آشنایی با انواع قهوه و دم کردن آن

دانه قهوه به دو نوع کلی «عربیکا» و «روبوستا» تقسیم می‌شود؛ اولی گران و مرغوب، اما ملایم و معطر است و دومی ارزان‌تر اما پر کافئین و تلخ.

قهوه را به صورت دانه یا آسیاب نگه می‌دارند، اما هر دو شکلش (بخصوص اگر دانه‌های حساس به گرما و رطوبت «عربیکا» باشند)، حتما باید در ظروف بدون درز، تاریک و خنک نگهداری شود تا کیفیت، مزه و عطر آن از بین نرود.

روش‌های آماده‌سازی قهوه همانند اسامی آن متفاوت است، اما معروف‌ترین آن، «اسپرسو» یا دم‌کردن به شیوه سریع ایتالیایی است. در این روش، آب داغ و تحت‌فشار را با دستگاه قهوه‌ساز از روی پودر آسیاب شده یا کوبیده شده قهوه می‌گذرانند تا قهوه دم بکشد.

برای جلوگیری از تلخی نباید اجازه داد قهوه بجوشد. قهوه دم‌کرده را نیز زمان کمی می‌توان در کنار اجاق یا درون ظرف مخصوص، گرم نگاه داشت. پس از آن مزه، عطر و کیفیت‌اش از بین می‌رود و معمولا آن را استفاده یا مجددا گرم نمی‌کنند.

اختلاط قهوه دم‌کرده به شیوه اسپرسو با مواد دیگر، انواعی از قهوه اسپرسو را پدید می‌آورد. وقتی می‌گویید «یک فنجان اسپرسو» یعنی فقط قهوه خالی و دم‌کشیده به روش اسپرسو می‌خواهید، اما «کافی‌لاته» یا کافه‌لاته، تشکیل شده از لایه‌های قهوه غلیظ اسپرسو در پایین، سپس شیر داغ و زیاد با لایه‌ای دیگر از کف شیر روی آن؛ «موکا» اسپرسو است با لایه‌هایی از شکلات مایع موکا، شیر و خامه (کرِم زده شده)؛ «کاپوچینو» اسپرسو با کمی شیر داغ و لایه‌ای از کف شیر است که گرد کاکائو یا ادویه‌جاتی مثل دارچین هم روی کف آن می‌پاشند؛ «آمریکانو»، اسپرسو است با مقدار زیادی آب داغ برای رقیق کردن قهوه و….

روش دیگر برای تهیه قهوه، شیوه دیرساز فرانسوی است که با روندی آرام، به قهوه‌ای تلخ‌مزه و سیاه‌رنگ می‌رسد و معمولا آن را با شیر سرو می‌کنند. قهوه فرانسوی همان‌طور که دیرتر به دست می‌آید، دیرتر هم خاصیتش را از دست می‌دهد. پس می‌توان برای مدت بیشتری (حتی چند ساعت) از آن استفاده کرد.

قهوه یونانی، قهوه ترک، شیرقهوه، ماکیاتو، آیس‌کافی و… با طعم ادویه‌جاتی چون هل، وانیل، جوزهندی، دارچین و مانند اینها نیز از انواع دیگر قهوه است که هر کدام طرز تهیه، مزه، بو، مواد، مقادیر و شیوه مصرف متفاوتی دارد.

جام جم