غزل شماره ۸۴ حافظ : ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

غزل شماره ۸۴ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوایند.

فال حافظ

فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل

غزل شماره ۸۴ حافظ شیرازی : عمر گرانمایه

ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

درده قدح که موسم ناموس و نام رفت

وقت عزیز رفت بیا تا قضا کنیم

عمری که بی حضور صراحی و جام رفت

مستم کن آن چنان که ندانم ز بیخودی

در عرصه خیال که آمد کدام رفت

بر بوی آن که جرعه جامت به ما رسد

در مصطبه دعای تو هر صبح و شام رفت

دل را که مرده بود حیاتی به جان رسید

تا بویی از نسیم می‌اش در مشام رفت

زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه

رند از ره نیاز به دارالسلام رفت

نقد دلی که بود مرا صرف باده شد

قلب سیاه بود از آن در حرام رفت

در تاب توبه چند توان سوخت همچو عود

می ده که عمر در سر سودای خام رفت

دیگر مکن نصیحت حافظ که ره نیافت

گمگشته‌ای که باده نابش به کام رفت

تعبیر و تفسیر فال شما از غزل شماره هشتاد و چهار حافظ شیرازی

ای صاحب فال ، باید همه چیز را تا دیر نشده از اول شروع کنی ، شما زمان را از دست داده اید و از اطراف خود غافل بوده اید ، دیر یا زود مجبور خواهید شد ، غرور خود را کنار گذاشته و حقایق روزگار را بپذیرید که هر چه زودتر مسائل را قبول کنید ، دچار ضرر و زیان کمتری می شوید.

غزل شماره ۸۴ حافظ با صدای سهیل قاسمی:

فایل صوتی غزل شماره ۸۴ حافظ

دانلود فایل فال حافظ صوتی ۸۴

فاتحه‌ای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:

ای حافظ شیرازی!

تو محرم هر رازی!

تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می‌دهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید

.
.
فال مجدد حافظ
.
.