تصفیه آب با گشنیز

محققان با توسعه روشی ساده و کم هزینه موفق شده‌اند از گشنیز برای تصفیه آب آشامیدنی استفاده کنند.

 سبزی گشنیز که در بیشتر کشورهای آسیای جنوبی و مکزیک مورد استفاده قرار می گیرد، یک راه حل جدید و پایدار برای تصفیه آب محسوب می‌شود. این سبزی از توانایی بالقوه به عنوان جاذب زیستی برای حذف سرب و سایر فلزات سنگین سمی از آب آلوده برخوردار است. در سیستم‌های تصفیه آب پیشرفته از کربن فعال استفاده می‌شود که این فناوری برای کشورهای در حال توسعه بویژه در مناطق روستایی بسیار هزینه‌بر است.

دکتر «داگلاس شاور» تحقیقات خود را بر روی جاذب‌های زیستی یا بیوسوربنت‌ها (biosorbents) متمرکز کرده است؛ جاذب زیستی جایگزینی ساده و پایدار محسوب می‌شود که به مواد طبیعی مانند میکروب‌ها و گیاهان متکی است.

بر اساس این طرح، زمانی که فیلتر پارچ تصفیه آب نیاز به تعویض داشته باشد، می‌توان از دسته‌ای گشنیز یا برخی دیگر از گیاهان به عنوان فیلتر استفاده کرد. موفقیت گشنیز در تصفیه آب، در ساختار دیواره‌های سلولی خارجی گیاه نهفته است که به جذب فلزات سمی مانند سرب کمک می‌کند.

نتایج آزمایشهای صورت گرفته در مقیاس محدود در مکزیک، نتایج این تحقیقات را تأیید می‌کنند؛ با توجه به در دسترس بودن گشنیز بویژه مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه، می‌توان در آینده از این روش برای تصفیه ساده و کم هزینه آب استفاده کرد.

نتایج این تحقیق در دویست و چهل و ششمین نشست ملی انجمن شیمی آمریکا ارائه شد.

جام جم