دوشنبه, ۲۳ مهر , ۱۴۰۳
درخواست تبلیغات

ارغوان بافی , صنایع دستی شهرت یافته در خراسان

اشتراک:
ارغوان بافی کاردستی
ارغوان بافی , در بيشتر کشورهاي دنيا و تمدن ها چنين بوده و هست. به همين جهت است که در هر ناحيه و ولايتي سبد و سبد بافي رنگ خود را گرفته است.‏

ارغوان بافی

ارغوان بافی , تا چند دهه پیش نمی توانستید به روستایی بروید بی آن که زنانی را با لباس های

رنگارنگ ببینید که سبد به دست از مزرعه و بازار برمی گردند و یا مردانی که زنبیل به
پشت دستاورد خود مثل میوه و سبزیجات را به خانه می برند.
و هنوز هم در پاره یى از نقاط وضع بر همین منوال است.‏ در آن روزگاران و پیش از رشد
گردشگری، سبد از دست بافتهایی بود که مصرف زینتی نداشت بلکه بخشی بود از زندگی روزمره و وسایلی که روستائیان
دائما با آن سروکار داشتند مثل جای نان یا آبکش برای شستن سبزی و میوه و برنج.
هنوز هم بسیاری از اشیای خانگی از سبد است.
طبعا استفاده از سبد بسته به این که از ساقه گیاهان ویا شاخه درختان بود فرق میکرد.
با آمدن صنایع چوب و الیاف و ابزار ارزان پلاستیکی گرچه مصرف سبد در روستا کمتر شده اما سبد

به عنوان یک شئی مصرفی زینتی، پا به شهر گذاشته و جای خود را باز کرده است؛ چون سبد با

هرچه و از هرچه بافته شود زیباست.ارغوان بافی

ارغوان بافی

امروزه سبد در سوغات فروشی ها و فروشگاه های صنایع دستی کشور

به ویژه در شهرهای شمالی که گردشگر بیشتری دارد به وفور عرضه
می شود.
‏ بسیاری هم هنوز سبد را می خرند برای آبکش برنج، زنبیل، جا سیب زمینی و پیاز، جای نان، سبد
میوه (بخصوص توت فرنگی را در سبدهای کوچک عرضه می کنند) و بسیار چیزهای دیگر.
‏ در تهران و شهرهای بزرگ برای زینت بخشیدن به گل یا در واقع قرار دادن گل در ظرف مناسب

از آن استفاده می کنند و گل فروشی ها پر از سبدهای گلی است که هر روز به مشتریان عرضه
میشود.
‏ امروزه که صنعت گردشگری به فروش صنایع دستی رونق بخشیده، سبدبافی مانند حصیربافی و بافتنی های دستی دیگر
به شکل یک حرفه درآمده.
آستانه اشرفیه در شمال و طرقبه در نزدیکی مشهد به بافتن سبد شهرت یافته اند.‏ اما هیچ استانی نیست که
از سبد و سبد بافی بی بهره مانده باشد و ناحیه و ولایتی نیست که مهر خود را بر سبد
و سبدبافی نزده باشد.ارغوان بافی

سبد از قدیم ترین بافته های بشر است.

همان زمان که بشر با تنیدن ساقه ها و شاخه های نازک درهم آشنا شد،
سبدبافی نیز آغاز گشت.
در آثاری که از مصرباستان به دست آمده، زن های مصری را می بینید که سبدهای میوه روی سر و

آهوبره یی در بغل دارند.‏ در بیشتر کشورهای دنیا و تمدن ها چنین بوده و هست.
به همین جهت است که در هر ناحیه و ولایتی سبد و سبد بافی رنگ خود را گرفته است.‏ در
جنوب ایران، آن را بیشتر با برگ خرما می بافند، در برخی شهرهای خوزستان از نی و قیطان، در
آذربایجان که درخت میوه فراوان است از شاخه های نازک درختان آلبالو، و سنجد، در خراسان از شاخه های ارغوان

(به همین جهت به ارغوان بافی شهرت دارد)، و این اواخر بیشتر از شاخه های بیدمشک.
‏ طرقبه به تولید شاخه های بید مشک برای سبدبافی شهرت دارد.
در شمال که سبد بافی به مروار بافی مشهور است پیش از این از شاخه های درخت مروار (بید و
سرخ بید) بافته می شد و اکنون که به صورت حرفه در آمده، از ترکه ها و شاخه های نازکی
استفاده می کنند که از تهران و کرج و همدان و ملایر و مراغه و جاهای دیگر می آید.‏ارغوان بافی

ارغوان بافی

ارغوان بافی

مرواربافان پس از تهیه ترکه آن را در پاتیل های بزرگ می جوشانند

و پوست آن را می گیرند و خشک می کنند و سبد می بافند.
رنگ مروار زرد است و نوع مرغوب آن بیشتر سیاه و سبز.
آنها که به رنگ زرد است با روغن جلا طلایی می شود و آنها که سبز و سیاه است در
معرض آفتاب میگذارند تا بر اثر تابش آن طلایی شود.
ارغوان بافی سبد مشخصاتی دارد که آن را محبوب همگان می کند: سبک، خوش رنگ، زیبا و مقاوم است و
شکل های گوناگون به خود میگیرد.‏ با وجود این سبدبافان در سال های اخیر مانند دست اندرکاران هر حرفه دیگری
از کار خود راضی نیستند و فکر میکنند مواد صنعتی و پلاستیکی کار و بار آنها را کساد کرده است.
سبدهای آبکش فلزی و پلاستیکی، و سبدهای پلاستیکی کوچکی که معمولا توت فرنگی در آنها عرضه میشود گویای آن است
که بیراه نمی گویند.

سی ایران

گردآوری:
برچسب ها:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
ترک اعتیاد