غزل شماره ۴۷۷ حافظ : دو یار زیرک و از باده کهن دومنی

غزل شماره ۴۷۷ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۴۷۷ حافظ شیرازی : باده ی کهن
دو یار زیرک و از باده کهن دومنی
فراغتی و کتابی و گوشه چمنی
من این مقام به دنیا و آخرت ندهم
اگر چه در پی ام افتند هر دم انجمنی
هر آن که کنج قناعت به گنج دنیا داد
فروخت یوسف مصری به کمترین ثمنی
بیا که رونق این کارخانه کم نشود
به زهد همچو تویی یا به فسق همچو منی
ز تندباد حوادث نمیتوان دیدن
در این چمن که گلی بوده است یا سمنی
ببین در آینه جام نقش بندی غیب
که کس به یاد ندارد چنین عجب زمنی
از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی
به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند
چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی
مزاج دهر تبه شد در این بلا حافظ
کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی
معنی و تعبیر غزل شماره ۴۷۷ حافظ شیرازی
ای صاحب فال اخیرا دچار مشکلات جسمانی و روحی ناشی از خستگی ممتد کاری شده اید و این بدان دلیل می باشد که شما هیچ فرصت استراحت نداشته اید و در واقع به خودتان بسیار ظلم کرده اید و به هر جهت لازم است کمی کارهای خود را با صبر و حوصله بیشتری به اتمام رسانده تا سلامتی شما حفظ گردد و همینطور انجام آن ها بهتر صورت پذیرد
غزل شماره ۴۷۷ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۴۷۷ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.