این ۷ خودروی کلاسیک و زیبای بی ام و، در یک گردهمایی کنارهم آمدند+تصاویر

ب ام و یک شرکت مطرح خودرو سازی آلمانی است که در زمینه ساخت و طراحی خودروهای لوکس و موتور سیکلت در
جهان مشهور است. ب ام و به کوتاه شده باریشه موتورن ورکه به معنای صنایع موتوری بایرن است. شرکت خودرو سازی
ب ام چندی پیش صد ساله شد و از این گردهمایی مونتری موتوراسپورتس (MMR) به مناسبت صد سالگی به سراغ کمپانی
ب ام و رفته است. در ادامه مطلب پرشین چند نمونه از خودروهای کلاسیک بی ام و که در گرهمایی مونتری موتوراسپرتس
حضور داشتند را معرفی می کند.

خودروهای کلاسیک بی ام و

هر ساله گردهمایی مونتری موتوراسپورتس (MMR) به بزرگداشت یکی از خودروسازان می‌پردازد و به این وسیله، مجموعه‌ای از مالکان، کلکسیونرها
و علاقه‌مندان برند را به سمت «لاگونا سِکا» روانه می‌کند.
امسال MMR به مناسبت صد سالگی ب‌ام‌و، به سراغ این خودروساز رفته است.
بر این اساس، ب‌ام‌و تریلری مملو از مدل‌های موتوراسپورت متعلق به دهه‌های گذشته را به همراه خود آورده است؛ از
خودروی زیبا و برجسته ب‌ام‌و آلپینا ۲۰۰۲ti مدل ۱۹۷۰ گرفته تا خودروی قدرتمند ب‌ام‌و V12 LMR مدل ۱۹۹۹.
در ادامه، همه ۷ خودروی ب‌ام‌و را برای مسابقه در MMR بررسی خواهیم کرد.

ب‌ام‌و آلپینا ۲۰۰۲ti مدل ۱۹۷۰

این خودروی کوچک ب‌ام‌و توسط تیونر افسانه محصولات این خودروساز، یعنی آلپینا برای شرکت در مسابقه آماده شده است.
۲۰۰۲ti در زیر دستان آلپینا، کاربوراتورهای بزرگتر «وبر»، اصلاحات بی‌شمار در موتور، گل‌گیرهای برجسته و چرخ‌های سه تکه مخصوص آلپینا
دریافت کرده است.

ب‌ام‌و آلپینا ۲۰۰۲ti مدل ۱۹۷۰ از خودروهای کلاسیک بی ام و

این خودرو تنها ۲ فصل پس از حضور در مسابقات، به وارد کننده و فروشنده مشهور محصولات پورشه در کالیفرنیا،
واسک پولاک (Vasek Polak) فروخته شد و سپس مدت ۲۴ سال را در گوشه‌ای در یک پارکینگ گذراند.
امّا ب‌ام‌و در سال ۱۹۹۶ این خودرو را دوباره از «پولاک» خرید و برای یادبود افتخارات گذشته‌اش، آن را احیا
کرد.
ب‌ام‌و ۳٫۰ CSL IMSA Group 4 No. 25 مدل ۱۹۷۵

هیچکدام از محصولات مسابقه‌ای دیگر ب‌ام‌و به اندازه مدل‌های نمادین ۳٫۰ CSL در میانه‌های دهه ۱۹۷۰، نمی‌توانند روح موتوراسپورت حاکم
بر این خودروساز را به‌‌خوبی نشان دهند.
این CSL که در دستان رانندگان چون برایان ردمون (Brian Redmon) و هانس-خواکیم استاک (Hans-Joachim Stuck) قرار می‌گرفت، یک رقیب
سرسخت در میدان مسابقه به شمار می‌رفت و در مسابقات متعددی در سراسر دنیا و از جمله رقابت‌های ۲۴ ساعته
دیتونا، زودتر از سایر حریفان از خطّ پایان می‌گذشت.

ب‌ام‌و ۳٫۰ CSL IMSA Group 4 No. 25 مدل ۱۹۷۵ از خودروهای کلاسیک بی ام و

ب‌ام‌و M1 IMSA Group 4 No. 2 مدل ۱۹۸۱

رقابت‌های سری «M1 پروکار چلنج»، تلاش ب‌ام‌و برای استانداردسازی خودروی مسابقه M1 برای رقابت در سطح جهانی بود.
این رقابت‌ها در واقع محلی برای مشتریان ثروتمندی بود که می‌خواستند در یک سری اختصاسی خودروساز، به گل‌گیرهای یکدیگر ضربه
وارد کنند.
البته رقابت‌های «پروکار چلنج» چندان به موفقیت نرسید، ولی در عین حال، نسخه‌های ویژه مسابقه M1 در آن خودروهای فوق‌العاده‌ای
بودند.

ب‌ام‌و M1 IMSA Group 4 No. 2 مدل ۱۹۸۱ از خودروهای کلاسیک بی ام و

مک‌لارن F1 GTR مدل ۱۹۹۶

مک‌لارن F1 رام‌نشدنی شاید نشان ب‌ام‌و را در پیشانی‌اش نداشته باشد، ولی به‌راحتی می‌تواند صحنه نمایش سنگ‌فرض مونتری را از
آنِ خود کند.
ب‌ام‌و موتورهای تنفس طبیعی V-12 را برای F1 تولید کرد و زمینه را برای قهرمانی این مدل در رقابت‌های ۲۴
ساعته ۱۹۹۵ فراهم ساخت.
موتور S70/2 V-12 ب‌ام‌و یکی از بهترین ترکیب‌‌های انجین و شاسی یک سوپرماشین را رقم زده است.

مک‌لارن F1 GTR مدل ۱۹۹۶ از خودروهای کلاسیک بی ام و

ب‌ام‌و (E63) M3 GT-2 مدل ۱۹۹۸

علی‌رغم یک جلوپنجره و پروفایل جانبی مشابه، تشخیص ارتباط بین این M3 GT-2 و
نسخه جاده‌ای E36 M3 اندکی مشکل است.
GT-2 خودرویی برای ورود ب‌ام‌و به رقابت‌های قهرمانی «PSCR اسپورتس‌کار» به شمار می‌رفت که در روزهای نخستین حضورش، بسیار موفق
بود.M3 GT-2 به عناوین نخست رقابت‌های ۱۲ ساعته سبرینگ در سال ۱۹۹۸ و ۲۴ ساعته دیتونا در سال ۱۹۹۷ دست
یافت.

ب‌ام‌و (E63) M3 GT-2 مدل ۱۹۹۸ از خودروهای کلاسیک بی ام و

ب‌ام‌و V12 LMR مدل ۱۹۹۹

این رودستر تند و تیز، اولین و تنها قهرمانی ب‌ام‌و را در رقابت‌های ۲۴ ساعته
لمانز در سال ۱۹۹۹ رقم زد.
در زیر این بدنه برجسته، دلیال اصلی موفقیت این مدل LMR دیده می‌شود؛ جایی که این خودرو از یک نسخه
اصلاح شده از موتور S70/2 V-12 مورد استفاده در F1 و با قدرت ۵۸۰ اسب‌بخار استفاده کرده است.

ب‌ام‌و V12 LMR مدل ۱۹۹۹ از خودروهای کلاسیک بی ام و

ب‌ام‌و (E64) M3 GTR V8 مدل ۲۰۰۱

M3 GTR که به منظور افزایش رقابت‌پذیری مدل شش سیلندر E46 M3 در
پیست مسابقه ساخته شده، در زمانه خودش، خودروی قدرتمندی به شمار می‌رفت(dot) موتور V-8 در زیر کاپوت برجسته در جلو،
قدرتی به میزان ۴۹۳ اسب‌بخار تولید می‌کرد و به GTR ب‌ام‌و اجازه می‌داد که پورشه ۹۹۶ ۹۱۱ GT را پشت‌سر
بگذارد.

ب‌ام‌و (E64) M3 GTR V8 مدل ۲۰۰۱ از خودروهای کلاسیک بی ام و

بیشتر بدانید : فرهنگ نامگذاری محصولات ب ام

بِ اِم وِ در نامگذاری محصولات خود شامل خودروها و موتورسیکلت‌ها به‌طور معمول از قواعدی استوار پیروی می‌کند.
خودروهای بِ اِم وِ معمولاً با یک عدد سه رقمی که در ادامه یک یا دو حرف نیز آن را دنبال می‌کند نامگذاری می‌شوند.
بدینصورت که رقم اول مشخص‌کنندهٔ سری(که در فارسی اتاق هم خوانده می‌شود) خودروست و دو رقم بعدی نشانگر
حجم تقریبی موتور آن. از مجموعه حروفی که در ادامهٔ عدد به کار می‌روند می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

i: بنزینی بودن موتور

d:موتور دیزل

L: کمی طولانی‌تر بودن فاصله|بین دو محور (استفاده از آن در سری ۷ معمولتر است)

x: اصطلاحاً چهارچرخ متحرک بودن خودرو

c:دارا بودن قابلیت تبدیل به حالت کابریوله (کروکی)

به عنوان نمونه ۵۲۰i یک خودرو بِ اِم وِ سری ۵ با موتوری بنزینی به حجم تقریبی ۲ لیتر می‌باشد. البته این
نامگذاری استثناهایی دارد به عنوان مثال می‌توان به ردهٔ محصولات برقی هیبریدی بِ اِم وِ اشاره نمود که با ی
ک حرف i در ابتدای نامشان مشخصند مانند i8 یا i3. همچنین محصولات اصطلاحاً تیونیگ شدهٔ بِ اِم وِ در قسمت
موتوراسپورت (متناظر بخش AMG در شرکت رقیب بنز) آن که از زیرمجموعه‌های خود شرکت می‌باشد با حرف
M در ابتدای نام متمایزند مانند M3 یا M5.

منبع : پدال، ویکی پدیا