غزل شماره ۲۱۷ حافظ : مسلمانان مرا وقتی دلی بود

غزل شماره ۲۱۷ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید.

فال حافظ

فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل

غزل شماره ۲۱۷ حافظ شیرازی : همدلی

مسلمانان مرا وقتی دلی بود

که با وی گفتمی گر مشکلی بود

به گردابی چو می‌افتادم از غم

به تدبیرش امید ساحلی بود

دلی همدرد و یاری مصلحت بین

که استظهار هر اهل دلی بود

ز من ضایع شد اندر کوی جانان

چه دامنگیر یا رب منزلی بود

هنر بی‌عیب حرمان نیست لیکن

ز من محروم‌تر کی سائلی بود

بر این جان پریشان رحمت آرید

که وقتی کاردانی کاملی بود

مرا تا عشق تعلیم سخن کرد

حدیثم نکته هر محفلی بود

مگو دیگر که حافظ نکته‌دان است

که ما دیدیم و محکم جاهلی بود

تعبیر و تفسیر فال شما از غزل شماره ۲۱۷ حافظ شیرازی

ای صاحب فال ، مسلمانی فقط به نماز خواندن و وزه گرفتن نیست ، اینکه ما همه ی اعمال دین را انجام دهیم ولی به فکر مشکل دوست یا همسایه ی خود نباشیم دیناری ارزش ندارد ، پس سعی کنید خود را در مشکلات دیگران سهیم کنید و تا حد ممکن به آنها کمک کنید که تنها در این صورت خداوند بزرگ به شما کمک خواهد کرد.

غزل شماره ۲۱۷ حافظ با صدای سهیل قاسمی:

فایل صوتی غزل شماره ۲۱۷ حافظ

دانلود فایل فال حافظ صوتی ۲۱۷

فاتحه‌ای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:

ای حافظ شیرازی!

تو محرم هر رازی!

تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می‌دهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید

.
.
فال مجدد حافظ
.
.