غزل شماره ۱۳۶ حافظ : دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

غزل شماره ۱۳۶ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید.
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۱۳۶ حافظ شیرازی : محراب دل
دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد
تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد
آن چه سعی است من اندر طلبت بنمایم
این قدر هست که تغییر قضا نتوان کرد
دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست
به فسوسی که کند خصم رها نتوان کرد
عارضش را به مثل ماه فلک نتوان گفت
نسبت دوست به هر بی سر و پا نتوان کرد
سروبالای من آن گه که درآید به سماع
چه محل جامه جان را که قبا نتوان کرد
نظر پاک تواند رخ جانان دیدن
که در آیینه نظر جز به صفا نتوان کرد
مشکل عشق نه در حوصله دانش ماست
حل این نکته بدین فکر خطا نتوان کرد
غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن
روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد
من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف
تا به حدیست که آهسته دعا نتوان کرد
بجز ابروی تو محراب دل حافظ نیست
طاعت غیر تو در مذهب ما نتوان کرد
تعبیر و تفسیر فال شما از غزل شماره صد و سی و شش حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، همیشه سعی کنید در زندگی به دنبال کارهای محال و ناشدنی نروید که باعث هدر رفتن وقت و انرژی خواهد شد ، اگر انسان به چیز هایی که دارد قانع باشد در واقع ثروتمند است .چرا که همه یما موقع رفتن از این دنیا جز یک کفن بیشتر با خود نخواهیم برد.
غزل شماره ۱۳۶ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۱۳۶ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.