غزل شماره ۳۱۷ حافظ : فاش میگویم و از گفته خود دلشادم

غزل شماره ۳۱۷ حافظ به هماه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۳۱۷ حافظ شیرازی : گلشن قدس
فاش میگویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق
که در این دامگه حادثه چون افتادم
من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد در این دیر خراب آبادم
سایه طوبی و دلجویی حور و لب حوض
به هوای سر کوی تو برفت از یادم
نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت
یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم
تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق
هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم
میخورد خون دلم مردمک دیده سزاست
که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم
پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک
ور نه این سیل دمادم ببرد بنیادم
معنی و تعبیر غزل شماره ۳۱۷ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، شما روزگاری از افراد مشهور و سرشناس بودید و از بد حادثه و بد زمانه حال و روزتان تغییر کرد و دچار مشکلاتی گشتید که دست تقدیر برایتان بوجود آورد . اکنون اوضاع به آرامی رو به بهبود می رود و زمان به نفع شما حرکت می کند و بهتر است غم ها و غصه های روزگار را به دست فراموشی سپرده و از نو شروع کنید.
غزل شماره ۳۱۷ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۳۱۷ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.