غزل شماره ۱۲۳ حافظ : مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

غزل شماره ۱۲۳ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۱۲۳ حافظ شیرازی : آهنگ عشق و دوستی
مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد
نقش هر نغمه که زد راه به جایی دارد
عالم از ناله عشاق مبادا خالی
که خوش آهنگ و فرح بخش هوایی دارد
پیر دردی کش ما گر چه ندارد زر و زور
خوش عطابخش و خطاپوش خدایی دارد
محترم دار دلم کاین مگس قندپرست
تا هواخواه تو شد فر همایی دارد
از عدالت نبود دور گرش پرسد حال
پادشاهی که به همسایه گدایی دارد
اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتند
درد عشق است و جگرسوز دوایی دارد
ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق
هر عمل اجری و هر کرده جزایی دارد
نغز گفت آن بت ترسابچه باده پرست
شادی روی کسی خور که صفایی دارد
خسروا حافظ درگاه نشین فاتحه خواند
و از زبان تو تمنای دعایی دارد
تعبیر و تفسیر فال شما از غزل شماره صدو بیست و سه حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، محبت و دوست داشتن یکی از صفات بارز و آشکار انسانهاست و کسی که آموخته به دیگران عشق بورزد و هم نوعان خود را دوست داشته باشد انسانییت خود را به کمال رسانده و پاداش خود را خواهد گرفت همانطور که اگر بدی کنی نتیجه عمل خود را خواهی دید ، شما هم اگر می خواهی در زندگی موفق باشی یاد بگیر که دیگران را دوست داشته باشی.
غزل شماره ۱۲۳ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۱۲۳ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.