خواص درمانی انگور فرنگی
مرکزی است.برگ های آن معطر و رنگ سبز تیره دارند و بر روی شاخه های بلند گیاه به صورت یک
درمیان جفت یا خوشه بیرون میآیند.در بهار گل های سفید مایل به سبز از محور خوشه ها آویزان شده و
بعدا به میوه ارغوانی تیره انگور فرنگی تبدیل می شوند.به فارسی «انگور فرنگی» و به ترکی «فرنگ اوزومی» گفته می
شود.در اصطلا ح مازندران در نور و کجور «گالش انگور» و «گالش انگورک» و در رودسر «دیوانگوری» نامیده می شود.گیاه
شناسان هندی نام اصلی این گیاه را grossularia.R و سایر نام ها را نام های مترادف ذکر می کند.این گیاه
بومی مناطق شمال و مرکزی اروپا و غرب آسیاست و به صورت خودرو در خاک های مرطوب در جنگل های
شمال می روید.● ترکیبات شیمیایی از نظر ترکیبات شیمیایی در برگ های تازه گیاه، وجود اسید سیانید ریک گزارش شده
است.در میوه انگور فرنگی تیغ دار، مقدار قند (حدود ۷ درصد دکستروز و لوولوز) و در حدود ۱/۵درصد اسیدهای آزاد،
نظیر سیتریک اسید، مالیک اسید و وینیک اسید و در میوه نرسیده سوکسی نیک اسید، کمی مواد آلبومینوئیدی، تانن و…
یافت می شود.در تخم آن مقادیری لعاب وجود دارد.در غنچه ها و جوانه های گیاه، اسانس روغنی فرار وجود دارد.در
میوه آن مالیک اسید، سیتریک اسید، تارتاریک اسید و پکتین مشخص شده است.در اسانس جوانه های آن نوپینن، ال سابی
نن و دی کاریوفیلن یافت می شود.● خواص درمانی میوه های انگور فرنگی سرد و خشک است.خنک کننده، ملین و
مسکن درد است.در آلمان برگ های آن به عنوان مدر، سرد، خنک کننده و پاک کننده چرک مصرف می شود.دم
کرده برگ ها و سرشاخه ها به عنوان مدر و برای تسکین روماتیسم و قابض و در موارد نقرس و
ورم مفاصل و سنگ کلیه اثر مفید دارد.به علا وه در درمان اغلب انواع میگرن ها و سرفه های سخت
و سیاه سرفه مفید است.غرغره جوشانده آن برای تسکین درد گلو و ورم لوزه و بندآوردن خونریزی از لثه مفید
است.در فرانسه معمول است که به عنوان مدر و در موارد سنگ مثانه و روماتیسم حدود ۴۰ گرم از برگ
های خشک گیاه را در یک لیتر آب جوش دم و دو تا سه فنجان در روز می خورند.آخرین فنجان
موقع خوابیدن خورده می شود.● مضرات زیاده روی در خوردن میوه انگور فرنگی مضر است و اختلا لا تی را
به وجود میآورد.
روزنامه مردم سالاری