جمعه, ۱۳ مهر , ۱۴۰۳
درخواست تبلیغات

بامبو بافی , صنایع دستی استان گیلان

اشتراک:
هنر بامبو بافی کاردستی
هنر بامبو بافی , بامبوبافي يكي از صنايع دستي در استان گيلان است كه مواد اوليه از ني خيزران بدست مي آيد.

هنر بامبو بافی

هنر بامبو بافی , بامبو یا نی هندی نوعی خیزران است و اولین بار همراه با تخم چای توسط کاشف
السلطنه به ایران آورده شد .
به اعتقاد عده ای صنعت بامبو بافی با آمدن استاد ولتری از چین به لاهیجان ، شروع گشته و با
کمک استاد کاران ایرانی که شاگردان وی بوده اند رشد و تکامل یافت .
بامبوبافی یکی از صنایع دستی در استان گیلان است که مواد اولیه از نی خیزران بدست می آید.
شروع کار بامبو بافی از حدود یکصدسال پیش با کشت چای در گیلان رواج یافت و مهمترین مرکز تولید آن
لاهیجان به ویژه منطقه لیالستان است.
هنر بامبو بافی بامبو در مرداب ها و اطراف رودخانه های لاهیجان و رشت که بسیار مرطوب است، می روید
و محصولات آن هم جنبه تزیینی و هم کاربردی دارد.
بامبو که در زبان فارسی به نی خیزران شهرت دارد، گیاهی است که در دامنه کوه ها و تپه هایی
که دارای رطوبت ۶۵ تا ۹۰ درصد باشد روئیده با کشت می شود.
میزان رطوبت، حرارت موجود در منطقه و نوع خاک تعیین کننده کیفیت و مرغوبیت بامبو بوده و هر چه میزان
رطوبت و حرارت بیشتر باشد، کیفیت محصول نیز بهتر خواهد بود.

گیاه بامبو که تا کنون بیش از ۶۶۲ نوع آن شناخته شده دارای قطر و ضخامت های متفاوت است

و در حال حاضر بهترین نوع بامبو در ژاپن، چین و بطور کلی کشورهای شرق آسیا ئ هند روئیده و
کشت می شود و در ایران میتوان لیالستان لاهیجان، علی آباد(در فاصله سخت سرو تنکابن )، قاسم آباد رودسر و

تقریبا بیشتر نقاط شمال کشور را در زمره مساعدترین مناطق رویش بامبو بحساب آورد.
در این مناطق بیشه های کوچکی وجود دارد که در فصل پائیز و اوایل زمستان، یعنی هنگام بریدن و قطع
ساقه های بامبو از هر یک بین ۵۰ الی ۲۰۰ شاخه نی بدست می آید.
بامبو از چهارقسمت سطح داخلی (دارای پوشش نرم )، دیافراگم (متصل کننده بخش های ساقه به یکدیگر ) میانه و
پوشش رویه که بسیار سخت و دیر شکن است تشکیل شده و دیافراگم کاملا فشرده بوده و آب در آن
نفوذ نمی کند.هنر بامبو بافی

هنر بامبو بافی

بامبو معمولا به رنگهای مختلفی مانند سبز، مشکی متمایل به قهوه ای، عنابی و زرد
مایل به کرم دیده می شود و اگرچه می توان معارف زیادی بر آن قائل شد، ولی بطور کلی موارد
مصرفش بیشتر محدود می شود به : ۱) استفاده از آن برای تغذیه.

۲) بهره برداری بمنظور تهیه کاغذ و اشیاء مختلف چوبی و سایر معارف صنعتی.
۳) کاشت در اطراف باغها و مزارع جهت حفاظت محل.
گیاه بامبو محتوی مقدار فراوانی سلولز است که میتواند برای تهیه کاغذ و همجنس ابریشم مصنوعی مورد استفاده قرار می
گیرد.
در ایران کشت بامبو هنوز رواج چندانی ندارد و صرف نظر از بخشهای کوچکی در شمال کشور که در آنها
مقدار محدودی بامبو کشت میشود صنعتگران سایر نقاط از بامبوهای خودرویی که در اکثر شهرهای شمالی و بویژه منطقه لیالستان
لاهیجان وجود دارد، استفاده میکنند.

یک محصول بامبو از نوع مرغوب باید دارای ویژگیهای زیر باشد:

– رنگ آن طلایی متمایل به سفید باشد، قابل ذکر است که بامبوئی که رنگ آن سبز باشد نشان دهنده

خشک نبودن آن بوده و احتمالا سیاه می شود.
– شبکه هایی که بعد از بافت ایجاد می شود باید منظم و یک اندازه باشد.
– مفتولی که برای وصل کردن بعضی از قسمتهای بامبو از آن استفاده میشود باید بسیار ظریف بوده و دقت
کافی در پیچاندن آن به کار رود.
– از آنجا که برخی از ظروف بامبو رنگی هستند مسلما در انتخاب نوع رنگ و نحوه بکار گرفتن آن

باید دقت کافی بعمل آید.هنر بامبو بافی سی ایران

گردآوری:
برچسب ها:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
ترک اعتیاد