جمعه, ۱۳ مهر , ۱۴۰۳
درخواست تبلیغات

همه چیز در مورد زندگی سرهنگ علیفر گزارشگر فوتبال / مرد دابسمشی شبکه های اجتماعی

اشتراک:
همه چیز در مورد زندگی سرهنگ علیفر گزارشگر فوتبال / مرد دابسمشی شبکه های اجتماعی مهارت های زندگی
مصاحبه با سرهنگ علیفر سرهنگ علیفر از جمله کسانی است که این روزها به خاطر نوع خاص گزارش‌های فوتبالی‌اش و البته دابسمش‌هایی که از آن ساخته می‌شود، حسابی سر زبان‌هاست. سرهنگ حتی با کمک ما یک دابسمش هم با صدای خود ساخت که حسابی در فضای مجازی پخش شد و مورد استقبال قرار گرفت.او در […]

مصاحبه با سرهنگ علیفر

سرهنگ علیفر از جمله کسانی است که این روزها به خاطر نوع خاص گزارش‌های فوتبالی‌اش و البته دابسمش‌هایی که از
آن ساخته می‌شود، حسابی سر زبان‌هاست.
سرهنگ حتی با کمک ما یک دابسمش هم با صدای خود ساخت که حسابی در فضای مجازی پخش شد
و مورد استقبال قرار گرفت.
او در گفت‌وگویی پیش روی ما نشست و راجع‌به همه‌چیز بی‌پرده حرف زد.
او عقیده دارد به حق خود نرسیده و خیلی وقت‌ها حسادت‌های دور و بر او باعث شده که نتواند خودش
را کامل نشان دهد.
این شما و این هم سرهنگ علیفر.

همه چیز در مورد زندگی سرهنگ علیفر گزارشگر فوتبال / مرد دابسمشی شبکه های اجتماعی

 همه دابسمش‌های من

من از دابسمش‌ها اصلا ناراحت نمی‌شوم؛ به این دلیل که دابسمش‌ها صدای خود فرد را پخش می‌کنند؛ نماد دابسمش بازی
علیفر شده است.
در گزارش‌ها من هم سبک و سیاق خودم را برای اجرا دارم.
هر کسی که اهل فوتبال باشد این را به‌راحتی متوجه می‌شود.
۲۵ سال است که شبکه ۳ تاسیس شده و از سال‌های ابتدایی برای‌شان گزارشگری می‌کردم؛ در این سال‌ها هیچ‌وقت نشد
که از کسی الگوبرداری کنم.
استایل خاص خودم را دارم.
تعریف از خود نباشد، در پخش زنده هم فکر کنم هیچ‌کس آن جسارتی را که من دارم ندارد؛ به همین
منظور همیشه سوژه بیشتری از من برای ساخت دابسمش وجود دارد.
پس این می‌تواند دلیل خوبی باشد که با صدای من دابسمش می‌سازند و این خود ناراحتی ندارد.
در بعضی از مواقع بعضی از افراد تقلید صدا می‌کنند اما من ناراحت نمی‌شوم فقط در بعضی از موارد برخی
از افراد کلماتی را به صحبت‌های‌شان اضافه می‌کنند که من واقعا آنها را به زبان نیاورده‌ام.
اما وقتی در دابسمش صدای خود من تکرار می‌شود، دیگر ناراحتی ندارد.
دابسمش به معنایی واقعی یعنی صدای من به اضافه بازی دلنشین مردم.
بعضی از این افراد بسیار بااستعداد هستند و من به آنها پیشنهاد می‌کنم که بازیگری را دنبال کنند؛ قطعا آنها
به جاهای خوبی می‌رسند.
این افراد را باید تشویق کرد.

قرارداد لیگ برتری به‌زودی

این یک سوالی است که همه از من می‌پرسند.
یک روز ‌مهمان رادیو ورزش بودم و مصاحبه داشتم.
آقای درخشنده، مجری برنامه به من گفت موضوعی که در مورد لیگ برتری‌هاست و اسم لیگ‌ها را نمی‌گویید برای همه
این شبهه ایجاد می‌کند که شاید شما راست نمی‌گویید.
این صحبت بسیار شفاف بود.
من ۸ سال مربی فوتبال بودم و هفت سال ژورنالیست در روزنامه‌های بشیر، آزادگان، هفته‌نامه هدف و بعد روزنامه جام‌جم
که مربوط به سازمان صدا و سیماست.
بعد از این سال‌ها وارد عرصه گزارش در صدا و سیما شدم.
من حرفه‌ای کار می‌کنم.
امسال هم از لیگ برتر و لیگ یک پیشنهاد داشتم؛ مثلا قبل از پایان مسابقات یک تیمی که داشت می‌افتاد
و افتاد پنج هفته مانده بود که لیگ شروع شود به من پیشنهاد داد این تیم را بگیرم.
اما من قبول نکردم چون قابل پیش‌بینی بود که تیم سقوط می‌کند و همه چیز گردن من می‌افتد و می‌گویند
علیفر با این همه ادعا تیم را انداخته دسته یک.
بعد از پایان فصل هم سه پیشنهاد از لیگ برتر و پنج پیشنهاد از لیگ یک داشتم.

همه چیز در مورد زندگی سرهنگ علیفر گزارشگر فوتبال / مرد دابسمشی شبکه های اجتماعی

به من حسادت نکنید

من ۲۱ سال است که گزارشگر شبکه ۳ هستم.
اما در این سال‌ها به من پیشنهاد برای مربیگری نشد اما در یک سال گذشته توجه روی من زیاد شده
است و من علت این توجه‌ها را نمی‌دانم.
شاید به این دلیل باشد که من آدم دروغگویی نیستم.
البته باید یادآوری کنم که این پیشنهاد‌ها از تهران نبود و من تک‌به تک به شهرهای مختلف رفتم و با
آنها صحبت کردم ولی هنوز هم امیدوارم که در تهران بتوانم با یک تیم کار کنم چون انتقال خانه و
خانواده به شهرستان برایم بسیار سخت است.
خانواده‌ام هم راضی به رفتن من به شهرستان نیستند.
من آدم مادی‌ای نیستم و در خانه‌ای استیجاری زندگی می‌کنم.
اگر به شهرستان بروم باید هم در تهران و هم در شهرستان اجاره‌خانه بدهم.

گزارشگری تنها کار من است

من فقط کار گزارش می‌کنم و البته در مدارس هم فوتبال تدریس می‌کنم، در ارتباط با کار ژورنالیستی نه
فقط با یک مجله خاص وگهگاهی هم به صورت مقطعی کار می‌کنم.
من سرهنگ بازنشسته پلیس و مربی درجه یک فدراسیون فیفا هستم و بالاترین مدرک بین‌المللی را در کشور دارم.
اما در این ۲۱ سال در هیچ کلاسی شرکت نکرده‌ام.

دفاع سه‌نفره

ما قبل از انقلاب اسلامی در فوتبال دفاع سه‌نفره نداشتیم.
تا جایی که یادم هست من ۶ یا ۷ ساله بودم که با پدرم به استادیوم می‌رفتیم.
همه بازی‌های مهم در امجدیه برگزار می‌شد(dot) سیستم در فوتبال، تفکرات مربی است.
تیمی که از دفاع خطی استفاده می‌کند روی اصول کار نمی‌کند؛ بنابراین بازی باید مبتنی بر اصول فوتبال باشد.

اصول دفاعی و اصول حمله را بنده تدوین نکرده‌ام.
این اصول را که در تمام کتاب‌های اصول فوتبال تدوین شده است، بزرگ‌ترین مربیان و بزرگ‌ترین محققان فوتبال دنیا در
مدت زمان زیادی بررسی کرده‌اند و در هر کاری باید پایبند این اصول باشیم.
البته ما چند اصل در دفاع داریم که عمق در دفاع مهم‌ترین اصول دفاعی است.

شهرت، دلیل اعتبار نیست.
ما در کشورمان به کسانی که در علم و دانش اول می‌شوند نابغه می‌گوییم که در ایران نابغه زیاد داریم
ولی هر کسی که معروف باشد دلیلی بر علم او نیست اما هر بازیکنی که در آلمان چهره می‌شود سال
بعد در بایرن مونیخ است.
بایرن یک تیم جاه‌طلب و ثروتمند است.

بایرن مونیخ بدون مربی هم اول می‌شود.
من گوآردیولا را قبول ندارم چون از ۶ جام فقط یک جام گرفت.
از نظر من چلسی منتخب دنیاست و آقای مورینیو نمی‌تواند الگو باشد چون به طور پیوسته نتوانست با چلسی نتیجه
بگیرد.
تنها فرگوسن توانایی چنین کاری را داشت.

من فقط ۲۵ سال افسر پلیس بودم.
یک افسر پلیس یک جامعه‌شناس است.
برای اینکه بین مردم زندگی می‌کند.

 همه چیز در مورد زندگی سرهنگ علیفر گزارشگر فوتبال / مرد دابسمشی شبکه های اجتماعی

خواننده‌های نابغه

من ۳ خواننده را به شما معرفی می‌کنم که در کار خودشان نابغه‌اند.
برای هر فرد خدا یک سهمیه‌ای قرار داده است.
چیزهایی را که یک خواننده خوب باید داشته باشد این سه نفر دارند.
اینها هم خواننده، آهنگساز و نوازنده و هم تنظیم‌کننده هستند.
سه خواننده دوست‌داشتنی من پویا بیاتی، احسان تهرانچی و رامین بی باک هستند.
احسان تهرانچی یک جوان ۲۵ ساله است که از بچگی با موسیقی بزرگ شده است.
صدای احسان خواجه‌امیری را می‌پسندم.
او هم برای هنرش زحمت کشیده است.
پویا بیاتی متولد کرمانشاه است و اسم اصلی او امیرمسعود است.

من همان علیفری هستم که ۱۷ سال پیش بودم اما نمی‌دانم چطور شده است که در این یک سال آنقدر
معروف شده‌ام.
از هر روزنامه و مجله‌ای با هر سبک و سیاقی با من مصاحبه می‌کنند(dot) در این ۱۷ سال چرا یاد
من نبودند.
خواننده، بازیگر و دیگر دوستان هم به همین منوال است.

حسادت های اطراف من

حسادت که بسیار است؛ البته این برمی‌گردد به فرهنگ خانواده؛ این افراد با آبروی افراد
بازی می‌کنند مثلا یک جوان ناآگاه که مدعی تحصیلات دانشگاهی هم است می‌آید و دیگران را مورد تمسخر قرار می‌دهد.
اما من می‌بخشم چون بخشش از بزرگان است.

من بازی‌های مهم را از ۱۰ سایت در می‌آورم.
یکی از این سایت‌ها ویکی‌پدیا است.
ویکی پدیا برای پدر بنده که نیست اما چرا رسانه‌های ما به ویکی‌پدیا حمله می‌کنند.
یک آدم شیاد که به قوانین احترام نمی‌گذارد در این صفحه دست برده است.
آیا این کار درست است؟ چرا همه ویکی‌پدیا را محکوم می‌کنند.ویرایش یک سایت نقص آن نیست اما بعضی‌ها این کار
را زیر سوال می‌برند.
تقصیر اصلی با من یا سایت ویکی پدیا نیست؛ بلکه با فردی است که برای افراد جامعه خود احترامی قائل
نیستند.
اگر این استادیوم در فرانسه نبود من به اسم شک می‌کردم اما به دلیل اینکه در فرانسه عرب و مهاجر
زیاد است من به آن شک نکردم و به ویکی‌پدیا اکتفا کردم.

من دوست دارم از این فرد بپرسم که در این چند ماه به کجا رسیده‌اید.
من از ته دلم هم از آنها ناراحت نیستم.
خلافکار بودن نشانه شخصیت نیست.
مشهور بودن باید همراه با اعتبار باشد پس جوان‌ها به این نکته باید دقت کنند.

علاقه مندی های من

من از جوانی بعد از فوتبال عاشق موسیقی بودم و بعد سینما.
یادم می‌آید که هر سال نشریات سینمایی را که مخصوص نوروز بود همیشه خریداری می‌کردم.
برای اینکه تمام فیلم‌ها را در آن قرار می‌دادند.
اما در حال حاضر سینما نمی‌روم اما تمام فیلم‌ها را سعی می‌کنم ببینم.
در موسیقی و سینما کار در حدی گسترده است که نمی‌توان بهترین را نام برد.
در سینما باید دانش مرتبط داشته باشید تا کارشناس آن شوید.
در سینما عاشق فیلم‌های ایرانی هستم.
من خیلی‌ها را در این عرصه دوست دارم.

پیشنهاد بازی در سینما

طی ۱۰ سال گذشته برای بازی در سینما پیشنهاد داشتم.
اما قبول نکردم.
دلیل اصلی آن مسائل مالی نبود چون اگر نقش‌های پیشنهادی را شایسته خودم می‌دانستم حتما می‌رفتم.
نقش‌ها در مورد شغل خودم بود؛ گزارشگر فوتبال یا مربی فوتبال و …

همه چیز در مورد زندگی سرهنگ علیفر گزارشگر فوتبال / مرد دابسمشی شبکه های اجتماعی

حرف آخر

برای شما آرزوی موفقیت دارم.
از کسانی که در این سال به من محبت داشتند بسیار سپاسگزارم.
از هوادارهایم هم ممنونم و همچنین از رسانه‌هایی که به من محبت دارند.

تبلیغات؛ فعلا نه

پیشنهاد خاصی در این حوزه به من نشده است.

هیچ وقت دنبال پول نبودم.
هم‌دوره‌‌ای‌های من الان خانه و ماشین‌های مدل‌بالا دارند.
خیلی عمیق خدا را می‌شناسم.
همیشه گفتم اگر خدا بخواهد حتما می‌شود.
من واقعا به مردم خدمت می‌کردم.

در تلویزیون هم ۲۵ سال خدمت کردم.

اولین گزارشی که گرفتم فقط ۱۰ هزار تومان بود.
در حال حاضر ۱۵۰ هزار تومان برای هر گزارش می‌گیرند.
گزارشگر‌های پرکار شاید در ماه فقط یک گزارش یا شاید ۳ گزارش داشته باشند.
من دو تا دختر دارم که هر دو شاغل هستند و لیسانس دارند.

تفریحات خودتان چیست؟

– اول دیدن فوتبال بعد شنیدن موسیقی و بعد دیدن فیلم‌های سینمایی.

نظرتان در مورد این اسامی چیست؟

•عادل فردوسی‌پور: دوست عزیزم•برنامه ۹۰: برنامه‌ای که فوق‌العاده برای علاقه‌مندان به فوتبال بسیار مفید
است، برنامه ۹۰ است و عادل فردوسی پور.•امیر قلعه نویی: آشنای قدیمی.
از مربی‌ها کدام را قبول دارید؟

– هر مربی که دفاع خطی کار بکند من او را قبول ندارم چون
اصول را باید رعایت کنند.
تنها مربی که من قبولش دارم مجید جلالی بوده است که هم دوستش دارم و هم او را قبول دارم.
با مجید جلالی همبازی، هم‌محلی و همکلاسی بودیم.
او مدرس بسیار فهمیده فوتبال است(dot)

همه چیز در مورد زندگی سرهنگ علیفر گزارشگر فوتبال / مرد دابسمشی شبکه های اجتماعی

فیلم‌های مورد علاقه من

عصر یخبندان را خیلی دوست دارم.
همچنین محمد رسول‌الله(ص) آقای مجیدی را می‌پسندم.
بعضی از فیلم‌های هجو کمدی را اصلا نمی‌پسندم.
باید ارشاد کاملا آنها را فیلتر کند.
بعضی‌ فیلم‌ها فقط برای گیشه ساخته می‌شوند.
این فیلم‌ها را نمی‌شود تا انتها دید؛ مثلا انسان‌هایی مانند مهران مدیری خلاق هستند.
اما برخی دیگر را نمی‌توان در قالب هنر قرار داد.

من دوست ندارم برای دیدن فیلم به سالن سینما بروم.
تا وقتی دی‌وی‌دی‌ها هستند چرا سینما! در سینما اول قصه فیلم و بعد کارگردانی آن فیلم برایم دیدنش را لذت‌بخش
می‌کند.

از کارگردان‌ها مسعود کیمیایی را دوست دارم.
در سینما هم کسانی را دوست دارم که سبک خاص خود را دارند.
بهترین فیلم مسعود کیمیایی «قیصر» است و بعد از آن آقای اصغر فرهادی با فیلم «چهارشنبه‌سوری» و بعد « درباره
الی» را عالی می‌دانم.
فیلم «گذشته» را هم دوست داشتم.
آن را هم از فیلم اسکار گرفته بهتر می‌دانم.

بازیگر‌های مورد علاقه من، استاد انتظامی و استاد نصیریان هستند که در دنیای سینما تکرارنشدنی‌اند و من برای هردوی
این عزیزان آرزوی سلامتی دارم.
فیلم‌های «هالو» و «گاو» که استاد انتظامی در آنها به ایفای نقش پرداخته بسیار زیبا هستند(dot) البته در نسل جدید
من شهاب حسینی و حمید گودرزی را هم دوست دارم.

مجله ایده آل

گردآوری:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
مهارت های زندگی
بیشتر >
ترک اعتیاد