخ می دهد.

بروز علائم زایمان زودهنگام: انتقال باکتری ها به کیسه آمنیوتیک و پروستاگلاندین های تولید شده به دلیل عفونت ممکن است باعث انقباضات رحمی قبل از زمان زایمان شود.

زایمان زودرس: زایمان زودهنگام می تواند منجر به زایمان خود به خودی شود که در اکثر موارد در هفته ۳۳ تا ۳۶ بارداری رخ می دهد.

وزن کم در هنگام تولد: نوزادان ممکن است در هنگام تولد وزن کمتر از ۲۵۰۰ گرم
داشته باشند. نوزادان نارس نیز وزن کمتری به ازای هر هفته زودتر متولد شدن از دوره بارداری خواهند داشت.

ورم ریوی و دیسترس حاد تنفسی

تشخیص عفونت کلیه در دوران بارداری

پزشک از شما چندین سوال پرسیده و سابقه پزشکی تان را بررسی می کند تا
در مورد سابقه سلامتی تان بداند. آزمایش های تشخیصی زیر برای ارزیابی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد:

معاینه های فیزیکی: پزشک ممکن است دمای بدن، فشار خون، ضربان قلب و
حساسیت شکم به خصوص در قسمت زیر دنده ها را بررسی کرده تا احتمال عفونت کلیه را بررسی کند.

مشخصات بیوفیزیکی جنین: این آزمایش های قبل از تولد شامل سونوگرافی و نظارت بر ضربان قلب جنین برای بررسی سلامتی کودک است.

آزمایش ادرار: این آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص چرک، باکتری، خون، گلبول های سفید خون، و گلبول های قرمز خون در دستگاه ادراری انجام می شود.

کشت ادرار: یک نمونه تمیز از ادرار در آزمایشگاه کشت شده تا نوع باکتری که باعث عفونت شده است را تشخیص دهند.

آزمایش خون: پزشک ممکن است شمارش کامل خون (CBC)، الکترولیت خون، نیتروژن
اوره خون (BUN) و آزمایشات کراتینین خون را برای ارزیابی عفونت و عملکرد کلیه تجویز کند.
اگر نشانه هایی از سپسیس وجود داشته باشد، می توان کشت خون و سنجش
اسید لاکتیک انجام داد. افزایش سطح اسید لاکتیک با پیامدهای بد در عفونت های کلیوی در دوران بارداری همراه است.

سلامت بانوان اوما / saednews