با زبان بی زبانی بخوانید

چشمان ما یکی از اعضای پر معنی در رساندن پیا‌م‌های غیرکلامی به دیگران است. کم یا زیاد همه ما بدون این‌که بدانیم چطور یا چرا چشم دیگران را می‌خوانیم و به‌نظر می‌رسد این یک توان ذاتی است.
نگاه

چشم‌ها و به‌ویژه آگاهی بالای ما از آنچه در چشم دیگران می‌بینیم، باور نکردنی است، حتی اگر با کسی تماس چشمی داشته باشیم که در فاصله‌ای دور از ما و در ۴۰ – ۳۰ متری ما قرار دارد؛ این توانایی هم در ما وجود دارد که بتوانیم چشمان کسی که به ما نگاه نمی‌کند و حتی نگاهی بدون معنی یا نگاهی پرمعنی دارد و حتی چشمی که کمی قبل‌تر اشک ریخته را بخوانیم.

از چشم‌ها چطور کمک بگیریم ؟

**هنگامی که از شما پرسیده شود آخرین فردی که امروز صبح ملاقات کردید چه کسی بود؟ شما بـا حـرکت دادن چشم‌ها به سمت بالا و چپ می‌توانید آن را بهتر به خاطر بیاورید.

**هنگامی‌که مشاهده کردید شخصی در پاسخ به پرسش‌های شما به بالا و سـمـت راست چشم می‌دوزد؛ احتمالا در فکر فریب و یافتن پاسخی ساختگی است.

**اگر کارفرما هستید و مطلبی را از کارمندتان پیگیری می‌کنید، به راحتی می‌توانید با نگاه‌کردن به چشمان او به دروغ و راست حرف‌های او پی ببرید.
چشم‌هایی که به راست یا چپ نگاه می‌کنند

چشم‌ها زمانی که مغز در حال تصویر‌سازی‌ و خلق چیزی است تمایل به نگاه به راست دارند و زمانی که در حال به یادآوردن و یافتن واقعیت است به چپ نگاه می‌کنند. این مربوط به نیمکره راست و چپ مغز است، بخشی که به احساسات و خلاقیت(راست) و منطق و حافظه(چپ) مربوط می‌شود.

تحت شرایط خاص خلاقیت می‌تواند به معنای دروغ گفتن باشد. البته نگاه به راست موقع توضیح حقیقت لزوما به معنای دروغ گفتن نیست و می‌تواند به این معنا باشد که فرد پاسخ را نمی‌داند و براساس حدس و گمان صحبت می‌کند.
انواع نگاه

بررسی انواع متفاوت نگاه‌ها و البته معنای متفاوت آن‌ها می‌تواند کمک کند این بار معنای نگاه دیگران را بهتر بفهمیم، ‌طوری که بتوانیم در ارتباط‌های مختلف به موقع عکس‌العمل نشان دهیم:

نگاه به راست ( به طور کلی): نشانه خلق کردن، ساختن، حدس زدن و گاهی دروغ گفتن است. خلق کردن در اینجا به معنای ساختن چیزی و بیان آن است؛ بسته به مفهوم این می‌تواند دروغ‌بافی باشد اما در تفصیل‌های دیگر می‌تواند خواندن داستان برای بچه‌ها هم باشد که کاملا طبیعی است.

چشم های تنگ شده: نشانه ناامیدی است. نگاه با چشمان منقبض پیام ناامیدی می‌دهد مانند نگاه کردن به آسمان برای کمک.

نگاه به راست و بالا: نشانه تصور بصری، ساختن، دروغ گفتن و استفاده از قوه مخیله است. این حرکت می‌تواند علامت هشداری برای ساختن دروغ با قوه تخیل باشد به‌خصوص زمانی که از فردی خواسته‌اید حقیقت را بگوید.

نگاه به راست و پهلو: نشانه تجسم اصوات جدید و بازیابی صداست. این حرکت به معنای بازیابی صداست که می‌تواند شامل این مورد باشد که فرد در حال به یادآوردن این است که چه کس دیگری این جمله را گفته.

نگاه به چپ و بالا: نشانه دستیابی به خاطرات بصری، تصویر ذهنی یادآوری شده و بازیابی حقیقت است. این مربوط به دسترسی به حافظه است و ربطی به تصویرسازی ندارد. این یک نشانه اطمینان بخش درصورت است که حاکی از به یادآوری حقیقت در فرد است.
این توانایی هم در ما وجود دارد که بتوانیم چشمان کسی که به ما نگاه نمی‌کند و حتی نگاهی بدون معنی یا نگاهی پرمعنی دارد و حتی چشمی که کمی قبل‌تر اشک ریخته را بخوانیم

نگاه به چپ و به پهلو: نشانه دستیابی به خاطرات صوتی، افتراق تن صدا و یادآوری صداهاست. نگاه به پهلو نشان‌دهنده صدا و نگاه به چپ نشان‌دهنده یادآوری است و می‌تواند یادآوری آنچه توسط شخص گفته شده باشد.

نگاه مستقیم به چشم ( هنگام صحبت کردن): نشانه راستی و صداقت است. ارتباط چشمی مستقیم اغلب نشانه صداقت است هرچند دروغگویان با تجربه این را می‌دانند و پیام جعلی می‌فرستند.

نگاه به راست و پایین: نشانه دسترسی به احساسات، عواطف، احساس سردی وگرمی، درد، فشار، حرکت و جاذبه است. این حالت پیامی تولید می‌کند که می‌تواند نشانه این باشد که شخص از خود درباره احساساتش سوال می‌کند.

مالیدن چشم یا چشم ها: نشانه ناراحتی و خستگی است. مالیدن یک چشم یا چشم‌ها می‌تواند نشان‌دهنده ناباوری باشد مثل این‌که فرد بخواهد بینایی خود را امتحان کند. اگر پیام با یک نگاه طولانی همراه باشد بیشتر خستگی را نشان می‌دهد.

چشم گشاد و بزرگ شده: نشانه تحسین و تمایل است. مردمک چشم معمولا در تاریکی و روشنایی باز و بسته می‌شود؛ همانطور که تاریکی می‌تواند باعث گشاد شدن مردمک چشم شود، هیجان و جذابیت هم می‌تواند این کار را بکند.

پلک زدن مداوم: نشانه هیجان و فشار است. میزان چشمک زدن طبیعی انسان بین ۶ تا ۲۰ بار در دقیقه ت خمین زده شده است. بیشتر از این مقدار نشانه هیجان یا فشار است. میزان پلک زدن می‌تواند به ۱۰۰ بار در دقیقه هم برسد و این ربطی به دروغ گفتن ندارد.

بخش خانواده ایرانی تبیان