غزل شماره ۲۱۶ حافظ : آن یار کز او خانه ما جای پری بود
غزل شماره ۲۱۶ حافظ به هماه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۲۱۶ حافظ شیرازی : گل بی عیب
آن یار کز او خانه ما جای پری بود
سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود
دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود
تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود
منظور خردمند من آن ماه که او را
با حسن ادب شیوه صاحب نظری بود
از چنگ منش اختر بدمهر به در برد
آری چه کنم دولت دور قمری بود
عذری بنه ای دل که تو درویشی و او را
در مملکت حسن سر تاجوری بود
اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت
باقی همه بیحاصلی و بیخبری بود
خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین
افسوس که آن گنج روان رهگذری بود
خود را بکش ای بلبل از این رشک که گل را
با باد صبا وقت سحر جلوه گری بود
هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود
تعبیر و تفسیر فال شما از غزل شماره ۲۱۶ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، در دنیا هیچ کس کامل نیست و هر کسی عیبی دارد و تنها خداوند منان و پیامبران عظیم الشان و ائمه معصومین هستند که از هر گناهی مبرا هستند لذا با معیار خود به دیگران منگر چون هرکسی ایرادی دارد و نباید این معایب باعص رنجش شما شود . پس دیگران را دوست بدار و با نیکی با آنها رفتار کن.
غزل شماره ۲۱۶ حافظ با صدای سهیل قاسمی
فایل صوتی غزل شماره ۲۱۶ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.