غزل شماره ۲۸۰ حافظ : چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش
غزل شماره ۲۸۰ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۲۸۰ حافظ شیرازی : روزگار هجران
چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش
به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش
کجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم
که دل چه میکشد از روزگار هجرانش
زمانه از ورق گل مثال روی تو بست
ولی ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش
تو خفتهای و نشد عشق را کرانه پدید
تبارک الله از این ره که نیست پایانش
جمال کعبه مگر عذر رهروان خواهد
که جان زنده دلان سوخت در بیابانش
بدین شکسته بیت الحزن که میآرد
نشان یوسف دل از چه زنخدانش
بگیرم آن سر زلف و به دست خواجه دهم
که سوخت حافظ بیدل ز مکر و دستانش
معنی و تعبیر غزل شماره ۲۸۰ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، به دنبال یار و همراز می گردی که بتوانی با او درد دل کرده و مقداری از غم هایت را با او تقسیم کنی ، شما از دوری کسی که برایتان بسیار عزیز بوده رنج می برید و این درد چون غده ای در دلتان ، قلب و روحتان را آزار می دهد ، به یاد داشته باشید که در مواقع ناامیدی اگر خواسته ای راباتمام وجودتان از پروردگار بزرگ طلب کنید به یاریتان خواهد آمد و هیچ کس را از درگاهش مایوس نمی کند.
غزل شماره ۲۸۰ حافظ با صدای سهیل قاسمی :
فایل صوتی غزل شماره ۲۸۰ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.