غزل شماره ۱۲۴ حافظ : آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

غزل شماره ۱۲۴ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید.

فال حافظ

فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل

غزل شماره ۱۲۴ حافظ شیرازی : شتاب عمر

آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد

از سر کشته خود می‌گذری همچون باد

چه توان کرد که عمر است و شتابی دارد

ماه خورشید نمایش ز پس پرده زلف

آفتابیست که در پیش سحابی دارد

چشم من کرد به هر گوشه روان سیل سرشک

تا سهی سرو تو را تازه‌تر آبی دارد

غمزه شوخ تو خونم به خطا می‌ریزد

فرصتش باد که خوش فکر صوابی دارد

آب حیوان اگر این است که دارد لب دوست

روشن است این که خضر بهره سرابی دارد

چشم مخمور تو دارد ز دلم قصد جگر

ترک مست است مگر میل کبابی دارد

جان بیمار مرا نیست ز تو روی سؤال

ای خوش آن خسته که از دوست جوابی دارد

کی کند سوی دل خسته حافظ نظری

چشم مستش که به هر گوشه خرابی دارد

تعبیر و تفسیر فال شما از غزل شماره صد و بیست و چهار حافظ شیرازی

ای صاحب فال ، عمر گرانمایه سریعتر از آنچه که فکر می کنی می گذرد ، پس بهتر است شما نیز قدر این لحظات و روزها و شب ها را بدانی و از کسانی که به شما علاقمندند غفلت نورزی که در این جهان آب حیاتی وجود ندارد و هیچ بنی بشری عمر جاویدان نداشته و نخواهد داشت و ما انسانها تنها کاری که از دستمان ساخته است این است که قدر یکدیگر را بدانیم و از زمان به بهترین نحو ممکن استفاده ببریم.

غزل شماره ۱۲۴ حافظ با صدای سهیل قاسمی :

فایل صوتی غزل شماره ۱۲۴ حافظ

دانلود فایل فال حافظ صوتی ۱۲۴

فاتحه‌ای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:

ای حافظ شیرازی!

تو محرم هر رازی!

تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می‌دهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید

.
.
فال مجدد حافظ
.
.