غزل شماره ۲۷۱ حافظ : دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
غزل شماره ۲۷۱ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۲۷۱ حافظ شیرازی : زلف سیاه
دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان ز او شدهام بی سر و سامان که مپرس
کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد
که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس
به یکی جرعه که آزار کسش در پی نیست
زحمتی میکشم از مردم نادان که مپرس
زاهد از ما به سلامت بگذر کاین می لعل
دل و دین میبرد از دست بدان سان که مپرس
گفتوگوهاست در این راه که جان بگدازد
هر کسی عربدهای این که مبین آن که مپرس
پارسایی و سلامت هوسم بود ولی
شیوهای میکند آن نرگس فتان که مپرس
گفتم از گوی فلک صورت حالی پرسم
گفت آن میکشم اندر خم چوگان که مپرس
گفتمش زلف به خون که شکستی گفتا
حافظ این قصه دراز است به قرآن که مپرس
معنی و تعبیر غزل شماره ۲۷۱ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، برای رسیدن به هدفی از تمام دلبستگی ها و شهر و دیار و دوست و آشنا خود را جدا می کنی ولی بعد متوجه می شوی که آن هدف اصلا ارزش نداشته است که برایش چنین بهای گزافی بدهی ، خدا را شاکر باش که به موقع متوجه شدید و این اشتباه زیاد طولانی نشد.
غزل شماره ۲۷۱ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۲۷۱ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.