غزل شماره ۱۷ حافظ : سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت

غزل شماره ۱۷ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید.
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۱۷ حافظ : سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت
تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع
دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت
آشنایی نه غریب است که دلسوز من است
چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت
خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد
خانه عقل مرا آتش میخانه بسوخت
چون پیاله دلم از توبه که کردم بشکست
همچو لاله جگرم بی می و خمخانه بسوخت
ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی
که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت
تعبیر و تفسیر فال شما از غزل شماره ۱۷ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، بهتر است مواظب باشید در کارها و زندگی روزمره خود زیاده روی نکنید و همه چیز خود را فدای یک موضوع خاص نگردانید که بعدا باعث پشیمانی و از دست دادن افراد مورد علاقه ات می شود و بهتر اینکه دنبال مسائل مهمتری باشید تا خوشبختی واقعی به شما رو کند.
غزل شماره ۱۷ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۱۷ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.