کسرا عزیزا از زندگی شخصی وماجرای ورودش به سینما می گوید!

کسرا عزیزا با فیلم «تگرگ و آفتاب» به دنیای سینما معرفی شد. او دانش آموخته موسیقی است و قطعا چهره و صدای او برای بسیاری از علاقه مندان به موسیقی آشناست.

 کسرا عزیزا با فیلم «تگرگ و آفتاب» به دنیای سینما معرفی شد. او دانش آموخته موسیقی است و قطعا چهره و صدای او برای بسیاری از علاقه مندان به موسیقی آشناست. کسرا عزیزا نخستین گام های حضور مقابل دوربین سینما را با رضا کریمی در«تگرگ و آفتاب» تجربه کرد؛ نقشی که چالش های فراوانی برای او داشت. از بازی در نقشی درون گرا که ظاهرا با خودش فاصله زیادی دارد، گرفه تا حضور در شمایل یک رزمنده در سال های دهه ۶۰٫

کسرا عزیزا با این فیلم به سینما معرفی شده است و در اکران های مردمی نظرات مثبت بسیاری درباره حضورش در این فیلم گرفته است. عزیزا این روزها در تدارک آلبوم موسیقی اش است که به احتمال زیاد در تابستان عرضه خواهدشد. آلبومی متفاوت که قطعا سروصدای زیادی به پا خواهدکرد. عزیزا دوست دارد در ادامه تجربه های سینمایی اش نقشی منفی را تجربه کند و احساس می کند قطعا چالش عجیبی برایش خواهدبود.

پیش از ورود به سینما به چه کاری مشغول بودی و موسیقی از چه زمانی وارد زندگی ات شد؟

– فعالیتم در عرصه حرفه ای موسیقی از زمانی آغاز شد که به اتریش سفر کردم. ۱۸ ساله بودم و در اتریش در رشته موسیقی تحصیل کردم. خوشبختانه اتفاقات خوبی را در زمینه موسیقی در اتریش تجربه کردم… از همکاری با گروه های مطرح آلمانی و اجرای کنسرت تا فعالیت های دیگری در این عرصه، که اتفاقات خوبی را برایم رقم زد.

زمانی که به ایران آمدم، در جشنواره مقاومت شرکت کردم که مقام اول را کسب کردم و سال گذشته اجرای زنده ای در برج میلاد داشتم و در حال تدارک آلبوم جدیدم هستم که اشعارش را خودم و کیوان نظری سروده ایم. تنظیم بخشی از آهنگ ها را ترش صفدری انجام داده و کاوه آفاق هم کمک زیادی در تنظیم آهنگ ها به من کرد، هم چنین نوازنده های بسیار خوبی مثل یاشار خسروی، مهران آرین در این آلبوم حضور دارند. سبک این آلبوم پاپ راک است و بیشتر از گیتار الکترونیک و پیانو استفاده شده و معقتدم که باید چیزی به نام راک ایرانی در موسیقی داشته باشم و تمام تلاشم این است که این اتفاق در کارهایم برجسته شود.

چطور برای بازی در فیلم انتخاب شدید؟

– کاوه آفاق که از چهره های مطرح موسیقی است، روزی با آقای کریمی درباره یک موضوع جلسه ای داشت و همان روز که کاوه به دفتر آقای کریمی مراجعه می کند، روزنامه ای همراهش بود که به بهانه آماده سازی آلبوم موسیقی من، به همراه مصاحبه، عکسی از من نیز منتشر شده بود… آقای کریمی از کاوه خواست تا من را به او معرفی کند و در نهایت آن اتفاق افتاد. با هم گفت و گوهای زیادی داشتیم و بعد از انجام چند تست به فاصله ۱۰، ۱۲ روز مقابل دوربین رفتم.

ظاهرا شما فیلمنامه ای هم در اختیار نداشتید؟

– بله. فیلمنامه ای در اختیار نداشتم و تنها می دانستم که باید نقش رزمنده ای را که به دلیلی از جبهه به شهر می آید و درگیر اتفاقاتی می شود، بازی کنم. هرچند که ریزه کاری های نقش توسط آقای کریمی به گفته می شد. قطعا با نداشتن فیلمنامه کارم سخت می شد و یک ماه به همین منوال گذشت تا این که در روزهای آخر فیلمنامه به من داده شد و فکر می کنم این تصمیم آقای کریمی کاملا بجا و مناسب بود

البته بازی در نقش یک رزمنده و روایت فیلم در دهه ۶۰ خود به خود چالش هایی را برای شما به عنوان بازیگر این فیلم ایجاد می کرد. اما برای شما که زندگی در آن دوران را تجربه نکردید، الگو یا مابه ازایی برای ایفای نقش وجود داشت؟

– معتقدم رزمندگان ما از بسیاری لحظات زیبای زندگی شان گذشتند تا ما چیزهای باارزش تری به دست بیاوریم… قطعا پیش از آغاز فیلم برداری کتاب ها و مستندهای زیادی درباره آن زمان و آدم های جبهه و جنگ  خواندم و دیدم که کمک زیادی برای پرداخت بهتر شخصیت بود. نوع راه رفتن یا برخوردهای روزانه رزمنده ها را با دقت توسط مستندهایی که در اختیارم بود، نگاه کردم. البته مهدی آفاق از نویسندگان و فعالان عرصه تئاتر، کمک زیادی به من کرفد و یاد گرفتم که باید شناسنامه ای برای نقش ترسیم کنم که بتواند تاثیر بهتری در پرداخت آن داشته باشد و امیدوارم که موفق بوده باشم.

یحیی شخصیت درون گرایی است و این با روحیات شما خیلی نزدیک نیست. این فاصله از نقش تا خودتان را چطور از بین بردید؟

– بله، این نقش از من کاملا دور بود، اما دوستش داشتم. این نقش تمام حرکات اضافی را از من گرفت و به جای آن از من نگاه های نافذتر و آرامش بیشتر می خواست که برایم بسیار جالب بود. اما قطعا دوست دارم بازی در نقش های منفی را نیز تجربه کنم و جای کار زیادی برایم خواهدداشت.

یکی از تفاوت های این فیلم با سایر آثاری که در بستر دفاع مقدس روایت می شود، داستان  عاشقانه ای است که پی رنگ قصه است و یحیی در شمایل یک رزمنده عاشقانه ای بسیار زیبا به تصویر می کشد. درباره این وجه از شخصیت یحیی قبل از شروع فیلم برداری چه فکر می کردید؟

– با عاشقانه هایم زندگی می کنم… تمام تلاشم را کردم تا در این فیلم احساس عاشقانه یحیی از طرز نگاه و رفتارهایش نمود بهتری پیدا کند و به نظر من عاشقانه ای که در این فیلم تصویر شده است، خاص و دوست داشتنی است.

از زمان نمایش فیلم در جشنواره بازخوردهای متفاوتی از سمت مخاطب داشتید. برایند این نظرات چیست؟

– در این مدت کوتاه در اکران های مردمی نظرات بسیار جالبی از سمت مخاطبان گرفتم که دل گرمی بزرگی برای من است و بسیاری فکر نمی کردند که این فیلم نخستین تجربه بازیگری من است و قطعا به مرور تجربه هایم در عرصه بازیگری بیشتر خواهدشد. اما قطعا تلاش بسیاری از دوستان در این فیلم به بهتر دیده شدن شخصیت من کمک کرد، از جمله حضور جواد عزتی عزیز که بیشتری بازی را با او داشتم و با مهربانی زیاد به من کمک کرد. احساس سجادی حسینی که صبوری کرد و دوستان دیگر و در راس آنها رضا کریمی که به من اعتماد کرد و شخصیت اصلی قصه اش را به من سپرد و از او تشکر می کنم.

بازیگری یا خوانندگی، کدام یک برایت اولویت دارد؟

– قطعا دل بستگی من به موسیقی بیشتر است. اما به واسطه اتفاقاتی که برایم در سینما افتاد، انگار چیزهایی را که گم کرده بودم، در سینما و بازیگری پیدا کردم.

هفته نامه چلچراغ