وفای به عهد در زندگی را یاد بگیرید

وفای به عهد در زندگی

آنقدر می ایستی که علف زیر پایت سبز شود، آنقدر در انتظار رسیدن خبری می مانی که چشمت دودو بزند،
آنقدر منتظر روزی که او گفته، می مانی که طاقتت تمام می شود ولی نه او می آید، نه حرفش
حرف و نه وعده اش عملی می شود.

وفای به عهد

همه ما آدم های بدقول زیادی را در زندگی مان دیده ایم، بعضی از ما خودمان آدم های بدقولی هستیم
و بعضی هامان مجبوریم همیشه آدم های بدقول را تحمل کنیم.
آدمی که وفای به عهد در قاموس اخلاقی اش نیست، کسی که هیچ گاه بر سر حرف و وعده
اش نمی ایستد، آنی که به قول خودش، همیشه دیگران را سر کار می گذارد و پس از بدقولی، نشانه
ای از پشیمانی در چهره اش دیده نمی شود.
ممکن است هر آدمی با هر طبقه اجتماعی باشد، اما او هر که باشد اهمیت زیادی ندارد، چون مهم، خصلت
آزاردهنده اش درپایبند نبودن به وعده هایش است.

کسی که بدقولی می کند، معمولا با مرور زمان، اعتبارش را در میان اطرافیان از دست می دهد و دیگر
کسی برای حرف ها و قول هایش ارزشی قائل نیست.
چنین فردی اگر از قضاوت دیگران نسبت به خودش ناراحت و رنجیده نشود، تصمیمی برای اصلاح رفتارش نمی گیرد و
از وضعیتش نیز گلایه نمی کند، اما کسانی که مجبورند با چنین فردی زندگی کنند و کارهای روزمره شان به
نوعی با او گره خورده است، بویژه اگر خودشان پایبند به وعده هایشان باشند، آزرده می شوند.

حالا اگر چنین فرد بدقولی، شریک زندگی آدمی خوش قول باشد، مشکلات چند برابر می شود، چون اساس زندگی زناشویی
بر پایبندی به عهد و پیمان است.
وقتی بچه دار می شوید، قضییه حادتر می شود چرا که شما قول می دهید و زیرش می زنید.
از آن طرف قانونی برای انجام کار بچه ها می گذارید اما آن کارها را انجام نمی دهند.

کودک تان با دوستش دعوا کرده چون از کتاب او خوب مراقبت نکرده و…
اینها ساده نیست.
البته شاید در نگاه اول خیلی مهم به نظر نرسد اما وقتی وفای به عهد و خوش قولی و
سرحرف خود ماندن در کودک شما نهادینه نشده باشد می تواند کم کم فاجعه ای بزرگ را رقم بزند.
وفای به عهد همان چیزی است که کوفیان آن را نداشتند و فاجعه ای به بزرگی عاشورا به پا شد.

چرا خوش قولی؟

هرقدر بتوانید یک هدف یا موضوعی را برای خودتان یا فرزندتان جدی تر و مهم تر نشان دهید و پیامد
زیر قول زدن را مشخص به او بگویید امکان خوش قولی او را بیشتر می کنید

به کمک پایبندی به
قول ها و عهدها؛ افراد استعداد مومن شدن پیدا می کنند.
آدمی که به عهد بین خود با دیگران وفادار مانده است به عهد بین خود و خدایش بیشتر اهمیت می
دهد.
این فرد نسبت به قانون هم پایبندی بیشتری دارد.
در این صورت و بین این افراد، اطمینان به یکدیگر، مراقبت از کار خود و سودمندی از ارتباطات اجتماعی بیشتر
می شود.

زمان یاد دادن وفای به عهد از دوران کودکی است.
اگر می خواهید بچه ها را کم کم خوش قول تربیت کنید، می توانید از پایبندی آنها به قول و
قرارهای شان و قوانین مراقبت کنید.
زیرا مصادیق جدی وفای به عهد خیلی زود در زندگی فرزند شما پیدا می شوند.
مصداق هایی مانند عقد ازدواج، بیعت و دنباله روی ولایت فقیه بودن، وصیت، قسم، نذر و …
ما ایرانی ها به وفای به عهد، خوش قولی می گوییم.

چه کسی می تواند خوش قول باشد؟

«او وفای عهد را با سر کند سودا ولی/ خون به دل از کوفیان بی وفا دارد حسین» این ضرب
المثل که سرم بره، قولم نمیره ؛ با استناد به این شعر و ماجرای وفای به عهد امام حسین، به
ضرب المثل تبدیل شده است.
اغلب، افرادی بدقولی می کنند که نمی دانند چقدر کارهای آنها روی دیگران اثر منفی دارد.

هرقدر بتوانید یک هدف یا موضوعی را برای خودتان یا فرزندتان جدی تر و مهم تر نشان دهید و پیامد
زیر قول زدن را مشخص به او بگویید امکان خوش قولی او را بیشتر می کنید.
حتی می توانید از احساس بدی که او از بدقولی شما داشته، کمک بگیرید تا بتواند به صورت ملموسی اوضاع
را درک کند.
در این ماه های عزیز برای بچه ها بگویید که راز این همه عزیز شدن امام حسین پیش خدا؛ خوش
قولی فوق العاده ایشان به انجام وظایف و قرارهایش با خداست.

به بچه ها کمک کنید

کسی که بدقولی می کند، معمولا با مرور زمان، اعتبارش را در میان اطرافیان از
دست می دهد و دیگر کسی برای حرف ها و قول هایش ارزشی قائل نیست

۱- کلمه خوش قولی را
در خانه خودتان و بین خانواده مقدس کنید.
مثلا جزو یکی از تعریف های کلامی شما از کودکتان باشد، «قربون پسر خوش قولم برم».
حتی گاهی موضوع را برایش عجیب کنید.
وقتی بچه ها کار خوبی می کنند مثلا نماز می خوانند یا بدون اینکه شما گفته باشید در حال کمک
به شما هستند و…
جمله مذکور را بگویید تا با تعجب بگوید: چه قولی ؟ آن وقت از فرصت استفاده کنید و مثلا بگویید:
«اینکه خدا گفته نماز بخوانید، به پدر و مادر کمک کنید و…
و تو الان این کار رو می کنی.»

۲- وقتی زمان انجام یکی از خواسته های او رسید، مثلا سر
موقع خریدی برایش انجام دادید و…
نقش بازی کنید و برای لحظاتی نگویید که آن کار را کرده اید.
وقتی بچه ها ناراحت شدند و ابراز ناراحتی کردند، بگویید که واقعا چقدر بدقولی حس بدی ایجاد می کند.
من فقط خواستم نظرتو را درباره بدقولی بدونم، این هم کادوی شما و…

۳- قرارهای بین خودتان مثل تمیز کردن اتاق و…
را به شکل یک قول معرفی کنید و بعد روی دیوار اتاق کودک نصب کنید.
به کودکتان یک کاردستی هم برای جمله «من از بدقولی بدم میاد» درست کنید و بالای آن نصب کنید تا
بچه ها نسبت به انجام قول شان پایبند باشند.

۴- مثل همه ویژگی های تربیتی دیگر، اگر بخواهید خوش قولی را به بچه ها یاد دهید اما خودتان خوش
قول نباشید هیچ نتیجه ای نمی گیرید.

جام جم