جمعه, ۱۳ مهر , ۱۴۰۳
درخواست تبلیغات

طعم های تابستانی را حفظ کنیم

اشتراک:
خانه داری
میوه های متنوع و رنگارنگ تابستان چنان خوش طعم و آبدار هستند که اغلب دوست داریم آنها را در تمام طول سال و حتی در سرمای زمستان هم در دسترس داشته باشیم و با وجود روش های متعددی که برای نگهداری انواع میوه های تابستانی می توان یافت دلیلی وجود ندارد که این طعم های […]

میوه های متنوع و رنگارنگ تابستان چنان خوش طعم و آبدار هستند که اغلب دوست داریم آنها را در تمام
طول سال و حتی در سرمای زمستان هم در دسترس داشته باشیم و با وجود روش های متعددی که برای
نگهداری انواع میوه های تابستانی می توان یافت دلیلی وجود ندارد که این طعم های خوشایند را برای تمام
سال حفظ نکنیم.

یکی از ساده ترین روش های نگهداری طولانی مدت این میوه ها فریز کردن آنها است.
بیشتر میوه های تابستانی را می توان به صورت یخ زده برای چندین ماه نگه داشت مگر میوه های معدودی
مثل توت فرنگی که بافت آن پس از یخ زدن نرم می شود و با باز شدن یخ شل و
خمیرمانند شده، کیفیت اولیه خود را از دست می دهد.
برای پیشگیری از چسبیدن میوه ها به صورت یک توده، هنگام فریز کردن ابتدا آنها را در یک سینی بچینید
و در فریزر قرار دهید تا سفت شوند سپس در ظروف دردار یا کیسه فریزر بریزید و دوباره در فریزر
نگاه دارید تا کاملا منجمد شوند.

برای فریز کردن میوه های هسته دار مثل آلبالو بهتر است قبلا هسته آنها را درآورید.
یک روش دیگر برای منجمد کردن میوه های هسته دار این است که ابتدا هسته آنها را جدا کنید سپس
میوه ها را در ظروف دردار ریخته و با مقداری شربت روی آنها را بپوشانید و در ظرف را
بسته در فریزر قرار دهید.
به این ترتیب کیفیت میوه بهتر حفظ خواهد شد.
برای تهیه شربت مخلوط یک قسمت شکر و دو قسمت آب را در ظرفی ریخته و بر روی حرارت اجاق
گاز به جوش آورید و بگذارید بجوشد تا شکر کاملا حل شود.
پس از سرد شدن شربت از آن استفاده کنید.

پوره کردن میوه ها یکی دیگر از روش های نگهداری میوه برای زمانی طولانی است.
ابتدا میوه مورد نظرتان را با مقدار اندکی آب و حرارت ملایم بپزید.
وقتی میوه نرم شد آن را از روی حرارت بردارید و بگذارید سرد شود.
سپس چنانچه هسته داشته باشد هسته میوه را بگیرید و آن را در یک مخلوط کن به صورت پوره درآورید.

در صورت نیاز آن را از یک صافی بگذرانید.
این پوره را می توانید در ظروف کوچک دردار ریخته و در فریزر نگاه دارید.
در زمان مصرف مقدار مورد نیاز از پوره را یخ زدایی کرده و برای مصارف گوناگون از جمله انواع دسرها،
شیرینی ها و سوربه ها به کار ببرید.
بعضی از میوه ها که خود دارای بافت نرم هستند مانند طالبی نیاز به پخت ندارند و می توان آنها
را به همان صورت خام به پوره تبدیل کرد.

روش های سنتی نیز برای حفظ میوه های تابستانی وجود دارند که از آن جمله می توان به کمپوت کردن
یا تهیه مربا و ترشی از این میوه ها اشاره کرد.
میوه های کمپوت شده همراه خوبی برای سرو بستنی و دسرهای مختلف هستند ضمن آنکه می توانند به تنهایی نیز
سرو شوند.
کمپوت را می توان به طرق مختلف تهیه کرد.
کافی است میوه انتخابی خود را در ظروف دردار بریزید سپس به ازای هر یک کیلو میوه ۱۰۰ الی
۱۳۰ گرم شکر روی آن بپاشید و سپس ظرف را با شربت پر کنید و در آن را محکم ببندید.

یکی از بهترین روش های کمپوت کردن پختن اندک میوه ها با آب و مقدار کمی شکر است.
میوه را حدود ۱۵ دقیقه با شربت بجوشانید و سپس سرد کرده و در ظروف دردار نگاه دارید.
کمپوت ها را باید در یخچال نگاه داشت.
برای تهیه ترشی میوه به ازای هر ۵۱ کیلوگرم از میوه مورد نظرتان ۵۰۰ میلی لیتر شکر را در
۳۰۰ میلی لیتر سرکه قرمز حل کنید.
ادویه های معطر مثل دارچین، جوز هندی و میخک را به آن افزوده و روی حرارت متوسط به جوش بیاورید.
بگذارید ۵ دقیقه بجوشد سپس میوه را به آن افزوده و بجوشانید تا میوه کمی نرم و ترد شود.

میوه را در یک صافی خالی کنید و بگذارید سرد شود.
مخلوط سرکه و شکر را دوباره روی حرارت بگذارید و بجوشانید تا کمی غلیظ شود.
میوه ها را پس از سرد شدن در ظرف شیشه ای دردار بریزید و سپس مخلوط سرکه و شکر داغ
را روی آنها ریخته در ظرف را محکم ببندید تا هوا وارد ظرف نشود.
پس از یک ماه ترشی آماده مصرف است.
آلبالو و هلو میوه هایی ایده آل برای نگهداری به این روش هستند.

مربا کردن میوه ها نیز یکی از روش های سنتی و بسیار متداول نگهداری از میوه ها برای تمام سال
است.
مربا ترکیبی از میوه، پکتین، اسید و شکر است و استفاده از مقادیر مناسب هر یک از این مواد می
تواند ما را در تهیه یک مربای خوب کمک کند.

پکتین نوعی فیبر گیاهی غیرقابل هضم است که در بافت اغلب میوه ها وجود دارد.
زمانی که پکتین با مقادیر کافی شکر، ماده ای اسیدی مانند آبلیمو و آب حرارت می بیند موجب تشکیل نوعی
ژله می شود که باعث لعابدار و ژله ای شدن مربا و مارمالاد می شود.
میوه های مختلف حاوی مقادیر متفاوتی پکتین هستند.
سیب، انواع انگور و آلوها محتوی مقدار کافی پکتین برای ژله ای شدن مرباها هستند در حالی که توت فرنگی،
شاتوت، آلبالو و گیلاس حاوی مقدار بسیار کمی پکتین هستند.
بنابراین برای تهیه مارمالاد از این نوع میوه ها باید آنها را با میوه های حاوی پکتین بیشتر ترکیب
کرد یا به آنها ژلاتین افزود.

بسیاری از افراد تصور می کنند میوه هایی که کیفیت مطلوبی ندارند برای تهیه مربا مناسب هستند اما با این
میوه ها نمی توان مربایی با کیفیت عالی تهیه کرد.

میوه های بسیار رسیده و لک دار بهتر است برای مصارف دیگری مثل تهیه لواشک مورد استفاده قرار گیرند.
میوه های زیاد رسیده حاوی پکتین کمتری هستند و برای تهیه مارمالاد مناسب نیستند.
اگر بخواهید با چنین میوه هایی مارمالاد تهیه کنید بهتر است با نسبت سه چهارم از این میوه ها و یک چهارم میوه نسبتا نرسیده که میزان پکتین بیشتری دارد به آن تعادل ببخشید.

هنگام تهیه مارمالاد، که شکل نرم تر و ژله ای تر مربا است لازم است حتی از آبلیمو استفاده کنید.
حضور آبلیمو به عنوان ماده ای اسیدی برای تشکیل ژله از پکتین میوه ضروری است و مقدار آن نیز
اهمیت زیادی دارد زیرا کم بودن آبلیمو موجب می شود ژله تشکیل نشود و زیادتر از حد بودن آن نیز
می تواند به از بین رفتن ژله منجر شود.

شکر یکی از مهم ترین مواد مربا است که علاوه بر کمک به تشکیل ژله پکتین طعم میوه را نیز
شیرین می کند و به عنوان نگهدارنده هم عمل می کند.
با این توضیحات بدیهی است مقدار شکر بر کیفیت مربا یا مارمالاد شما اثر خواهد گذاشت.
کم بودن شکر می تواند علاوه بر کاهش غلظت مربا موجب کپک زدن آن شود.

به طور معمول برای پخت یک مربای خوب به ازای حجمی معادل ۵۰۰ میلی لیتر میوه ۵۰۰ میلی لیتر شکر
اضافه می کنیم یا هم وزن میوه شکر در تهیه مربا به کار می بریم.

اما میزان شکر به نوع میوه و شیرینی و ترشی آن نیز بستگی دارد.
استفاده از ظروف مناسب دردار که هوا به آنها وارد نمی شود در نگهداری مربا بسیار موثر است و می
تواند مانع تشکیل کپک روی آن شود.
اما به هر حال به خاطر داشته باشید چنانچه لایه ای کپک روی مربا تشکیل شده باشد فقط دور ریختن
لایه رویی مربا کافی نبوده و کل ظرف قابل استفاده نیست.
کپکی که روی مربا ها تشکیل می شود می تواند برای ما بسیار مضر باشد و اغلب بر تمام مربای
داخل ظرف اثر می گذارد.

آفتاب

گردآوری:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
ترک اعتیاد