آموزش درست کردن سبد همه کاره بازیافتی
شما به راحتی می توانید در منزل کارهای هنری انجام دهید برای
انجام کارهای هنری نیاز به کمی ذوق و حوصله دارید در ادامه مطلب
از پرشین وی قصد داریم برای شما عزیزان نکات مهم اموزش سبد همه کاره در
منزل را به اشتراک بگذاریم در ادامه همراه ما باشید
اموزش سبد همه کاره
ساخت سبد
از مقوای نسبتا” ضخیم یک دایره به قطر قسمت بالای سبد ببرید.
الگوی برش تنه یک دایره به قطر کف به اضافه بلندی و ارتفاع و ۱۰ سانت ، برای تو زدن
و چینهای دور تادور هست.از این الگو دو عدد باید ببرید یکی برای داخل سبد و یکی برای قسمت
بیرونی.
از پارچه گلدار یک دایره به اندازه ای که تعیین شده ببرید.
( برای این ظرف ماست یک بار مصرف به قطر ۵۰ سانتی متر )
از پارچه ساده همان اندازه را
مجددا” برای قسمت داخلی ببرید.
دور تا دور دایره پارچه ای را کوک شلال بزنید.
سر نخ را بگیرید و بکشید تا دور تا دور دایره چین بخورد و جمع شود.
آستری را داخل ظرف بگذارید.
لبه دایره پارچه ای را برگردانید و به دور تا دور بدنه بچسبانید.
ظرف را وسط پارچه رویه بگذارید و با کشیدن نخ کوک دایره را جمع کنید.
فاصله بین رویه و بدنه را با پنبه پر کنید.نخ را بکشید و با چسب قسمت رویه را فقط داخل
محل دوخت به بدنه بچسبانید.با یک تکه روبان یا قیطون این قسمت را تزئین کنید.
اینطوری!
برای در این سبد از الگوی دایره ای که به قطر سر بریدید به اندازه دو برابر قطر ببرید
، دور تا دورش را کوک شلال بزنید مقوا را وسط پارچه بگذارید و با کشیدن سر نخ جمعش کنید.
یک گل مصنوعی یا تک گل قلاب بافی تزئین خوبی است برای روی این سبد.
بیشتر بدانید از هنر اصیل و زیبای سبد و حصیربافی
حصیربافی به معنی بافت رشتههای حاصل از الیاف گیاهی (سلولزی) به کمک دست
و ابزار ساده دستی است که طی آن محصولات مختلفی مانند زیرانداز، سفرهٔ حصیری،
انواع سبد، انواع ظرف و … تولید میشود. حصیربافی خود بامبوبافی، مرواربافی، تِرکه بافی،
چم بافی و سبد بافی را نیز شامل میشود. چیغ بافی نیز در زیرمجموعهٔ حصیربافی قرار
میگیرد با این تفاوت که در روند بافت علاوه بر الیاف گیاهی از نخ پشمی رنگ شده نیز برای ایجاد نقش و طرحهای سنتی استفاده میگردد.
سبد بافی و حصیر بافی به عقیده ی بسیاری از محققان ، پس از سنگ تراشی قدیمی ترین
صنعتی است که انسان با آن آشنایی حاصل کرده است . این صنعت منشاء بسیاری از صنایع
دستی دیگر از جمله پارچه بافی ، گلیم بافی ، بامبوبافی ، سفال گری و کوزه گری است .
هنگامی که بشر هنوز با صنعت سفال گری آشنا نشده بود وی سبدها را با گل پوشانده
در روی آتش می پخت تا فلزهایی به دست آورد که کاربردهای مختلفی نظیر نگهداری آب
مناسب باشد (( بسیاری از انواع کوزه ها و سفالینه های روزگاران نوسنگی و مس ، نی ها
یا ترکه هایی در خود دارند که احتمالاً به جای ریسمان به کار می رفته و نشانه آن است که
سفال گری اصلاً از فن سبد بافی پدید آمده است . )) بافتن گلیم و قالی و انواع پارچه ها
از روی سبد بافی و حصیربافی اقتباس شده است .
قدیمی ترین نمونه دست باف به حدود ۶ هزار سال قبل تعلق دارد ، در حالی که نمونه های
حصیربافی مکشوفه در آفریقا به پیش از این تاریخ مربوط می شود . اگر قبول داشته باشیم
که صنعت سفال گری در حدود ۱۰ هزار سال پیش پا به عرصه وجود گذاشته است .
سبد بافی و حصیربافی عمومی بیش از این مدت دارند . از سبد در اندازه ها و شکل های
مختلف به عنوان ظرف استفاده می شود و حصیر برای پوشاندن کف و سقف به کار می رود .
در گذشته زیر انداز و کف پوش روستائیان از حصیر بود و امروز هم استفاده از آن در بیشتر
روستاهای ایران رواج دارد . حصیرهای ساخت گیلان و سایر نواحی شمال ایران طرح
های هندسی دارند که از بافت نی طبیعی یک رنگ پدید می آیند .
ساخت حصیر با دست در مناطق مختلف ایران بسته به نوع مواد خام در دسترس
با یکدیگر متفاوت است. برای نمونه در در نوار جنوبی ایران از الیاف نخل خرما و
در نوار شمالی ایران از ساقههای برنج و گندم استفاده میشود. از سوی دیگر
نوع کاربری لوازم تولیدی بسته به نیاز اهالی آن منطقه از نظر شکل و اندازه تفاوت دارند.
در استان اصفهان، حصیربافی در مناطق بیابانی و خشک مانند خور و بیابانک و نایین
انجام میشود و مواد خام مورد استفاده الیاف نخل خرما است ولی در شهرستان نجف آباد
برای بافت سبدهای حصیری از ترکههای نرم درختان یک ساله یا دو ساله استفاده میشود،
سبدهای ساخته شده در نجف آباد، لوده نام دارد و کاربرد آنها در حمل محصولات باغی و میوه است.
آفتاب/ zanemroozi