غزل شماره ۴۸۵ حافظ : ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی
غزل شماره ۴۸۵ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۴۸۵ حافظ شیرازی : دلق آلوده
ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی
من نگویم چه کن ار اهل دلی خود تو بگوی
بوی یک رنگی از این نقش نمیآید خیز
دلق آلوده صوفی به می ناب بشوی
سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن
ای جهان دیده ثبات قدم از سفله مجوی
دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از در عیش درآ و به ره عیب مپوی
شکر آن را که دگربار رسیدی به بهار
بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی
روی جانان طلبی آینه را قابل ساز
ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی
گوش بگشای که بلبل به فغان میگوید
خواجه تقصیر مفرما گل توفیق ببوی
گفتی از حافظ ما بوی ریا میآید
آفرین بر نفست باد که خوش بردی بوی
معنی و تعبیر غزل شماره ۴۸۵ حافظ شیرازی
ای صاحب فال همه چیز برای استفاده بردن از عمر خود در اختیار داری از آب و هوای خوب و معتدل و طبیعت بهاری و خلاصه اگر چشم و گوش خود را بازنمایی بهترین فرصت است که تغییر روحیه داده و از نیرنگ و دروغ و ریا و دنیا پرستی دوری گزینی و این عالی ترین و مفیدترین عمل زندگی شما خواهد بود
غزل شماره ۴۸۵ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۴۸۵ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.