غزل شماره ۲۵۰ حافظ : روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر

غزل شماره ۲۵۰ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۲۵۰ حافظ شیرازی : دلبر عیار
روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر
خرمن سوختگان را همه گو باد ببر
ما چو دادیم دل و دیده به طوفان بلا
گو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببر
زلف چون عنبر خامش که ببوید هیهات
ای دل خام طمع این سخن از یاد ببر
سینه گو شعله آتشکده فارس بکش
دیده گو آب رخ دجله بغداد ببر
دولت پیر مغان باد که باقی سهل است
دیگری گو برو و نام من از یاد ببر
سعی نابرده در این راه به جایی نرسی
مزد اگر میطلبی طاعت استاد ببر
روز مرگم نفسی وعده دیدار بده
وان گهم تا به لحد فارغ و آزاد ببر
دوش میگفت به مژگان درازت بکشم
یا رب از خاطرش اندیشه بیداد ببر
حافظ اندیشه کن از نازکی خاطر یار
برو از درگهش این ناله و فریاد ببر
معنی و تعبیر غزل شماره ۲۵۰ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، منتظر یک خبر بسیار مهمی هستید و در این رابطه بی تابی زیادی از خود بروز می دهید . به هر حال بهترین کار صبر و تحمل است و باید بعضی از مسائل را گذر زمان حل و فصل کند و تا موعد کار به اتمام نرسد هر عملی ممکن است به ضرر شما تمام شود.
غزل شماره ۲۵۰ حافظ با صدای سهیل قاسمی :
فایل صوتی غزل شماره ۲۵۰ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.